arkadaşlar canımı haddinden fazla sıkan bir olayı sizinle paylaşmak istedim konuyla ilgili yorumlarınızı tavsiyelerinizi bekliyorum...
sorun nişanlımın ailesi.özellikle annesi teyzesi kardeşi ve anneannesi yani kısacası nişanlımın hayatındaki benden başka tüm bayanlar
neler yaşadığımı buraya yazsam siz okumaktan sıkılırsınız ben anlatmaktan.inanın.evlenmeme çok az kala en sonunda istediklerini yaptırıp düğünümü erteliyorlar.4 ağustos alınmış düğün tarihim.
aralık ayından beri bir sürü maddi imkansızlıklar ve borçlar çıkarttılar ve hepsi nişanlımın üstüne yıktılar..annesinin yaptırdığı hazır mutfak, kız kardeşinin sevgilisinin uğruna yaptığı 8-10 milyarlık kredi kartı borçları evlerinin tüm masrafları,annesinin oradan buradan aldığı borçlar teyzelerinin ihtiyaçlarıııı.....daha bir sürü bir sürüüü....birde bütün bunlara rağmen bütün bu borçların nişanlımın bana yaptığı harcamalarla olduğunu beni 50tl 100tl yemeklere götürmekle olduğunu söylemezler mi?.tabi bende hiç sessiz sakin bir insan değilim lafın altında da kalmıyorum nişanlımla aynı miktarda maaş aldığımı nişanlım ne için ne kadar harcama yaptıysa benimde o kadar harcadığımı söylüyorum.neden benim borcum yok o zaman ? diyorum karşılarına geçip konuşunnca da işler büyüdükçe büyüyor..tahmin edersiniz sizde.
bu ödemelerin yapılabilmesi için aralıktan beri oturduğu evi satıp ödemelerini yapıp geri kalan parayla kendine daha küçük başka bir ev rahat rahat alabilecekken hiç kılını kıpırdatmayıp işleri bu zamana kadar bekletti ki hiç bir sorun çözülmesin bu düğünde olmasın oğluda evlenmesin ona kalsın diye.oğlunu kendi için bir dayanak bir direk olarak görüp hayatı boyunca ona yaslanmak istiyor.bende saf biri değilim elimdekini kolumdakini onlara vereyim hayatım boyunca başkaları için yaşayım.ben ve eşim ayrı bir aile olacağız tabi ki aileler baş tacı ama bende ayrı bir aileyim artık değil mi?kimse için değil sadece kendim ve eşim için yaşamaktan, onunla evimde sıkıntı yaşasam bile kendimizin sıkıntısını yaşamaktan yanayım.bu şekilde mutlu olacağım.her insan gibi
beni ve ailemi müthiş olumsuzlıklara ittiler bizim onlara sağladığımız imkanlara verdiğimiz desteklere rağmen.artık ailemin onlara karşı iyi niyetide tükendi haliyle..benimde olduğu gibi..ne yaptılarsa oğullarına yaptılar halbuki hiç anlayamadılar.yazık öyle bir zor durumda kaldı ki oda.. benim yaşadığım sıkıntılar ayrı o hiç birşeyle mukayese edilemez tabi ki ama onuda yaraladılar.çok mahçup ettiler.elini kolunu bağladılar.kah sinirler gerildi birbirimize girdik kah sarıldık bunlarda geçecek dedik bu günlere kadar geldik..
birbirimizi çok sevdiğimizi ve nişanlımla kendi aramızda en ufak bir sıkıntımız olmadığını belirtmek isterim.ama bunlar beni artık bitirdi diyebilirim.
annesinin benimle evlenmesinii istemediği o kadar açıkki...bunu zaten sözlü olarak nişanlımın halasının kızındanda duydum evde konuşulan konulardan bahsediyor sağolsun ama arada kalmamak için rica ediyor söylememem için.nişanlım ise tabi ki doğal olarak annesinin çokkk iyi bir insan olduğunu , beni çok sevdiğine inanıyor bu yaşanılanların sadece imkansızlıklar ve şanssızlıklar yüzünden başımıza geldiğini düşünüyor.olaylara karşı tepkini dile getiriyor ama benim için yeterli gelmiyor.gelecekle ilgili kaygı duyuyorum açıkçası. annesi hep hayatımızn ortasında olacakmı? diye..sizlerin deneyimleriniz nedir..onunla aramı uzak tutmak için , bana verdiği son zararların bunlar olması için neler yapabilirim....
beni çok seviyormuş çok iyi niyetliymiş gibi görünüyor başkasına söylesem hadi canım der inanmaz kimse.. gerek yaptıklarından gerek düşündüklerinden ona ait tüm gerçekleri görüyorum .nişanlıma annesinin gerçek yüzünü bizim bağımızı kopartmak için ayrılmamız için neler yaptığını nasıl gösterebilim?
sorun nişanlımın ailesi.özellikle annesi teyzesi kardeşi ve anneannesi yani kısacası nişanlımın hayatındaki benden başka tüm bayanlar
neler yaşadığımı buraya yazsam siz okumaktan sıkılırsınız ben anlatmaktan.inanın.evlenmeme çok az kala en sonunda istediklerini yaptırıp düğünümü erteliyorlar.4 ağustos alınmış düğün tarihim.
aralık ayından beri bir sürü maddi imkansızlıklar ve borçlar çıkarttılar ve hepsi nişanlımın üstüne yıktılar..annesinin yaptırdığı hazır mutfak, kız kardeşinin sevgilisinin uğruna yaptığı 8-10 milyarlık kredi kartı borçları evlerinin tüm masrafları,annesinin oradan buradan aldığı borçlar teyzelerinin ihtiyaçlarıııı.....daha bir sürü bir sürüüü....birde bütün bunlara rağmen bütün bu borçların nişanlımın bana yaptığı harcamalarla olduğunu beni 50tl 100tl yemeklere götürmekle olduğunu söylemezler mi?.tabi bende hiç sessiz sakin bir insan değilim lafın altında da kalmıyorum nişanlımla aynı miktarda maaş aldığımı nişanlım ne için ne kadar harcama yaptıysa benimde o kadar harcadığımı söylüyorum.neden benim borcum yok o zaman ? diyorum karşılarına geçip konuşunnca da işler büyüdükçe büyüyor..tahmin edersiniz sizde.
bu ödemelerin yapılabilmesi için aralıktan beri oturduğu evi satıp ödemelerini yapıp geri kalan parayla kendine daha küçük başka bir ev rahat rahat alabilecekken hiç kılını kıpırdatmayıp işleri bu zamana kadar bekletti ki hiç bir sorun çözülmesin bu düğünde olmasın oğluda evlenmesin ona kalsın diye.oğlunu kendi için bir dayanak bir direk olarak görüp hayatı boyunca ona yaslanmak istiyor.bende saf biri değilim elimdekini kolumdakini onlara vereyim hayatım boyunca başkaları için yaşayım.ben ve eşim ayrı bir aile olacağız tabi ki aileler baş tacı ama bende ayrı bir aileyim artık değil mi?kimse için değil sadece kendim ve eşim için yaşamaktan, onunla evimde sıkıntı yaşasam bile kendimizin sıkıntısını yaşamaktan yanayım.bu şekilde mutlu olacağım.her insan gibi
beni ve ailemi müthiş olumsuzlıklara ittiler bizim onlara sağladığımız imkanlara verdiğimiz desteklere rağmen.artık ailemin onlara karşı iyi niyetide tükendi haliyle..benimde olduğu gibi..ne yaptılarsa oğullarına yaptılar halbuki hiç anlayamadılar.yazık öyle bir zor durumda kaldı ki oda.. benim yaşadığım sıkıntılar ayrı o hiç birşeyle mukayese edilemez tabi ki ama onuda yaraladılar.çok mahçup ettiler.elini kolunu bağladılar.kah sinirler gerildi birbirimize girdik kah sarıldık bunlarda geçecek dedik bu günlere kadar geldik..
birbirimizi çok sevdiğimizi ve nişanlımla kendi aramızda en ufak bir sıkıntımız olmadığını belirtmek isterim.ama bunlar beni artık bitirdi diyebilirim.
annesinin benimle evlenmesinii istemediği o kadar açıkki...bunu zaten sözlü olarak nişanlımın halasının kızındanda duydum evde konuşulan konulardan bahsediyor sağolsun ama arada kalmamak için rica ediyor söylememem için.nişanlım ise tabi ki doğal olarak annesinin çokkk iyi bir insan olduğunu , beni çok sevdiğine inanıyor bu yaşanılanların sadece imkansızlıklar ve şanssızlıklar yüzünden başımıza geldiğini düşünüyor.olaylara karşı tepkini dile getiriyor ama benim için yeterli gelmiyor.gelecekle ilgili kaygı duyuyorum açıkçası. annesi hep hayatımızn ortasında olacakmı? diye..sizlerin deneyimleriniz nedir..onunla aramı uzak tutmak için , bana verdiği son zararların bunlar olması için neler yapabilirim....
beni çok seviyormuş çok iyi niyetliymiş gibi görünüyor başkasına söylesem hadi canım der inanmaz kimse.. gerek yaptıklarından gerek düşündüklerinden ona ait tüm gerçekleri görüyorum .nişanlıma annesinin gerçek yüzünü bizim bağımızı kopartmak için ayrılmamız için neler yaptığını nasıl gösterebilim?