İyi akşamlar herkese merhaba, benim derdim beni benden alan bir adamla ilgili.
Kendisini 2 senedir tanıyorum, görüşmelerimiz telefon mesaj ile her gün, yüzyüzeyse o istediği zaman ayda 1-2 bandında oldu hep.
Biz bu adamla ne arkadaş olabildik ne sevgili, onun için yaptıklarımı saymazsak, bu ikili ilişkinin erkeği ben oldum resmen, annesine gidip yardımlar mı yapmadım, sürekli gülen ona pozitif yaşam sunan insan mı olmadım, neredeyse kapısında ellerimde güller kırmızı halı sermediğim kaldı. Onu o kadar seviyorum ki, her cümlemi her hareketimi seçmekten kendimi kasmaktan o kadar yoruldum ki.
Onun sevdiği benim sevmediğim aktivitelere katlanmaktan o kadar yoruldum ki. Onu başka türlü görme konuşma imkanım yok çünkü. O istediği zaman ben varım, o istediği zaman ben yokum. Adamın telefonunda eski sevgilisiyle konuşmalarını yakalıyorum ağlıyorum iletişimi kescem diyorum yalvarıyor, ertesi günüyse hiç aramıyor, bambaşka biri oluyor, orda burda takılıp durumlar atıyor, akşam oluyor aklına geliyorum, cinsellik isteyip kendimi çekince kısa kısa konuşuyor, beni kıskandığınıda sanmıyorum, ertesi şarkılar atıyor güzel sözler söylüyor ama ne gelecek var ne şimdi ki zaman.
Bu gecede öyle bi gece.
Onu çok seviyorum ona tapıyorum evet ama asla onursuzca belli ettiğimi düşünmüyorum, onu kaybetmek istemiyorum, nasıl yapacağım ablalarım?
Bu arada ilk tanışmak isteyen bendim