Anket Bağıran eş

S

Sedef001

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2016
145
98
98
Merhaba kızlar,
ben 7 yıllık evliyim çocuğumuz yok beraber üniversite okuduk.
eşim çok iyi birisidir. Tanıyan herkes de saygı duyar. Ancak bana karşı öfke kontrol sorunu var. benimle oturup düzgün konuşmak yerine beni çocuk gibi azarlar. Bu senelerdir böyle. Sonradan özür diler. Unutmamı bekler uzatmamamı ister küskünlüğümü. Ancak yollardır dedim yapma etme anlamıyor. Özür dilerim patlamamam gerekirdi bu kadar ama biliyorsun annem çok hasta çok kafama takıyorum deyip anlayış bekler. Bu senelerdir böyle gidiyor. En son 1 ay önce öğrendik annesinde beyin tümörü varmış. Ben de çok üzülüyorum tabi ki. Ama bir kaç gün sonra uyardım. Bak bana bağırıp sonra bu dava yüzündendi dersen kabul etmem diye. Ama maalesef yine aynısı oldu. Ben çok yoruldum yıprandım soğuyorum. Ama seviyorum. Sevgi demek ki herşey değilmiş evlilik için. Saygı da çok önemli. Sizce bir erkeğin bağırması hep normalmi? Bu da bir şiddet sonuçta. Böyle bir kişiden nasıl çocuk yaparım. Ayrılmalımıyım. Kafamda deli sorular. Kaç sene önce dedim öfke kontrolü için tedaviye git ama gitmedi.
yaşın 32. Çevremde herkes çocuk baskısı yapıyor. Eşim de. Ama şu an iş arıyorum yeni bitirdim üniversiteyi. Kısa yazmaya çalıştım.
 
Dışarıdaki insanların eşinizi nasıl gördüğü önemli değil zaten. Dışarıya beyefendi içeri de size bağırıp çağıran este iyi bir eş ve insan olamaz benim gözümde. Sonradan özür dilemesinin de bir önemi yok.

Bir erkeğin yada kadının kimseye bağırması ama özellikle eşine sürekli bağırması normal değil. Yıllardır değişmemiş bundan sonra değişmesi çok işe çok zor.

Çocuğunuz olsa ona da size olduğu gibi olacak büyük ihtimalle ve sizde babası tarafından sürekli azarlanan anne rolünde olacaksınız. Ona göre karar verin, etrafında ve hatta eşinizin ne dediği önemli değil. Çocuk istiyorsa size insan gibi davranmayı öğrensin ilk önce. Terapi alsın bu konuda.
 
teşekkür ederim cevabın için. Haklısın
 
Küçükken oturduğumuz evde bir komşumuz vardı. Adam çok agresif, bağıran, otoriter bir baba figürü idi.

O adamdan ben bugün bile nefret ediyorum.

Ben dış kapının mandalıyken bu kadar nefret ediyorum, kimbilir kendi çocukları neler hissediyor.

Büyük oğulları lise dönemine kadar yatağını ıslatmıştı hatırlıyorum. Gene sinir oldum aklıma gelince. Dağ ayısı.

Eşiniz de el iyisi denilen türden. Dışarıda insan, evde başka bir tür. Hadi siz böyle kabul ettiniz ve çekiyorsunuz. Kim böyle bir baba ister ki?
 
Eğer ayrılmak istemiyorsanız bu konudan ciddi olarak rahatsız olduğunuzu ve bu şekilde sürdüremeyeceğinizi belirterek tedavi görmesini isteyeceksiniz. Tedavi görmeyi de çoğunlukla kabul etmiyor bu tip kişiler. Kendilerini normal görüyorlar. Karşısındaki tahrik etmiş kendisini onlara göre. Bir arkadaşımın nişanlıısnda da öfke kontrol sorunu vardı. İyi düşün evlenme dedim.Bazen fiziksel şiddete de dönüyormuş. Öfke ve şiddet nedeni olarak ta arkadaşımın tepki vermesini, tahrik etmesini gösteriyormuş. Sizin ki de fiziksel şiddete dönüyor mu? Evlendiler öfke patlamaları devam etti. Arkadaşım üstüne bir de çocuk yaptı sorunlar arttı. Eşi terapi görmeyi de kabul etmiyor. Arkadaşım mutlu değil.
 
Son düzenleme:
Sürekli bağırıp çağıran bir babam olsun istemezdim. Anneme bağırmasını isr hiç istemezdim. Ezik, zayıf bir rol model oluyorsunuz anne olarak. Bu yip ailelerde doğan çocuklar da sorunlu oluyor hayata karşı. O açıdan iyi düşünmek lazım.

En kötüsü de düzelmek için adım atmayışı. Gerçekten saygı duymuyor belli ki. 7 yıldır aynı kafa yapısı. Çekmeyin derim.
 
Ne oldugunda bagırıyor mesela tartısırken mi durduk yere bagırıyorsa zaten psikolojik sorunları vardır bırakın cocuk yapmayı kendi gençliğinize hayatınıza yazık
 
Esim de bana aynen sizin esiniz gibi olur olmaz bagiriyordu, en son cinnet getirip avazim ciktigi kadar bende ona bagirdim ama tum bina duymustur bu siradada her ne kadar hak etmis dahi olsa kullanmamam gereken kufurlerde ettim, sonrasi biraz karisik ama en sonunda suan bu olayin ustunden 3 aydan fazla zaman gecti ama bana aynu sekilde sesini yukseltemiyor deliye deli olacaksin bu devirde
 
Benimki de hep kendini haklı görür. Bağırmam doğru değildi özür dilerim ama.... beni suçlar. Ya da zor dönemden geçiyorum der. Her gün bağırmıyor. Mesela bir kaç ay iyiysek bir dönem haftada bir oluyor mesela. Fiziksel şiddet yok Hayır hiç olmadı.
 
Aynı sorun bende de var...bi çözüm bulursanız banada haber verin...çocuk yapmayı düşünüyoruz bizde tamamen durumumuz aynı sizinle
 
dışarıya iyi gözken bana iyi olmayan adam iyi bir adam değildir. konunun başında bile eşinizi övüyorsunuz amaaa size bağırıyor psikolojik olarak sindiriliyor ve yıpranıyorsunuz. iyi bir adam bunu hangi kısmında?
insanlar bir kazayla tüm ailesini kaybediyor o zaman herkes birbirine bağırsın anlayış beklesin. gücü ancak size yetiyor
 
honey bunch .!.:
Ne oldugunda bagırıyor mesela tartısırken mi durduk yere bagırıyorsa zaten psikolojik sorunları vardır bırakın cocuk yapmayı kendi gençliğinize hayatınıza yazık
Genişletmek için tıkla...
Asıl sorun benimle normal sorunları oturup tatlı dille konuşmaması. Pazar günü annesi gile giderken arabada başladı bağırmaya. Sen şu an işsizsin niye gömleklerimi ütülemiyorsun. Her sabah çorap arıyorum niye yapmıyorsun gibi. Ben de ona patladım arabada. Dedim ne bağırıyorsun kaza yapıcaksın. Yani bana tatlı dille dese istediğinden daha çok şey yaparım. Senelerdir anlatamadım.
 
böyle bir ilişki zamanla insanı "evet ben suçluyum onun bağırmasına sebep oldum"a getiriyor kendi benliğinizden, karakterinizden çıkıp suçlu psikolojisine giriyorsunuz ve hata yapmamaya o bağırmasın diye susmaya onun gönlünü eylemeye mutlu etmeye başlıyosunuz.
bir kitapta aynı sizin karakterinizde birinin hayatını okumuştum. şuan o kitabı yaşattınız bana
 
Eden son Pazar günü bende arabada bağırdım ona. Bana bağırmaya başladı arabada çünkü. Bende işe yaramıyor maalesef. Onu geçtim beni bu noktaya getirmesini istemiyorum ki.
 
Öfke terapisi yapmadan eşiniz çocuk yapmayın. Tedavi olmayı Red ederse bosanin. Sürekli beni bagirmasiyla yipratip ezen biriyle evli kalmazdım ben.
 
Şöyle söyleyim. 15 senedir tanışıyoruz çok zor günlerden de geçtik beraber. Birbirimize destek olduk. Pozitif ve negatif listesi yapsam pozitif huyları daha ağır basar. Ama “sadece” bağırmasına bile dayanamıyorum artık.
 
Çünkü siz ceptesiniz onun için. O yüzden sizi stres topu yapmış.
Dışarda birine bağırsa dayak yer, patrona bağırsa işten kovulur, anasına zaten kıyamaz. Bu durumda siz en kolay kurban olduğunuz için sizden çıkarıyor her şeyin hırsını.
Ben olsam ailemin yanına dönerim birkaç ay içinde tedavi olmazsa ayrılacağımı söylerim.
 
Niye zorlanıyorum biliyormusunuz. Beni aslında çok sevdiğini biliyorum. Babamın vermediği desteği verdi. Hem maddi hem manevi.
onu bırakırsam şöyle bişeyle karşılaşacağım.
ben seni bekledim okuttum destek oldum sen beni bırakıyorsun gibi. İçimde borçlu gibi de hissediyorum biraz biliyorum saçma.
pazar günü anneme mi gitsem diyorum 1 - 2 haftalığına.Biraz mesafe iyi gelir sanki düşünmek için.
 
Normal olduğu zamanda arkadaş gibiyiz de. Birbirimize anlatırız paylaşırız her şeyi. Güleriz. Ama bi an geliyor ummadığın anda bağırıyor sürekli olmasada dönem dönem.
ondan daha iyisini bulurmuyum onu da bilmiyorum. Bi yandan aşık olmayı özledim gerçek kadın gibi hissetmeyi. Çok zor gerçekten.
 
Evet öyle yapıcam sanırım . Pazar günü giderim anneme. Anam bağırsın bağıracaksa. Anamın kahrını çekerim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

İçimdeki öfkeyi bitiremiyorum, lütfen fikir istiyorum.
5 6 7
Yorumlar
127
Görüntüleme
8K
MakrokozmosileMikroKozmos
L
Eşimin sorumsuz olması
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
941
opheliiaaa
C
Pişman olur muyum ?
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
1K
chemistry92
C
N
Esime karşı olan sinirimde haksızmıyım?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
2K
leyla_17
L
M
birinde takılı kalmak (aşırı uzun!!!)
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
1K
Salon Kadini
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…