- 30 Ocak 2015
- 1.276
- 822
- 123
- Konu Sahibi bendekidurumlar
- #1
5 aylık evliyim eşimi ilk kez böyle gördüm.
Sabah sabah sürekli bağırdı, yere birşeyler düşürdü, kapıları çarptı, basit bir şey yüzünden.
dün eşim mesaiden dolayı işten 9:30da geldi.
bugün cumartesi de mesaisi varmış ve sabah erken gidecekmiş. normalde cumartesi gitmez ya da gitse bile erken gitmez. dün ben ekmek almadım, yemek yiyip geldi. dün de kahvaltı yapar giderim sabah diyordu. tamam dedim. benim de aklıma gelmedi ekmek yok demek. neyse sabah kahvaltı hazırla dedi ben de ekmek yok dedim. (pandemi nedeniyle açık yer yok)
dün niye söylemedin de ben kahvaltı hayali kuruyordum da şimdi soğuk da aç aç giderim duygu sömürüleri. uzatıyor konuyu. bende bişeyler var sayıyorum onlardan biraz atıştır diye, yok onları yemem diyor. dün söylesem nolacaktı gece ekmek kalmamıştır diyorum en azından hayal kurmazdım diyor. ama sürekli söyleniyor bağırarak. sonra yere bişeyler düşürüyor pat küt. kapıyı çarptı. bi kahvaltı hazırlayacaktın onu da yapamadın. beni aç aç gönderion vs. vs. yarım saat susmuyor. sus artık diyorum yok. başım ağrıdı yaşlılar gibi saatlerce söylendi.
ne yazık ki güzel bir kahvaltı hayali suya düştü sevgili eşimin(!)
bu arada akşamları genelde geç geliyor. işte yediği için yemek yapmıyorum. bazen de kendisi yemek yapar. bi kahvaltı hazırlayamadın diye başıma kalkıyor.
Sabah sabah sürekli bağırdı, yere birşeyler düşürdü, kapıları çarptı, basit bir şey yüzünden.
dün eşim mesaiden dolayı işten 9:30da geldi.
bugün cumartesi de mesaisi varmış ve sabah erken gidecekmiş. normalde cumartesi gitmez ya da gitse bile erken gitmez. dün ben ekmek almadım, yemek yiyip geldi. dün de kahvaltı yapar giderim sabah diyordu. tamam dedim. benim de aklıma gelmedi ekmek yok demek. neyse sabah kahvaltı hazırla dedi ben de ekmek yok dedim. (pandemi nedeniyle açık yer yok)
dün niye söylemedin de ben kahvaltı hayali kuruyordum da şimdi soğuk da aç aç giderim duygu sömürüleri. uzatıyor konuyu. bende bişeyler var sayıyorum onlardan biraz atıştır diye, yok onları yemem diyor. dün söylesem nolacaktı gece ekmek kalmamıştır diyorum en azından hayal kurmazdım diyor. ama sürekli söyleniyor bağırarak. sonra yere bişeyler düşürüyor pat küt. kapıyı çarptı. bi kahvaltı hazırlayacaktın onu da yapamadın. beni aç aç gönderion vs. vs. yarım saat susmuyor. sus artık diyorum yok. başım ağrıdı yaşlılar gibi saatlerce söylendi.
ne yazık ki güzel bir kahvaltı hayali suya düştü sevgili eşimin(!)
bu arada akşamları genelde geç geliyor. işte yediği için yemek yapmıyorum. bazen de kendisi yemek yapar. bi kahvaltı hazırlayamadın diye başıma kalkıyor.