Ah be ablacim bir an kendimi yaşadım. Benim babam alkolikti annemi dövmediği abime eziyet etmediği bir Allahin günü yoktu. içer içer gelir annemin boğazına satır mi dayamadi boğmak üzereyken abim elinden zor mu aldı dersin, abim evden kaçtı annem sabahlara kadar balkonlara anlardı yavrum gel diye.Polisler birşey yapmadi akşam giden babam sabah tekrar geliyordu eve. Boşanmak ne hattine annemin ? ailesi ile bizim ile tehdit ediliyordu kadın. O zamanki yaslarimda caresizdik ben ve kardeşlerim. Babam gerçekten şiddetin en üst seviyelerini yaşatıyordu. Odada silah sıktı ve Allah ya bu korudu bizleri her yer delik deşik tabi. Daha neler nelerrr. Ama ne oldu biliyor musun? Büyüdük biz! ve o çok değişti hatalarının farkına vardı. Çünkü biliyor bugün aynı şeyler olsa yeryüzünden silinir bizden yana. O korku girdi içine. Tabi bizim cocuklugumuz annemin gençliği gitti de napalim bundan sonrasına bakıyoruz. Içimizde dinmeyen bir öfke olsada değiştiği için annemiz suan onun yanında sorunsuz yaşadığı için yüzüne hiçbir seyi vurmadan saygıyı bozmadan yaşıyoruz. Umudunu yitirme Allah islah etsin diye dua et her zaman. Inşallah birgün senin Baban da doğru yolu seçer. Bizimki degistiyse senin babanda hala umut var demektir

sıkma canını beee Allah büyük