Bana Babanzı anlatn.....



30 yıl beklemek...
ama hiç gelmemesi...
ölüp gitmedi ki o...
bir yerlerde yeşil gözleriyle saklanıyor..
onu bulacağım güne kadar...
sadece küçük kuşlar haber getirir bana...
bu satırlarda dokuz yaşındayım...
sabaha babamın öldüğü yaşta olacağım...
hayat kocaman bir palyaço...
o güldüğü sürece babama sarılmalıyım...
 
babam sessiz pek karışmaz herşeye iyi niyetli temiz kalpli dürüst sabırlı bi insan öyle çok sohbet etmezdik bazen sinirli çok seven biri babam inanıremısınız unuttum onu sanki uzaktayım onlardan 4 sene olacak senede iki üç kere gidiyorum çokta kalmıyorum özlemişim ya ayrılık ne zor eskiden herşeyden haberim olurdu şimdi konuşuyorum öylemi böylemi çok farklı
 
Onu hic sevemedim annemi gozumun onunde dovmelerin onu satmalarin senden hayatim boyunca nefret edicem.keske iyi bi baba olsaydin baba kelimesi bana sadece esimi animsatiyor sen yoksun cok uzgunum
 
Babamı 8 yasinda kaybettim.kanserdi ve 3 aylik ömrü kaldigini soylemisti doktorlar.babama ait anilarim hep ya cerrahpasa hastanesinde yada yatakta acı cekerkendi.
3 ay degil 9 ay yaşadı babam.
Cocuktum bilmiyordum kanser ne demek ölüm ne demek. Aklim sadece oyundaydi.oysa o ilgilenmek isterdi benimle, bense sokaga cikip oyun oynamak. Bazen günlerce odasina ugramazdim.ne aptalmışım, ne aptal bir çocukmuşum.
Öldü ve ben hala bununla yüzleşemedim.mezarına bile gidemiyorum utançtan, belki de acı çekmekten korkmaktan.yüzleşemiyorum.
yüzünü bile zor anımsıyorum ne acı.

8 yasimdan beri, yani kendimi bildim bileli agzimdan hic yüksek sesle baba kelimesi çıkmadi.tikandi kaldi bogazimda.kendi kendime savunma mekanizmasi oluşturmuşum.pişmanlığım ve özlemim öyle fazla ki, kendimi affedemiyorum.oysa ne kadar özledim baba demeyi.
 
Şuan karşımda oturuyor ama benim için herhangi bir yabancıdan farksız. Sevmiyorum diyemem, seviyorum da diyemem hissizim ona karşı. Hep özenmişimdir baba aşkıyla konuşan kızlara ama ben sevgisiz bir insanım sanırım.
 
En ufak şeylere bile karışır, insanı çıldırtır :) ama arkamda bir dağ varmış gibi güvenle yaşarım hayatımı. gölgesi bile yeter. idilcim, inşallah sen sana hem bir baba gibi şefkati hem de bir sevdalı gibi aşkı tattıran biriyle evlenirsin..senin için dua edeceğim
 
Babam dünyanın en iyi insanlarından biridir. Bizi hep çok severdi... Sesini bile yükseltmezdi... Allah adamı işte. Saf. Temiz kalpli... Son yıllarda babamın eski babam olmadığını zannederdim... Hem uzakta olduğumuz içinde fazla vakit geçiremediğimizden olsa gerek ama şimdilerde kızımla bir araya gelince ki tavırları bana küçüklüğümde bize nasıl davranmışsa aynı davranışlarını anımsatıyor.. Çok seviyorum onu çok.
 
Benim babam hem var hem yok! Kücükken bizi dayak manyagi etti.. annemi döverdi biz cocuklari döverdi..icerdi gece gec saatte eve gelip hepimizi birbirimize katardi!! En sonundada rus bir dostu ortaya ciktiginda,annem dayanamadi artik..bosanma karari aldi.. suan annem cok mutlu..bütün cocuklar torunlar hepsi onun yaninda.. tabi bu arada 2 kere gögüskanseri gecirdi! Igilesti cok sükür.babam ise egoistim teki,nezaman işi düstümü ariyor..15 senelik evliyim birkere olsun sormadi nasilsin iyimisin?kocanla bir problemimiz varmi? Veya maddi durumunuz nasil..hicccc! Tabi korkuyor evet baba durumum cok kötü bana biraz para ver dicemden.allah korusun..allah onun eline düsürmesin hicbir zaman! Bende baba sevgisi tatmadim.. ve etrafta kizarkadaslarimin babalatiyla iliskisine imrenerek bakiyorum! Ve icim ciz ediyor her defasinda..benim niye böyle evlatlarina düskün babam yok diye ..
 
eşke öyle olaydı demek bile geliyor içimden...kaybetmedim ama o beni kaybetti....
Cok iyi anlıyorum seni.. Benimde babam hayatta ama bize yapmadığını başkasının çocuğuna yapıyor iki kardeşiz bizde annemde evli bi ev kalmıştı ikimize ama onuda oyunla hileyle sattı onlara yediriyor şimdi de böyle bi baba olsa nolur olmasa nolur ki
 
Babam hep guler yuzluydu. Severdi 3 cocugunuda, tek kizi olunca bana farkliydi tabiki..Evde eksimiz olmazdi.Alirdi giydirirdi. Ama ama ALS hastalani yakalandi.. Bu 6 senesi.. Benden uzaktalar.. Her yazin gordukce icim eriyor.Gozumuzun onunde resmen sag tarafi cöktu tutmuyor.. Begninin diger tarafina sicramasin diye dua dan baska bisi edemiyoruz.. Elimiz kolumuz bagli.. ameliyati ilaci olsada iglese..
 
Allah yardımcın olsun cnm cok üzüldüm. Eden mutlaka bulur
 
Baba mi 26 yasindayim daha bu zamana kadar beni kizim diye sevmemistir 24 sene ayni evde yasadik bigun bile bana sicak davranmamistir cok dayagini yedim buyuzden cocukluk hayatimda baba sevgisi gormedigim ici. Bi kopukluk yasiyorum ben evlenince cok degisti ben onu aramiyorun diye aliniyormus cok tuaf ya yillardir bana sevgi vermedin simdimi aklin basina geldi neyse
 
Babam canım babam

Arkadaşım sırdaşım dostum benle çocuk olan benle ağlayan beni en çok seven
Çocuk gibi şakalaşırız

21 yaşındayım babamın bir yada iki kere vurmuştur ondan sonra da çok pişman olmuştur

Babam dan çok annem den korkarım
Annem den çok babamı severim

O benim herşeyim sokakta Kolkala yürüyüz şakalaşırız

Baba Kız değil arkadaşız biz babamla evliyiz hala aynıyız

Mavişim canım babam benim seni çok seviyorum
 
bende aynı durumdayım bilmiyorum ona karsı hissimi cok uzagım artık aynı odada oturmak bile çok zor
 
Baba benim için dünyada ki en anlamlı 2 sözden biri
Şımarık agresif kızına bile eve gelince sen yeterki gül diyen
Sınıfta kalınca bana üzülme diye teselli verip kapıyı kapatınca gizlince ağlayan
Dugunumde o kadar çok aglamistiki erkek tarafı bile onun aglamasina dayanamamisti
Benim babam siginagim dayanagim sirtimi yasladigim pamuk gibi yumuşak ama kızını savunurken kaya gibi sertleşen duvarım kısacası onlar herşeyim ben tekim RABBİM ONLARA HAYİRLİ VE COOOOKKKK UZUN OMUR VERSİN başımızdan eksik etmesin AMİNNNNN
 
sert görüntüsünün altında yumuşacık bir kalbi olan
kızdığında ağzından ateş çıkan :)
zaman zaman trip atan
abime kızdığında onun cevap vermemesinden daha da hiddetlenip kızan, ama bana tavırlanınca carladığımda kendiyle aynı olduğum için hoşuna gidip bıyık altından gülen
çocukluğumda (tabi onun da gençliğinde ) mesafesinden sıcaklığını sevgisini hissedemediğim ama 20 yaşına gelip evleneceğimi söylediğimde dünyası başına yıkılan, parmağıma yüzüğüm takılırken hayatımda ilk kez ağladığını gördüğüm,
nişanı attığımı duyunca sanki 5000 kg yükün altında kalmış da o yük üstünden atılmış gibi nefes alan
mide kanaması geçirdikten sonra tabii tansiyon problemini de tedavi altında tutup sinirlerine daha da hakim olabilen ve 55 yaşından sonra duygusallaşan
gözlerimin güzelliğini onun mükemmel genlerinden aldığım :)
her gün telefonda en az yarım saat konuştuğum
aramadığımda çocuk gibi trip atan :)
ev işlerinde hamarat,titiz,eli marifetli
yıllar sonra öğrendiği bilgisayarın başından kalkmayıp şuanda tam bir internet kurdu olan (google(araştırma için) ,face(millet ne yapmış ne etmiş bakmak için :) ve alışveriş sitelerinden çıkmıyor :)
az önce yine aradı haftasonu yazlığa gideceğim yanına arkadaşlarımla takılcam dedim yine triplendi laf soktu (yerim ben onu)

kısaca benim babam saydıklarım ve sayamadıklarım hayatımda iyi kötü ne varsa arkamda duran dağım kolum kanadım anne-baba olsun hayatta gerisi boş gerçekten. Allah başımızdan eksik etmesin
 
Babam hayatımda tanıdığım en iğrenç, en ahlaksız, gaddar ve bencil insan. Baba sevgisini hatırlamıyorum. Babamın suratını görünce sadece öfke ve nefret hissediyorum.
Herkes anne yada baba olamaz.
Allah'a yakarışım babamın kaderinin benim elimde olmaması gerektiği. Beni onunla sınamasın diye dua ediyorum. İçimdeki küçük masum çocuk öldüğünden beri yastayım. O gün babamda benim içim öldü.
 


Aynen ...
İçimden tam olarak bunlar geçiyordu...
İĞRENİYORUM.
 
Tek tek okudum kimisi ne kadar nefretle anlatmış babasını,
kimisi ne kadar çok mutlu şekilde şükrederek anlatmış babasını.. Her bir satırı okurken ağladım o kadar hassasımki bu konuda zaten.. Ne olursa olsun aslında BABAnın gölgesi yeter yokluğu ve kaybı o kadar ağırki çünkü..Ben daha 3yaşına girmeden beyin kanaması geçirerek vefat etmiş benim babam.. Daha 23 yaşındayken ne mutlu yuvaları varken bir anda dünyası kararmış annemin.. Çok uzun yıllar geçmesine rağmen annem öylece ahirette kavuşmayı bekliyor her nefeste.. Annem anlattı hep bana babamı.. Resimlerden gördüm yüzünü sadece.. Annem hem anne hem baba oldu bana ama babasızlık öyle büyük bir eksiklikki hala nerde baba-kız görsem içim sızlar hiç belli edemesemde.. Küçükken okulun ilk günlerini ve yeni bir öğretmen gelmesini hiç sevmezdim o tanışma faslı adı altında ''Anne baban kaç yaşında ne iş yapıyor'' sorusu yüzünden.. Öyle boynum bükülürdüki babam ben bebekken vefat etmiş diyecek olduğum için.. Sanki bir suçmuş bir ayıpmış gibi saçma çocuksu bir hisle.. Küçük yaştan beri canımdan çok sevdiğim adam olan nişanlım, yeri gelince bir baba benim için öyle bir şefkat varki içimde ona karşı.. Şükürler olsun onu çıkardı Allahım karşıma..Hiç yaşayamadığım babamın yokluğunu hissettirmemek için elinden geleni yapıyor herşeyde.. Arkamda kocaman bir dağ benim için..

Annemle birlikte babama kavuşmak ise ahirete kaldı..
 
Babam.. Icine kapanik bir insan.. Fazla konusmaz icinde dir sevgisi.. Hic arkadas gibi olmadim babamla.. Fazla ilgide gormedik, maddi konuda istedigimiz herseyi alirdi, ama keske bunlari degilde ilgisini sevgisini belli etseydi konussaydi dertlesseydi dinleseydi.. Herseye ragmen babami cok seviyorum herseyimdir ama eksik bir sevgi icinde buyuduk..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…