Uzaktayız babamla. Küçüklüğümden bu yana pek yakın olamadık, hiç öyle babasına aşık kızlardan olamadım. Babam birazcık tatlı sert yapıdadır hep korku saygı ilişkisi oldu aramızda. Ortaokul zamanlarımda babama acıma-kıyamama ve hayranlık hislerim oluştu. O zamandan beri kendi hayatımı kısıtlamamak şartıyla babamı üzmemeye onu hayal kırıklığına uğratmamaya çalışıyorum. Şu dönemde en çok ekonomik zorluklar yaşıyor, herkes gibi. Dükkanımız var ve hiç bir zaman maaşlı gibi belirli ya da düzenli gelirimiz olmadı. Bildiğim kadarıyla çok da borçlarımız var. Yenilediler dükkanı falan, yeni iş kurdular gibi bişi, 10-15 bin kazanıyoruz ayda ancak 2-3 kadarı tam anlamıyla elimizde kalanı oluyor. Geçen telefonumu düşürdüm ve ekranı paramparça oldu, pahalı olacağını düşünerek 10 dk ağladım. Babamdan nasıl isterim bunun parasını, ona yine masraf çıkardım diye ağladım.
Konumu bilen vardır belki, annem Alzheimer hastası. Önceden annem babamla aramda köprü görevi yapardı annem aradan çıkınca bazı zorluklar oldu başta tabi. Babamla ortak neredeyse hiç bir şeyimiz yok denebilir. Onun mezun olduğu üniversitede okuyorum, çocukluk hayalimdi bu da. Hep yakın olmak istiyorum ama olamıyorum gibi hissediyorum. 20 yıl öyle yaşayınca uzak bi ilişki kurunca zor oluyor tabi. Babamla yaş farkımız da çok. Erkek arkadaşımın dedesi babamdan sadece 3 yaş büyük mesela. Belki yaş farkı da uzaklaştırdı bizi. Futbol seviyoruz ikimiz de ama ben Galatasaraylıyım o Fenerli... Dalga geçtiğimiz birbirimizle uğraştığımız oluyor arada. İlerleme kaydettiğimizi düşünüyorum ama artık, geçende beni arayıp işte yaşadığı sıkıntıları anlattı ortaklarıyla. Benimle dertleşti falan, içini bana döktü. Teselli ettim ben de onu. Benim gibi babasıyla uzak ilişki kuranlar bunun ne kadar iyi olduğunu tahmin edebilir herhalde. Haftada 1-3 kere konuşuruz. Ben de sıkıntılar olduğunda onu arayıp içimi döküyorum artık. Okulda yaşadığım sıkıntıları falan anlatıyorum. Bu da bizi yakınlaştırıyor biraz daha. Çocukluğumdan bu yana ona onu sevdiğimi sadece bir kez söyleyebildim. Babama sarılırım ama o pek geri sarılmaz, ben sımsıkı sarılıyorum ona yine de. Biliyorum o da ailesinden çok sevgi görmediği için nasıl sevgisini göstereceğini bilemiyor.