29 yasindayim, bir sirkette dokuman kontrol olarak calisiyorum. Aslinda ingilizce ogretmeniyim ama bircok sebebler yuzunden ve en baslicasi ogretmenliye olan hevesimin kaybolmasindan dolayi calismiyorum.
Birkac aydir programci olmaya karar verdim ve iyi bir kursta java ogreniyorum. Ancak etrafimda bunu kim duysa "hmm...", "o is biraz zor ama bol sans...", hatta "senlik degil ama neyse..." ve s. duyuyorum.
Gecen gun beni cok kiran bir laf duydum, is arkadasim olan bir erkekle konu acildi, programci olmak istedigimi ve kurs aldigimi soyledim, yuzunu burusturarak "sence de biraz gec degilmi senin icin?" dedi... neden diye sordum, "sirf bu alanda daha gencleri tercih ediyorlar, senin icin calismak zor olabilir" dedi. Bende "yuzume karsi artik yaslaniyorsun mu demek istiyorsun" dedim ama sonra gecistirdi...
Ben aslinda etrafin soylediklerine cok kulak veren birisi degilim ama yinede cok zoruma gidiyor, kendimle yapamiyorum... Ha bu arada bosandim, uzerine kotu bir nisanlilik gecti basimdan, bir suru sanssizliklar, travmalar... bunlarda benim ozguvenimi yillar gectikce sarsti, dik durmaya calisiyorum ama bazende koyveriyorum... son zamanlar daha hassas ve zayif hissediyorum. Kotuyum...