- 20 Mart 2008
- 5.906
- 8.429
- 723
- Konu Sahibi aysefeytum
-
- #41
Korkup ayrilmazsaniz da her fenalığı yapıyor yalnız. Birinin ucunda özgürlük ihtimali var en azından, o yüzden denemeye değer.
Korkup ayrilmazsaniz da her fenalığı yapıyor yalnız. Birinin ucunda özgürlük ihtimali var en azından, o yüzden denemeye değer.Ben bizimkinin efendi efendi ayrilacagini da sanmiyorum.herseyi bekliyorum ondan her fenalığı.
Çok üzüldüm sizin adınıza. Allah akıl fikir versin eşinize.Malesef gidemiyorum.cakili kadroyum.geleli 1 sene oldu.fazla kimseyi tanımıyorum.yapimla da alakalı pek çevrem yok.ailem de gelemez yanıma isleri nedeniyle.anca kısa süreli ziyaretler
Öncelikle Allah yardımcın olsun ablam küçücük yaşımla size akıl vermeye kalkışamam biliyorum ama üzüldüm şuan okuyunca yazdıklarınızı icimden yazmak geldi bu yüzdende kala alırsınız almazsınız o size kalmışHerkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
Kesinlikle haklisiniz.bende diyorum ama tedaviyi kabul etmiyor.ona göre ortada sorun bile yok herşey benim abartmam. O şeker gibi adam ben yonlendiremiyorum.onun gibisini nerde bulcam.gozu dışarda değil.herseyi benden istiyo ne guzel.daha ne istiyorum.ickisi kumarı yok.siddet yok.bana rahat batıyor. Onun düşüncesi bu.Ben doğumlardan sonra normal olanına bile katlanamıyorum bazen bir de sapkın sapkın işler.. nasıl kabul ettiniz bunu?? Kızlar da büyüyor artık ve eşiniz bu durumu içselleştirmiş günlük hayatının rutini olarak yaşıyor. Acil tedavi olması lazım!
Zaten kendinin farkında olsa şu sapkınlığı yaşamak istemez. He ikiniz de istersiniz o ayrı fakat siz istemiyorken dayatması bile normal olmadığını gösteriyor. Bunun için tedavi görmezse ayrılacağınızı söyleseniz yine de adım atmaz mı denemez mi? Böyle ömür geçmez yaKesinlikle haklisiniz.bende diyorum ama tedaviyi kabul etmiyor.ona göre ortada sorun bile yok herşey benim abartmam. O şeker gibi adam ben yonlendiremiyorum.onun gibisini nerde bulcam.gozu dışarda değil.herseyi benden istiyo ne guzel.daha ne istiyorum.ickisi kumarı yok.siddet yok.bana rahat batıyor. Onun düşüncesi bu.
Ah canim benim ne guzel anlatmışsın.kalee almamak ne demek okurken ağladım bile.o kadar sıkıntı çektim ki evliliğim boyunca.onun psikolojik rahatsizlikla4indan dolayı artı ekonomik sıkıntı aileler vs neler neler yaşadım katlandım.ustune çocuk olmadi kaç sene ona üzüldüm.tam şimdi dünya tatlısı çocuklarımız var.ekonomik olarak rahatladık.huzura ereceğiz.bu saçmalıklarla uğraşıyorum.inan ki bak o günleri düşünerek sabrediyorum aklı başına gelir diye ama artık umudum kalmadiÖncelikle Allah yardımcın olsun ablam küçücük yaşımla size akıl vermeye kalkışamam biliyorum ama üzüldüm şuan okuyunca yazdıklarınızı icimden yazmak geldi bu yüzdende kala alırsınız almazsınız o size kalmış
Ayrılmayın derim bu hayatta tek başına kadın olmak çok zor babamla annem benim şuan ayrılar babam annemi aldattı annemde abimle bize bakmak için çok çalıştı bakıcılık yaptı temizliğe gitti kaç sene önce bunları yaptığı halde eve para yetmezdi hele şuan bu zamanda 100 TL'nin eski 1 TL den farkı yok bence eşinize bir göz dağı verin korktun yetmezse aileniz varsa eğer onlara derdinizi anlatın onlar konuşsun tabi herşeyi anlatmayın ilgi göstermiyor sevmiyor artık diyin gene yetmezse bı piskolaga gidin ne yapabilirim eşim hakkında diye sorun en son olmazsa namaz kılmıyorsaniz kılmaya başla abla Rabbimden sadece yardim isteseniz pişman olmasını iyi bir eş olmasını isteseniz elbet Rabbim edilen duayı geri çevirmez kabul edecektir helede iki çocuğunuz var onlar için katlaniyorsaniz duanızı kabul etmez mi
Evet bende tedavi olması icin direticem.buyuk ihtimal kabul etmeyecek.bir aile dostumuz var yaşca büyük bizden ona biraz bu konuyu açıp konuşmasını isteyeceğim bizimkiyle.daha da olmadi zaten yapacak bişeyim yok.sona yaklasiyoruzZaten kendinin farkında olsa şu sapkınlığı yaşamak istemez. He ikiniz de istersiniz o ayrı fakat siz istemiyorken dayatması bile normal olmadığını gösteriyor. Bunun için tedavi görmezse ayrılacağınızı söyleseniz yine de adım atmaz mı denemez mi? Böyle ömür geçmez ya
Zamanla yenileri de olur başka başka şeyler de ister bu tipler.. yazık ...Herkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
Fantezi derken cinsel Fantezi sanırım. Eski eşimle aldattığı için boşandık. Sizin aksinize benim ekonomik kaygım vardı, çevre baskısı emin olun sizin yaşadığınız küçük yerden daha fazlaydı. O da çocukla ilgilenmiyordu. bana şunu yaparsan çocuğu dışarı çıkarırım VS gibi şart koşuyordu. Boşandıktan sonra tamamen hayatımızdan defoldu. Hep Şemsin sözünü ışık tuttum yoluma nerden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını? Çok şükür, Rabbim kalbime onun yaptıpı herşeyin serinliğini verdi. Hayatıma bakıyorum, iş buldum kızım ana okuluna başladı. Mesela 8 senelik evliliğim boyunca gülmediğim kadar 2 aydır güldüğümü fark ettim. Kızım da artık mutlu çünkü ben huzurluyum artık. O toksik insandan tamamen uzaklaşınca kendime geldiğimi fark ettim. Cesaretli olun. Kızlarınız için en azından. Anneye değer verilmeyen bir ailede büyüyünce düşünün gelecekleri nasıl olacak? Allah yar ve yardımcınız olsun başka ne diyeyim bilemedim.Herkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
Ömrümde ilk defa duydum bende bakmaya korkuyorumFendom nedir diye googleye sordum.ben daha neler öğreneceğim acaba bu siteden,herneyse konu sahibi bende cinsel acidan pek iyi olmadığım icin seni cok iyi anlıyorum :) ayda yilda olan bir iliski, birde fendom dese fentomuna sctrma derdim.yada bukadar merakliysa kolem olmaya fentomu ev işlerine cevirirdim.git bulasiklari yika ayakkabimi sil ps köle derdim
Sizin zaten kocanız yok hanımefendi, siz tek başına bütün sorumlulukların altına girmişsiniz zaten. Hayır sizin gibi kadınları anlamıyorum ben, zaten bekar gibisiniz şimdi de, altı üstü bir imza tamamlanacak yani.Herkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?