Tek tek okudum kimisi ne kadar nefretle anlatmış babasını,
kimisi ne kadar çok mutlu şekilde şükrederek anlatmış babasını.. Her bir satırı okurken ağladım o kadar hassasımki bu konuda zaten.. Ne olursa olsun aslında BABAnın gölgesi yeter yokluğu ve kaybı o kadar ağırki çünkü..Ben daha 3yaşına girmeden beyin kanaması geçirerek vefat etmiş benim babam.. Daha 23 yaşındayken ne mutlu yuvaları varken bir anda dünyası kararmış annemin.. Çok uzun yıllar geçmesine rağmen annem öylece ahirette kavuşmayı bekliyor her nefeste.. Annem anlattı hep bana babamı.. Resimlerden gördüm yüzünü sadece.. Annem hem anne hem baba oldu bana ama babasızlık öyle büyük bir eksiklikki hala nerde baba-kız görsem içim sızlar hiç belli edemesemde.. Küçükken okulun ilk günlerini ve yeni bir öğretmen gelmesini hiç sevmezdim o tanışma faslı adı altında ''Anne baban kaç yaşında ne iş yapıyor'' sorusu yüzünden.. Öyle boynum bükülürdüki babam ben bebekken vefat etmiş diyecek olduğum için.. Sanki bir suçmuş bir ayıpmış gibi saçma çocuksu bir hisle.. Küçük yaştan beri canımdan çok sevdiğim adam olan nişanlım, yeri gelince bir baba benim için öyle bir şefkat varki içimde ona karşı.. Şükürler olsun onu çıkardı Allahım karşıma..Hiç yaşayamadığım babamın yokluğunu hissettirmemek için elinden geleni yapıyor herşeyde.. Arkamda kocaman bir dağ benim için..
Annemle birlikte babama kavuşmak ise ahirete kaldı..
Canim iyiler cabuk oluyor malesef..kotulerse kazik cakiyor dunyaya bende olecegi gunu olum haberinin gelecegi gunu ozlemle bekliyorum
Babam..
İlk aşkım..:1hug:
Yıllarca ona platonik bir aşkım olduğunu düşündüm..
Ona ulaşamadıkça,onunla konuşamadıkça,sorunlarımızı halledemedikçe hep onun yıldızlar kadar uzak ama onu her gördüğümde kalbimi pır pır ettiren adamdı..
Ne zaman büyüdüm,beraber çalışmaya başladık..
Ben onu,o beni gördü..
İçimizdekileri gördük..sengözlerimebaksanab
Hayatı,insan olmayı,adam olmanın ne demek olduğunu ondan öğrendim..
Çok defa eteğimizdeki taşları masaya koymuşuzdur hayata dair ne varsa.
Bekarken sevgilimden ayrılınca yanında ağladığımı bilirim. Onun teselli edecek sözü olmadığı anda sadece beni dinlemesi bile bana yeterdi. Asla eleştirmedi beni. İyi ya da kötü verdiğim tüm kararların arkasında en çok babam vardı..Kendisine ters gelen ne varsa hep güzellikle bazen sertlikle anlattı..
Babam biraz benim gibidir,sesi kolay kolay yükselmez.. Söyleyeceği cümleleri özenle seçer..Önce saygı der...:1rolleyes:
Boşandıktan sonra döktüğüm gözyaşlarında yine bir kelime bulamadı acımı dindirmek için.."Söyle,ne istiyorsan onu yapayım,onu getireyim" dedi..:çok üzgünüm:
Allahım eksik etmesin başımızdan inşallah..:Saruboceq:
Onun varlığı huzur veriyor bana.. Anlaşılıyor olmak,güzel bir şey..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?