Babamı kaybettim,corona..

flower_rose · 14 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

başınız sağolsun çok zor. sizi o kadar iyi anlıyorum ki. ben de babamı kaybettiğimde sizin gibiydim. annemi ayağa kaldırmak istedim kendimi unuttum. ama acınızı yaşayın. güçlü görünmek zorunda değilsiniz. babanız en yakınınızı kaybettiniz sonuçta. sizin de acınızı yaşamaya hakkınız var. bırakın nişanlınız destek olsun.
inşallah hastalığı yeneceksiniz eminim ben buna. çok güçlüsünüz.
lütfen kendinizi suçlamayın. her insanın bir alın yazısı var bunu unutmayın.
güzelce kendinize dikkat edip sağlığınıza kavuşun inşallah. güzel haberlerinizi bekliyorum.

nur35nur · 14 Ağustos 2020

nscckts .!.:
basınız sagolsun
mekanı cennet olsun

hala dugunler tatıller ev ev zıyaret yapanlar gorun bu konuyu ölmeyı bayılmak sananlar var...
bakın sız ölmesenızde bır baskasına bulastırarak ölmesıne sebep olabılırsınız

Anlayamadiniz galiba trafik kazasinda vefat etmis adam. Bilginize..

feruzecerci · 14 Ağustos 2020

Başınız sağolsun çok derinden etkilendim... Allah kalanlarınıza sağlıklı ve hayırlı ömür versin.

mrvozr19 · 14 Ağustos 2020

Bazen böyle herşey üstüste geliyor gerçekten.
Sıradaki gelsin moduna falan giriyor insan. Ama geçmeyen dert yok. En azından yeni hayata alışıyoruz, kabullenip devam ediyoruz.
Çok kusur döngüye girdiyseniz belki psikolojik yardım alabilirsiniz ama unutmayın ki herkesin hayatında böyle dönemler oluyor

eylulcmre · 14 Ağustos 2020

Madem korona testiniz pozitif şu an bol morale ve iyi bir bakıma ihtiyacınız var. Siz daha iyi bilirsiniz gerçi. Başınız sağolsun bu arada. Kendinize iyi bakın. Annenizin size ihtiyacı var.

sophocles · 14 Ağustos 2020

Başınız sağolsun, çok geçmiş olsun. Ben de babamı çocukken kaybettim, acınızı çok iyi anlıyorum. Her şey şu an çok yeni olduğu için çok yoğun hissediyorsunuz ve hiç geçmeyecek gibi geliyordur ama inanın geçiyor, hayat bu insanı her şeye alıştırıyor. İlla ki özlüyorsunuz, gidenin yerini hiçbir şey doldurmuyor ama bir şekilde alışıyorsunuz. Umarım tez zamanda acınız diner sizin de, mekanı cennet olsun

beyazprensess · 15 Ağustos 2020

Ah canım benim basın sağolsun

rabbim sana sabır ve dayanma gücü versin inşallah

lütfen önce corona tedavini tamamla sağlığını ihmal etme sonrasında da psikolojik destek almak sana çok iyi gelir bence

notdefteri2_ · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Başınız sağolsun. Teşekkürler. Evet zamana bıraktım zaten ama bazen nefes bile alasım gelmiyor unutmam asla unutamam acısı da dediğiniz gibi ilk günki gibi kalmıyor ama işte dünyanın onsuz devam etmesi canımı yakıyor

Terapistim yas sürecinde 4 aşama vardır demişti. 4. Aşama umut ve hayata dönüş. Size hayattan zevk almak, yeni bir şeye heyecanlanmak, dolu dolu mutlu olmak çok uzak geliyor şimdi. Kaybınızın yanı sıra annenizin bacağı kırık, bakıma muhtaç, siz pozitif çıkmışsınız..üst üste bu kadar şeyden sonra böyle hissetmemeniz garip olurdu. Ama herkesin söylediği gibi hepsi geçecek..Evet babanız hayatta değil ama bizim de gideceğimiz yer onun yanı. İnşallah bir an önce zor günleriniz geride kalır, iyi hissedip, bütün heyecanınızla hayata dönersiniz. Babanıza rahmet, annenize ve size şifa diliyorum.

Lost_princess · 15 Ağustos 2020

Ben de anne ve babamı iki yıl önce trafik kazasında kaybettim.. Şanslısın sarılacağın bir annen var..Bari biri yaşasaydı diyoruz ama takdiri ilahi ne desen boş..Bu acı hiç dinmiyor evet gülüyorsun ama eksik ,içi boş ,anlamsız..
Sahip olduklarına şükredip onlar varmış gibi ama onlarsız ömür geçiyor işte...Allah mekanını cennet eylesin.

cakiltasi061 · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

Gece gece ağlattın beni valla Rabbim sabır versin korona oldun diye de üzülme geçer neler gecmiyo ki dualarım seninle olcak

dayler dayler · 15 Ağustos 2020

Sonilmek .!.:
Bende babamı 4 sene evvel kaybettim.. Küçüklüğümden beri ya babam ölürse diye geceleri ağlardım çok düşkündum babama.. Aramızdaki bağ annemle aramızda olmadı hicbir zaman.
Geçti mi gectii.. Unutulmadı ama acısı hafifledi.. ilk günler acidan ölüyorum zannediyordum.. Teselli veren herkesten nefret ediyordum.. Bende şu yakinimi kaybettim geçiyor acisi unutuluyor diyenlere sinir oluyordum..Ama haklılar mis..Dünya devam ediyormus, acının yanında sabrida geliyormuş..Kendinize zaman verin tek ilaciniz zaman..

O kadar ben ki... Ben mi yazdım acaba dedim.. Tek fark benim kaybetmemin üzerinden tam 7 yil geçmesi

Ek olarak psikolojik destek almalısın konu sahibi.. Geciyor, mutlaka geçiyor.. Bu kadar yoğun yaşanmıyor zamanla..

Sonilmek · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Başınız sağolsun. Teşekkürler. Evet zamana bıraktım zaten ama bazen nefes bile alasım gelmiyor unutmam asla unutamam acısı da dediğiniz gibi ilk günki gibi kalmıyor ama işte dünyanın onsuz devam etmesi canımı yakıyor

İlk zamanlar birşey olurda gülersem ne kadar kötü evladım ben babam ölmüş ben gülüyorum diye kendime kızardım..Zannederdim ki sevdiğini kaybedince insanı duygularını da kaybetmen gerekiyor ama öyle olmuyormus.. Şimdi aklıma gelmiyor bir süre,sonra birden eşime dönüp benim babam öldü biliyormusun diyip agliyorum..

Sonilmek · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Başınız sağolsun. Teşekkürler. Evet zamana bıraktım zaten ama bazen nefes bile alasım gelmiyor unutmam asla unutamam acısı da dediğiniz gibi ilk günki gibi kalmıyor ama işte dünyanın onsuz devam etmesi canımı yakıyor

İlk zamanlar birşey olurda gülersem ne kadar kötü evladım ben babam ölmüş ben gülüyorum diye kendime kızardım..Zannederdim ki sevdiğini kaybedince insanı duygularını da kaybetmen gerekiyor ama öyle olmuyormus.. Şimdi aklıma gelmiyor bir süre,sonra birden eşime dönüp benim babam öldü biliyormusun diyip agliyorum.. Acının yerini özlem alıyor.. Babamın doğum gününde oğlum doğdu sekiz yıl beklemiştim yavrumu.. Kardeşim evlendi yigenlerim oldu ailemiz büyüdü babamızı çok severek anıyoruz ama nasıl olsa kavusagiz..Güzel günler yakın yas sureciniz bitsin anneniz iyi olsun siz toparlanin hep güzel günler görün hep mutlu olun..Koronadan bol morele ihtiyacınız var basimdan geçtiği için diyorum bu ara olumlu düşünmeye çalışın nolur...

Ruhum Buruk · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

Basın sağolsun.Eski seni arama yani o olabilmek için çırpınma.Her acı, kayıp insandan bir şeyler götürür.Bunun yanında kattıkları da vardır.Sen yeniden güleceksin elbet.Tekrar hayallerin olacak,içten kahkalarin olacak hatta.Ama bunlari eski senle değil yeniden şekil almış ruhunla, kişiliğinle yaşayacaksın.Umudunu kaybetme ve çok odaklanma şimdi yaşıyorsun ve bir gün sende hayata zaten veda edeceksin.Babam hep derdi yarına çıkmaya senetimiz mi var? Bugünü yaşa zor biliyorum ama degistiremeyecegimiz şeyleri kabullenmeyi öğrenmeliyiz.

bitekAnnemolsun · 15 Ağustos 2020

Bende babamı çok ani kaybettim trafik kszasinda hazmetmesi daha zor oluyor , annem sağlık sorinlarina birsuru şeye rağmen kendisine sahip çıkmıştı hem babamın bizi görmek isteyeceği gibi , hemde bizi çok etkilememek için güçlü

hep buna sığındım.. geçen sene de annemi hastalıktan dolayı kaybettik hastane kapılarında başında bekledik bu daha zordu ... Tutunacak dalı kalmadığını hissedince insan.. Yokluklarina alismak çok çok zor.. ama hep güzel seyleri hatırlamaya çalışın.. hicbisey degismeyecek içiniz hep aynı acıyacak ama insan o acıyla yaşamaya alışıyor sadece bu konuda en büyük duam öncelikle Rabbim Rahmet eylesin .. Sizlere sabrını versin..

Sağlık durumunuzla ilgili de mümkünse hemşire olduğunuz için sağlık kuruluşunda kalarak tedavi görün.. gözlem altında bulunmuş olursunuz.. Hemde evdekileri tehlike altına sokmamis olursunuz.. Hemde evdekilere söylemeden inşallah bu süreci atlatırsın iz..Normal durumda bile zaten sağlıkçı olduğunuz için eve gidip gelmeniz ailenizi korumak için gerekli..

Geleceğe ilişkin planlarınız içinse nişanlılık, düğün tabiki açınız biraz daha dindikten , sağlık durumunuz duzeldikten sonra eğer doğru kişi ise sarilacak birine insan yanında bı güce ihtiyaç duyuyor.. babamı kaybettigimde küçüktüm ama annemi kaybettiğimde evli.. Allah eşimden iki cihanda razı olsun Sırtımda bı dağ oldu Sarılacak bı güç bı sebep oldu.. Mesela benimde sizin düğün gibi hayatımda cesaret edemediğim annemin sağlık durumu için koştururken vefatından sonra hemen nasip olan bebek fikri .. Rabbim nasip etti.. Annemin vefatından bir sene 10 gün sonra doğdu evladım sarılacak güç oldu.. Rabbim senden başka sevdiğini aldığında sarılacak başka güç veriyor sadece şekil değiştiriyor iş , eş , çocuk.. vazgeçmeyin.. Hele sizin için doğru olduğuna inaniyorsaniz

Tubilim · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

başınız sağolsun

Medusan · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

Başınız sağolsun Allah babanıza rahmet eylesin mekanı cennet olsun size de sabır versin geçmiş olsun. Ben de 7 temmuzda babamı kaybettim ani bir sekilde kalbi durdu seker hastaligi haric bir sikintisi yoktu baypass olmustu iyi gecti ameliyat taburcu oldugu gun tv karsisinda koltukta vefat etti ve biz hala inanamiyoruz. Her gun o şokla kalkıyorum 58 yaşındaydı babam harika bir babaydı eşti arkadaştı çok seveni vardı kimse sindiremedi hala. Acinizi cok iyi anliyorum her gun ayni o his ayni aciyla kalkmak nedir biliyorum ben de gececek mi eski hayatima donecek miyim bilmiyorum ayni seyleri yasamis yakinlarim var zaman gecti onlarinkinin ustunden ve iyiler. Herkesin ortak dedigi bir sey var aci gecmiyor ozlem bitmiyor ama alisiyorsun bunla yasamayi ogreniyorsun. Güçleniyorsun. Ben bir an unutmak istemiyorum cunku unutmak demek babami cikarmak demek babam benim her seyimdi onceden onun oldugu senaryolari kurarken kafamda sanki ben de oluyormusum gibi hissediyordum. Ama ölünmüyor annem kardeşlerim çocugum esim var. Onlar icin devam etmek zorundayim sadece onlar icin degil en çok da babam icin . Cunku o hepimizi guclu gormek isterdi. Ani cok zor kim ne derse desin hastalik sureci evet yipratici ama insani alistiriyor ben hala kabullenememe ve ofkeyle bogusuyorum. Biz destek de aliyoruz bunla başedemezseniz destek alin lütfen kolay değil çünkü. Siz de anneniz icin babaniz icin yapin eminim eskisi kadar mutlu olacaksiniz sadece o bir kenarinizda aci olarak duracak. Kimse kalici degil bu dunya da hepimiz ayni yere gidecegiz. Umarim hastaliginizi da en yakin zamanda atlatirsiniz. Sabır diliyorum size ne zaman isterseniz de yazın destek oluruz birbirimize.

denizaslim · 15 Ağustos 2020

Balemdar .!.:
Merhaba buraya daha önce açtığım konularımı hatırlayınca şimdiki aklım olsa hiç kafama takmazdım..
1 temmuzda ailemle karadeniz şehrine gezmeye giderken arabamla kaza yaptım, uçurumdan yuvarlandık ve babamı kaybettim. Kucağımda verdi son nefesini daha 49 yaşındaydı. Annemin bacağı kırıldı o günden beri ameliyatlı yatıyor 1 ay daha üstüne basmayacak. Ben hemşireyim işe başladım 2 hafta oldu tam kafam dağılır işime odaklanırım derken dün corona testim pozitif çıktı üstelik evde 2 teyzem ve çocukları var annemden dolayı ve ben artık kendimle dahi anlaşamıyorum. İyi miyim değilim, kötüyüm diyemem babamı atlatamıyorum her sabah sanki gerçek değilmiş gibi uyanıyorum ama gerçek yüzüme vuruyor. Güçlü bi karaktere sahibim kendimi hiç bi zaman tamamen bırakmadım onun ömrünün orada bittiğinin bilincindeyim zaten kalp yetmezliği hastasıydı ve son 2 ayda 12 kilo kaybetmişti mutlu bir adam değildi bazı haksızlıklara uğradı ama yine de o benim canım babamdı ve onsuz bi hayatla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Normalde inanılmaz pozitif her anı şükürle ve neşe ile geçen biriyimdir çok sevilirim aynı babam gibi o da öyleydi. Nişanlıyım seneye düğünüm var ha olur mu olmaz mı onu da bilmiyorum hiç bişeye dair umudum ve hevesim kalmadı döngü gibi yatmak için kalkıyorum kalkmak için yatıyorum nişanlım sağolsun hep benimle o da babasını 4 yaşındayken kaybetmiş birbirimizi iyi anlıyoruz ama benim acım daha çok taze ve ben içi yanıp dışı gülen insanlardanımdır güçsüzlüğümü belli etmem sırf insanlar beni teselli etmesin diye yüzümü bile asmıyorum, şimdi acaba bir gün tekrar eski neşeli günlerime döner miyim diye düşünüyorum..

Emin ol dönüyorsun... Kanayan yer kabuk bağlıyor ve evet bir iz kalıyor ama iyileşiyor...

Başın saolsun

gul2016 · 15 Ağustos 2020

Başınız sağolsun, baba kaybınız daha çok yeni; yas sürecindesiniz ve bu çok normal. Corona konusunda da çok geçmiş olsun. Tedaviniz sonlanana kadar annenizle temas etmeyin. Çok zor günler atlatıyorsunuz ama bunlar geçecek.

sweetgirlcandy · 15 Ağustos 2020

Sonilmek .!.:
Bende babamı 4 sene evvel kaybettim.. Küçüklüğümden beri ya babam ölürse diye geceleri ağlardım çok düşkündum babama.. Aramızdaki bağ annemle aramızda olmadı hicbir zaman.
Geçti mi gectii.. Unutulmadı ama acısı hafifledi.. ilk günler acidan ölüyorum zannediyordum.. Teselli veren herkesten nefret ediyordum.. Bende şu yakinimi kaybettim geçiyor acisi unutuluyor diyenlere sinir oluyordum..Ama haklılar mis..Dünya devam ediyormus, acının yanında sabrida geliyormuş..Kendinize zaman verin tek ilaciniz zaman..

Benimde 5 sene oldu. Noktasına kadar aynı hissettiklerim

Konu sahibi acınız çok yeni. Her şey zamanla. Sabır sabır sabır. Başınız sağ olsun

Babamı kaybettim,corona..

Guru

Hayat kısa, kuşlar uçuyor...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Guru

Özleyenler kulübü...

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Were all mad here

Şahsına münhasır ironik insançağız..

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Özlerden sweet 😂

Benzer Konular