- 28 Kasım 2018
- 3.106
- 9.722
- 123
- 37
Yarından itibaren kitap okumaya kaldığınız yerden devam edin
Yarından itibaren kitap okumaya kaldığınız yerden devam edinOrtaokul lisede çok kitap okurdum ama üni ve sonrasında çok çok az okumaya başladım.Sanırım bi olayı konuyu uzun uzun anlatmak için yeterince kelime dağarcığım yok kitap okumaya okumaya köreldim bu da bende özgüvensizlik yaptı sosyal fobimi de arttırdı üni yıllarında bi ara diksiyon kursuna gittim ama oraya gelenler hep konuşkan ve çok özgüvenli insanlardı ben de bıraktım kendimi rahat hissedemedim bi konuşmada söz bana gelince bikaç cümleyle geçiştiriyodum o bile bana eziyet gibi geliyodu sonra da gitmedim işte
Ben kendi adıma söyleyeyim sürekli insanlarla konuşmaya calışıyorum ama bileyler hep eksik kalıyo ancak psikologa da gittim pek faydasını görmedim.. yani bence net bi çözümü yok soğukluk diye adlandırdığımız seyin bası sosyal fobi benceTerapi desteği şart sosyal fobide, ödevler ve adım adım maruz bırakmalarla gayet yol katedebilirsiniz. Vakit kaybetmeden gidin, hayat kaliteniz artar..
Ben kendi adıma söyleyeyim sürekli insanlarla konuşmaya calışıyorum ama bileyler hep eksik kalıyo ancak psikologa da gittim pek faydasını görmedim.. yani bence net bi çözümü yok soğukluk diye adlandırdığımız seyin bası sosyal fobi bence
Ben de üstüne gitmeye çalışıyorum.Sunum gerektiren durumlarda ya da üst düzey birileriyle konuşcağım zaman bi konuyu olayı anlatacağım zaman mutlaka bi sakinleştirici tarzı bişeyler almam gerekiyor.Dil sürçmesi çok oluyor bide kelimeler yanlış çıkıyor ağzımdan bunu nasıl aşabilirimYaşam koçları da bakabilirsin. Bende de sosyal fobi var. İnsanlarla iletişim kurmak işkence geliyordu. Çekingen kalıyordum. Üstüne gittim. İnsanlarla zorla da olsa konuşrum. Evet heyecanlandım kekeledim ama şimdi daha iyiyim. Üstüne gitmek işimi kolaylaştırdı.
maalesef olaya değil de kendime ,anlatımıma hal hareketlerime odaklanıyorum öyle olunca da bişey anlatamıyorum elim ayağım birbirine dolanıyorSürekli maruz kalarak duyarsızlaştırma yapmanız lazım.Ayrıca sizi zorlayan şeyleri yaparken kendinize değil işinize,dış dünyaya odaklanın.Zamanla azalır.
Evet
maalesef olaya değil de kendime ,anlatımıma hal hareketlerime odaklanıyorum öyle olunca da bişey anlatamıyorum elim ayağım birbirine dolanıyor
Evet iyi bir terapist bulmam lazım kesinlikle tek başıma aşamıcam yıllardır uğraşıyorum bu sf yleTerapi desteği şart sosyal fobide, ödevler ve adım adım maruz bırakmalarla gayet yol katedebilirsiniz. Vakit kaybetmeden gidin, hayat kaliteniz artar..
Bilinç altınızı alt etmişsiniz.Dedikleriniz çok doğru ben de öyle düşünüyorum ama işte bi yere kadar müdahale edebiliyorum kendime.Bi yerden sonra kontrol dışı oluyorumAsıl sebep bu belkide.Siz kendinize odaklanıyor ve herkesin de odaklandığını zannediyorsunuz ama her insan kendine odaklı olduğu için çoğu zaman sizi görmüyorlar,hatalarınızı fark etmiyorlar bile.Fark etseler de ne olur ki?Biz insanız.Bilerek,isteyerek yapmadıktan sonra çekinmemek lazım.Nice çekindiğim şeyden hep üzerine üzerine gidip yaparak kurtuldum.İlk başta yüzünüz kızarabilir,boğazınız düğümlenebilir,diliniz sürçebilir.Ama devam ettikçe bedeniniz,psikolojiniz normalleştirmeye başlıyor.Gün geliyor bu hallerinizi hatırlayıp"amma abartmışım"diyorsunuz.Bende işe yarayan bir başka yöntem de olayı iyice abartmaktı.Neyi yapamıyorsam "hah şimdi yapamadın ya(ya da yapamazsan),seni rezil edecekler,kazanlara atıp ayin yapıp yerler,idam bile edilebilirsin"diyerek içimdeki o korkan sesle alay ediyordum.Bu absürtlük karşısında o da normal düşünmeye başlıyordu.
ben bu konuda 4 yıldır terapi gördüm. kendimi iyi hissediyorum. ama öyle bir an geliyorki herhangi bir olumsuz durum, beni tekrar eski halime götürüyor ama kısa süreli . ben de dediğiniz gibi telefonla konuşurken oluyordu. konuşmadan önce hangi konu ile alakalı ise not alıyordum, karşımda not olması beni güvende hissettiriyordu. sonra sonra buna gerek olmadığının farkına vardım. tavsiyem, üzerine düşmeyin unutun telefonla konuşacağım yine öyle mi olurum tarzı bir düşünce getirmeyin aklınıza. muhakkak terapi görün. hepsi karşınızdakini çok fazla önemsemekten dolayı oluyor. kimse sizden fazla bilgiye yada akla sahip değil. öyle düşüneceksiniz. iş arkadaşlarınızın yanında telefonla konuşamama durumu, bence yanlış birşey söyleme durumunda karşı tarafa karşı küçük düşme, aşağılanma psikolojisi. hiç gereği yok. rahat olun. arkanıza yaslanın ve görüşmelerinizi yapın. yazarak çalışın ilk başta konuşma yapmadan önce.Arkadaşlar lütfen yardımcı olundaha önce sosyal fobisi ve anksiyetesi olup tamamen iyileşen oldu mu iyileşme olduysa nasıl oldu? Liseden beri bu illeti çekiyorum lise üniversite bi şekilde atlattım ama şuan yeni memurum telefon konuşmalarıyla çok işim oluyor iş yerinde karşı tarafa konuşmak sorunu çözmek bana işkence gibi geliyor hele bir de öbür iş arkadaşlarımın yanında kurumun telefonuyla birileriyle konuşmak ölüm gibi üniversitedeyken sunum yapmak söz hakkı alıp bi şeyler anlatmak.. çok çok stresli geçti o yıllarım..Bir de bir ortamda uzun bi konu anlatınca kal geliyor bana aşırı heyecanlanıyorum dil sürçmesi ,kelimeyi yanlış telaffuz çok oluyor ne anlatacağımı unutuyorum özgüvenim yerle bir oluyor napmalıyım napabilirm dayanamıyorum artık
Çok hoşsunuz ya evet dışardan beni görenler çok güçlü özgüvenli sanıyorlar ama içimi bi bilseler ahh stresten kendimi yiyip bitiricem. Benim mutlaka bi destek almam lazım ama bu meditasyonlar filan nasıl acaba youtubeden denk geldim bi ara faydalı olur mu ki ya da kişisel gelişim kitaplarıBen de sf liyim. Öğretmenlik okuyorum bi ara bırakmıştım okulu tekrar başladım. Kaçarak bir yere varılmadığını anladım. Sunumlarım oluyor bolca. Karşımdaki insanları benden küçük görerek yenmeye çalışıyorum. Onları inek gibi hayal ediyorumüstüne giderek bol bol pratik yaparak aslında bu fobiden daha güçlü olduğumu görerek iyileşmeye çalışıyorum. Okulda arkadaş ortamım hiç yok. Bir tane bile arkadaşım yok. Yalnızlığa alıştığım için o da koymuyor bana artık. Eminim sen de çok güçlü bir kadınsın. Üniversiteyi bitirip iş hayatına atılmışsın Kendi ayaklarının üstünde durabiliyorsun. Gücünün farkına var. Sevgiler
Beni çoook çok iyi anlamışsınız.Telefonla konuluşurken konuşcağım kelimelere dikkat edeyim derken dilim sürçüyor olan azcık özgüvenim de yerle bir oluyor.ben bu konuda 4 yıldır terapi gördüm. kendimi iyi hissediyorum. ama öyle bir an geliyorki herhangi bir olumsuz durum, beni tekrar eski halime götürüyor ama kısa süreli . ben de dediğiniz gibi telefonla konuşurken oluyordu. konuşmadan önce hangi konu ile alakalı ise not alıyordum, karşımda not olması beni güvende hissettiriyordu. sonra sonra buna gerek olmadığının farkına vardım. tavsiyem, üzerine düşmeyin unutun telefonla konuşacağım yine öyle mi olurum tarzı bir düşünce getirmeyin aklınıza. muhakkak terapi görün. hepsi karşınızdakini çok fazla önemsemekten dolayı oluyor. kimse sizden fazla bilgiye yada akla sahip değil. öyle düşüneceksiniz. iş arkadaşlarınızın yanında telefonla konuşamama durumu, bence yanlış birşey söyleme durumunda karşı tarafa karşı küçük düşme, aşağılanma psikolojisi. hiç gereği yok. rahat olun. arkanıza yaslanın ve görüşmelerinizi yapın. yazarak çalışın ilk başta konuşma yapmadan önce.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?