Babamı kaybettim

Medusan

Were all mad here
Kayıtlı Üye
21 Temmuz 2009
1.804
802
648
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
 
Geriye sizin gibi bir evlat bırkmış.. o sizi asla bırakmadı nefesini duymasanız bile bir yerlerde hala sizi izliyor babanız. Ona yakışır bir hayat sürdürmeniz dileğiyle.. Allah size ailenize sabırların en güzelini versin..
 
Başin sagolsun bende hislerini paylaşiyorum anneannemi kaybettim haziran ayında beni o büyüttü annem, arkadasımdi o her seydi simdi her sey anlamsiz geliyor mutlu hissedemiyorum
Ama hayat öyle de böyle de devam ediyor ben istesemde istemesemde
 
Başınız sağolsun. Zaman en iyi ilaç derler. Zamanla unutmayacaksınız ama alışacaksınız. Allah sabırşar bersin. Babanızın mekanı cennet olsun,nur içinde yatsın
 

Tutamıyorum aklımı kaçıracak gibi oluyorum her gün rüyamda tekrar tekrar ameliyata sokuyorum her sabah kabusa uyaniyorum sanki güçlü olmaya calışiyorum ama değilim kardeşlerim annem var belli etmemeye calissam da oluyorum gibi onlari dusundukce daha da kotu oluyorum umarim hafifler gececegini hic dusunmuyorum zaten ama hafifler inşallah
 

Amin sağolun inşallah tek tesellim o
 

Başınız sağolsun mekanı cennet olsun inşallah. Allah size de bize de sabır versin
 
Tüm kalbimle sabır dilerim
Bence ilk ölüm fikri benimsenmeli ölüm her canlı için
Ölüm fikri benimsenirse yakınlarını kaybetmek yada bu fikri daha anlamlı olacaktır
Acınızı yaşayın
 
allah rahmet eylesin.
çok yeniyken insan hayatın normale asla inanmıyor biliyorum. ama gerçekten zamanla dönüyor herşey normale.
sadece kocaman bir eksiklikle.
acı yerine çoook büyük bir özleme bırakıyor.
Şuan ikisi de çok yoğun bende özlemi bile mahvetmeye yetiyor beni 58 yaşındaydi hic hasta degildi genc ruhluydu bi nefes darligi kalp sonra ameliyat hersey iyi oldu ameliyat iyi gecti dendi taburcu oldu taburcu oldugu gun evde kalbi durdu. Bir turlu kabullenemiyorum
 
Tüm kalbimle sabır dilerim
Bence ilk ölüm fikri benimsenmeli ölüm her canlı için
Ölüm fikri benimsenirse yakınlarını kaybetmek yada bu fikri daha anlamlı olacaktır
Acınızı yaşayın

Başa gelmeden anlayamıyor insan aklina gelmiyor hasta değildi hasta gibi bile değildi kalp krizi gecirdi onu da ayakta gecirdi kendi gitti hastaneye 3 damar tikali dendi ameliyat olmasi gerekiyor klasik ne bir risk soylendi ne baska bir sey ameliyat oldu bitti iyi gecti babam ertesi gun ayaklandi yuruyor espiri yapiyor yemek yiyor 6. Gun taburcu oldu evde kalbi durdu cehenneme döndü hayatimiz
 

annemde artık herşey yoluna girdi denilip tüm birimlerden olumlu raporlar alındıktan sonra bir anda acillik oldu ve 2 gün önce ciğerleri tertemiz denilen kadının bir anda iki ciğeri de enfeksiyonla dolu çıktı. aniden acillik oldu, 1 gece yoğun bakımda yattı, ertesi gece vefat etti.
anlıyorum yaşadığınız şoku..
umutların bir anda nasıl kırıldığını..
ancak ne yazık ki bu bizim elimizde olan bir süreç değil. teslim olmaktan başka çaremiz yok bu gerçeğe.
 

çok normal süreçler bunlar. Benim babam gideli iki sene oldu. Bana da mune geçecek demişti o zaman, hiç inandırıcı gelmemişti. Çok acıtıyor biliyorum, hiç geçmeyecek gibi geliyor. Hep bir yanı eksik kalıyor insanın.
Güçlü durmaya çalışma, bu konuda hiç birimiz güçlü olamayız. Yaşa acını, yasını tut. Annen, kardeşlerin varmış, yalnız değilsin. Kenetlenin birbirinize. Acı paylaşıldıkça azalıyor.
 
Başınız sağolsun. zaman herseyin ilaci. Aglayın üzülün acınızı yaşayın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…