Merhaba kızlar, burayı uzun zamandır okuyorum. O kadar olumsuz bir ruh halindeyim ki paylaşmak istedim. Hayatta bazen kendimi çok şanssız hissediyorum. Gerçekten bunaldım artık. Ben düzgün bir hayat kurmak isterken kendime hep bir şeyler ters gitti olduğum yerde sayıorum.. üniversiteden mezun oldum çalışmaya başladım, hiç sevmediğim stresli bir işti ama sabrettim sırf tecrübem olsun diye.. 3-4 sene gerçekten sevmediğim bi yerde geleceğim için çalıştım. Fakat en sonunda işten çıkarıldım ki buna hiç üzülmedim başta çünkü zaten orada daha uzun çalışmak istemiyordum. Aylardır iş arıyorum ama bütün iş yerleri az ücret çok iş politikasında bıktım artık hakettiğim ücreti veren çıkmıyor dalga geçer gibi konuşuyorlar görüşmelerde.. aklım olsaydı üniversiteyi uzatırdım, iş hayatı çok acımasız. Ayrıca 30 uma geliyorum ve bu zamana kadar karşıma düzgün bir insan çıkmadı, çıktı sandım ama yürümedi ben de yuva kurmak istiyorum, çocuğum olsun istiyorum çünkü gerçekten sevgi dolu ve iyi bir anne olacağıma inanıyorum. Ama işte sorun doğru insanı bulmakta , iyi bir eş karşıma çıkacak mı diye çok endişeleniyorum bazen,, cidden kısmetimin kapalı olduğunu düşünmeye başladım ve 1-2 yıl öncesine kadar takmazdım ama etrafımdaki herkes evlenip çocuk yapmaya başladı, ben yalnızlaşıyorum ve bu beni üzüyor..