çok çok çok yakınım olan birisi babasını kaybetti. ağustosta 1 sene dolacak.
ilk zamanlarda inanın sadece nefes alıyordu yakınım. ciddiyim sanki sadece nefesle besleniyor gibiydi. sonra çay ve sigarayla beslenmeye başladı. doğru düzgün yemek yediğinde sanırım babasının vefatından 15 gün geçmişti.
ilk zamanlarda çok hırçındı, kavgacıydı, sürekli bağırıp çağırmaya başladı. onun özünün bu olmadığını bildiğim için hiç müdahele etmedim. sonra günler geçtikçe ben sormadan babasıyla olan anılarını, kavgalarını ve pişmanlıklarını anlattı. hep dinledim çünkü o fark etmese de anlatmak ona çok iyi geliyordu.
zamanla eski yaşamına dönmeye başladı. arkadaşlarıyla dışarı çıkmaya, yeniden kahkahalar atmaya, o bildiğim arkadaşım olmaya başladı yani.
zamanla kesinlikle hafifleyecek acınız. şöyle düşünün, acı ilk andaki gibi can yaksaydı kimse sağlam kalmazdı. eskiden olduğunuzu hatırladığınız kadın olacaksınız yeniden inşallah. tek tavsiyem asla ama asla o an hissettiğiniz şeyi bastırmaya çalışmayın. allah mekanını cennet etsin.