- 12 Ekim 2018
- 405
- 392
- 103
- 31
- Konu Sahibi Leonmathilda
-
- #1
Sen dua et yine bir çocuğun var yani hepten yalnız değilsin ya olmayanlar ne yapsın ?Evet konumuza gelelim...
Bilmiyorum evlilik mı? Yaşam şartları mı?
İnsanlar mı? Beni bu hale getirdi.. yada bitmeyen lohusa depresyonu mu?
Duygusuzlastim ağlamak istiyorum,bağıra çağıra belki çoğu kişiye göre dert bile sayılmaz.. bu yazdıklarim
8 aylık bebeğim var dünyalar tatlısı kuzu kuzu onu çok seviyorum.
Ama evde mutsuzum oturduğum yerde kimsem yok.
Ne biliyim bi oturup konuşacak,kahve içecek, telefonumda bile kimse yok halimi hatrimi soracak yada canim sıkıldığında iki lak lak ediyim diyeceğim kimse..
Bu aralar maddi sıkıntımız da var..
Şöyle çıkıp alışveriş yapsam yapamam durum belli.
Eşim sabah çıkıyor akşam yorgun argın geliyor.. 2 saat ne vakit olursa artık.
Hep aynı oda
Ayni seyler sıkıldım çok sıkıldım..
Bide üstüne kış geldi..
Kitap okuyum diyorum elime alıp geri bırakıyorum.. Bilmiyorum ama çok kötüyüm..
Eşimin ailesi
Kendi aile çevrem. Konuşmalar muhabbetler beni sarmıyor benlik değil sanki hiç biryere ait hissetmiyorum kendimi..
Herşeyi sorgular oldum
Herşeyi evreni bile.. Şuan sabah olucak ve yine aynı rutin şeyler..
Kizim büyüsede beni anliyacak yasa gelse onla vakit geçirsem..
Önerisi olan ?yada ne biliyim geçer mi bugünler.
Napcam bilmiyorum
Yakin arkadaşım yok işte sorun orda malesefCanın sıkılıyor biraz kendine vakit ayırsan gezsen dolaşsan en yakın arkadaslarınla iki dedikodu yapsan hiçbişeyin kalmaz senin..
Sen dua et yine bir çocuğun var yani hepten yalnız değilsin ya olmayanlar ne yapsın ?
Bende senin gibiydim ne kapımı çalan olurdu ne de ben birine giderdim şimdi bebeğin küçük sonra sonra onu arkadas yapar gezersin mahallede falan Bi kahve içimi gidip gelecek dostluk kuracak insanda yok mu hiç..Yakin arkadaşım yok işte sorun orda malesef
Çıktım dolaştım ama tek Başıma dolaşmak güzel değil..
Eskiden yanlizgi çok severdim insanlardan köşe bucak kaçardım.
Şimdi tam tersi..
Eşiminde arkadaşı yokCanin sikilmis monotonluktan. Esinin arkadaslarinin esleriyle gorusebilirsin. Komsu edinebilirsin. Haklisin insan konusunca ve disari cikinca rahatliyor.
Bir de haline sukredebilir . Baskalarinin istedigi ama sende olan seyler icin. Bence cok rahatlatici.
Yok gerçekten yok inanın bu durumda kötü içimden birşey yapmak.gelmiyor..Bende senin gibiydim ne kapımı çalan olurdu ne de ben birine giderdim şimdi bebeğin küçük sonra sonra onu arkadas yapar gezersin mahallede falan Bi kahve içimi gidip gelecek dostluk kuracak insanda yok mu hiç..
Ee tanismaya calisin. Yani benim esimin arkadaslari haber verdiler geldiler gorusyuk. Muhabbet sarinca tekrar gorustuk.Eşiminde arkadaşı yok
İş arkadaşları var onları tanımıyorum.bile eşlerini de tanımıyorum, Doğal olarak
EvetttYenimi taşındınız o şehire
Eşim öyle aile dışı.kimseyle pek.muhabbet kurmaz sevmezde..Ee tanismaya calisin. Yani benim esimin arkadaslari haber verdiler geldiler gorusyuk. Muhabbet sarinca tekrar gorustuk.
Esin arkadas olsun once , sonrada siz.
Bir de kurs tavsiye ederim. Kiziniz kucuk ama bir kac saat bakacak birisi varsa. Hem bir seyler ogrenmia olursun, hemde yeni insanlarla tanismis.
Bi an ben bunu Ne zaman yazdım oldum bu kadar benzer hayat olamazBenim kızımda 10 aylık ve mahrumiyet gibi bi yerdeyiz.Komşum yok koca apartman boş ve bu yerde gezilecek hiç bir yer yok .Dediğin gibi kış geldi diye husa aldı beni dert ortağım.[/QUOTE
Ah ah dert ortağım bende suan şu durumu tek ben yaşıyorum sanıyordum.gecsin bu günler artık
Ah ahBen de ayni durundayim. Süreklu evdeyim, ne misafir gidecek arkadasim, ne de akrabalarv var. Dişarda bile bulusa bileceyim kimsem yok. Evime misafir yilda 1-2 kere gelir. Gunum kizimla geciyor. Sizi cok iyi anliyorum.
Kelin ilaci olsa kendi kafasina surer (((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?