Babamı affetmeli miyim? Çaresizlik..

Siz böyle yazınca kendimden korktum şuan.
Öyle olduğumu bende doktorlar da düşünmüyor.
Bir çok konuşmadan hatta testlerden bir sürü şeyden geçtim.
Bana 2 uzmanın dediği şey. İçinde büyüttüğün,
Kendine ortak ettiğin sırdaş gibi mesela.
Olmasını istediğin ama olmadığını bildiğin varlıklar.
1 uzmanın daha önce böyle bir durum görmemiş.
Ama diğeri tam da buna benzer (kişinin annesi)
Sürekli sordum affet mi ne yaptı diye.
Kişi şuanda 31 yaşında çok güzel bir hayatı olduğu.
Ama affedip affetmediğini sana söyleyemem diyor her seferinde. Sana söylemem senin de buna göre
Gitmen yada gitmemen nasıl bir tramva yaratır kestiremeyiz. Bu sensin o başkası.
Bu kararı benim vermem gerektiğini söylüyor.
Bu kararı Alman bile uzun yıllar alacağını düşünüyorum diyor.
 
İşte işte affedersem başıma neler gelecek bilmiyorum.
Bundan çok korkuyorum. Ben babamdan gelecek
2. Darbeyi daha kaldıramam. Çok zor bir hayatım oldu. Anlatsam sayfalar yetmez.
Öyle yada böyle çok düzenli huzurlu bir evimiz var.
Annem kardeşlerim çok mutluyuz.
Aradan yıllar geçti bir yabancı gibi.
Ne düşünür nasıl bir insan oldu bilmiyorum.
Tekrar benim canımı acıtırsa diye korkuyorum.
Kolay iyileşmedim. Zor bir karar.
Teşkkerürler paylaşımın için.
 
Aslında sanıyorum 10 yıl kadar daha orada.
Benim en merak ettiğim şeyde yanlızlık mıdır onun bize yazması af dilemesi yoksa gerçekten hislerimi.
Gözümü kapatıyorum dışarı çıkınca ilk kime koşmak ister. Gerçekten pişman mı bilmiyorum.
Bu denli bir mektup görmedim.
Umarım en yakın zamanda çıkar da ne yapmak istediğini görürüm.
Teşekkür ederim. Sana da kolaylıklar diliyorum...
 

Şimdi canım şöyle düşün sen de bir anne olmuşsun..Eşinde baba ..
Sen veya eşin bunu yaparmıydınız evladınıza?
Cevabın Hayır dimi?
Demek ki neymiş karakteri düzgün insan evladını kötü durumda bırakmaz..
Öyleyse bu kişinin karakterini cezaevinden sonra değiştirmesi çok zor. Belki binde bir kişi değişir tamamen.
Ama anladığım kadarı ile baban ceza evinden önce de size kendini affettirmeye çalışmamış..
Sen daha iyi tanırsın babanı şuan cezaevinde değilde çok lüks rahat içerisinde bir hayatı olsa af dilermiydi?
Hayır diyorsan affedipde boşa kendini yorma unut sil gitsin..
senden bişey isterse yardım falan çok abartmadan yapabileceğin kadar yap..
Sizi görmek istiyorsa git ama çok değil.
 
Şuan aile olarak durumları gayet güzel. Benden birşey istemez yani umarım (tiksinç birşey bu!)
Dışarıdayken yolda karşı karşıya yürüdük aramızda 10 adım vardı yoktu.
Sanki sıradan biriymişim gibi baktı ve geçti..
evladıma gelince ben büyük konuşmaktan artık çok korkuyorum ama şöyle ki hayat ne gösterir ne olur bilemem. Evladıma bakınca içim titrer.
Nasıl diyorum nasıl insan evladını siler.
Madem sileceksem niye dünyaya getiriyorum.
Yazık değil mi?
Evladımın bana benim evladıma son nefesime kadar ihtiyacım var. Canımın bir parçası.
O günleri öyle bir şeyi kimse yaşamasın.
Güçlüsün dilerim bende böyle olurum.
Zaman zaman oluyorum öyle çokta iyi geliyor.
Sonra yine zaaflar..
 
Şu varlıklar işi biraz beni ürküttü. Bilmiyorum tam da açıklayamıyorsunuz bu tür varlıkları. Yanlış anlamayın ama konuyla alakasız olabilir babanızın sürünmesi hoşuma gitti. Ben olsam ne giderdim görmeye ne affederdim. Sizin şu an varlıklar görmenizin nedeni o ne de olsa. Zor durumlarınızda yanınızda mıydı? Hayır başka kadına gitmiş. Bunun bedelini ödemek zorunda. Ha ödüyor yok bir hatadır yapmış affetmeli diyenler olur şimdi. Benim defterimde affetmek olmaz. Bir psikolog psikiyatrist bulun gidin varlık görme işine babamı görmek onla konuşmak son verir derseniz buyrun gidin ama sanki tam çözümü bu da olmaz :)
 
bende affedemedim gitti zaten.
Evet hiçbir kötü zamanımda yanımda olmadı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…