şehrimin etkinliklerini takip ettiğim sayfa var,içimden geliyor ama icraate geçiremiyorum…büyük oğlumu sinemeya çocuk etkinliklerine götürüyorum da bunlar bana haz vermiyor,kendim için de bebeğim var bırakacak yer yok hatta diyarbakıra yakınım dediğiniz etkinliğe çocuk var özel araç yok diye gidemedim araç olmaması da büyük sıkıntı çocukla bi şeyler yapmaya niyetlensem bile toplu taşıma ile olmaz diyip hemen vazgeçiyorum,içimde hayallerimde yaşıyorum..tek tatil günü var eşimin o yarın bebeğe bakacak ben büyüğünü sinemaya götüreceğim mesela o günde bu şekillerde geçiyor…Velhasıl istediğim gibi yaşamadan gençlik gidiyorHangi sehirdesiniz? Aslında çoğu şey içten gelmeyle alakalı. Üniversiteyi küçük sehirde okudum,yine de bir sürü şey yapardım.
İstanbuldaysaniz mesela dün epifani bayramıydi, kiliselerde sabah ayinler yapılıp öğlen suya hac attılar, yaşlı yaşlı insanlar da sudan cikarmaya çalıştı. Cok ilginç bir etkinlik, İstanbul'un çoğu yerinde de Çengelköy,Ortaköy,haliç vs yapılıyor. Mesela bunu izlemek bile bir değişiklik olurdu.
Aynı şekilde bir sürü şehirde sehir tiyatrolari var. Biletleri cook ucuz (öğrenci 17) . Onlar takip edilebilir. Şehir tiyatrosu olmayan şehirlere de turneye geliniyor. Festivaller yapılıyor,bunlar takip edilebilir... mesela Ekim ayında diyarbakirdaydim, festivale denk geldim, surlara teleskop koymuşlar gökyüzünü izliyorsun. Hem de bedava:) yani aslında çoğu şehirde yapacak çok fazla etkinlik var. Ama insanların içinden gelmiyor.
Benim outdoor etkinliğim kanoya binmek, o da ücretsiz,fatih Belediyesi'nin sitesinde. Her hafta gidiyorum. Yine fatih belediyenin sitesinde Belgrad ormanına yürüyüş turları düzenleniyor,ücretsiz olmasının yanında atistirmalik vs de ikram ediyorlar:)
Tabii şehrin etkisi var ama birazcık da araştırmalı bence.
Eğer istanbuldaysaniz çocuğunuzla gidecek çok fazla etkinlik var. Topkapidaki fetih 1453 müzesinde her haftasonu çocuk etkinlikleri yapılıyor, müzelerde falan arkeoloji etkinlikleri duzenleniyor. Bunlarin hepsi ücretsiz. Genelde şu sayfada yayınlanıyor .
Bence bahara doğru haftasonlari için keyifli planlar yapmaya başla, hatta eşinle anlaş ayda bir cumartesi çocuk onda kalsın,senin serbest günün olsun..ayda bir cumartesi de çocuk sende kalsın eşinin serbest günü olsun.
Belki böylece biraz daha rahatlarsın.
Sehrini yazarsan - denk geldiğim zaman sana etkinlik paslayabilirim:)
Adamları mutlu ediyoruz demek kiBenim esim de diyor hatta bana kotu olan hayat onun için bulunmaz nimet adam hep mutlu bunlar ne yiyor içiyor ayni şeyleri yiyoruz ama bilemedim
Benle olan hep mutlu zaten de bizde olalım ama yaAdamları mutlu ediyoruz demek kibu da iyi birşey.
Senin hissettiklerini ben ilk evlenip boşandığımda hissettim örnek vereyim bir düğüne gittik hep içimden aman millet salak galiba evlenip napacak 1 sene sonra bosanacaklar yazık değilmi o kadar emeğe masraflara diye düşünürdum...o anki psikoloji böyle düşündürüyormus aradan 6yil geçti bende evlendim hatta şuan Allah bağışlasın 2 tane evladım var.. depresyon böyle yapıyor böyle dusunduruyor ama şunu unutma herkesin hayatı yaşantısı dört dörtlük değil.belki birileri de dışardan bakınca senin hayatına özeniyordur bilemezsinkiMerhaba hanımlar..
Konum biraz tuaf gelebilir. Kendimle, ailemle vs her şeyle ilgili sorunlarım var. Ama asıl problemim düşünce yapımla ilgili.
Dertlerim var ama her insanın olduğu gibi normal dertler. Ayrıca anksiyetem (kaygı bozukluğu) var.
Şimdi asıl sorunum da şu.
Ben başkalarının hayatlarına özeniyorum. Mal, mülk olarak değil ama nasıl anlatayım onun hayatında olmak istiyorum gibi. Ve bu dediğim insanların da birçok derdi var aslında ama enerji mi değişiyor ne oluyor bilmiyorum. Mesela evde tek oturunca depresyona giriyorum, düşünüyorum , düşünüyorum ..
Ama başka birinin yanına , evine gidince. Olaylara dışarıdan baktığım için sanırım sanki hiçbir şey düşünmüyorlar da sadece yaşıyorlar gibi hissediyorum.
İşin özü bana kendi hayatım çok sıkıcıymış da başka kimsenin hayatı böyle değilmiş gibi bir his. Belki benim hayatım başka birinde olsa ve ben dışarıdan bakan olsam bu hayat çok cazip gelecekti bilemiyorum..
dediğim gibi maddiyat değil his olarak bu anlattıklarım.
Benim gibi hisseden var mı ne yapabilirim ?