- 17 Nisan 2023
- 15
- 7
- 3
- 30
Arkadaşlar daha önce ki konumda anlatmıştım meseleyi. Bayramda kv'ye gitme mevzusunu. Orada da sonradan dedipim gibi arefe gecesi kv'de kaldık. Bayram sabahı öğlen gibi falan tekrar yola çıktık bu akşamda benim ailemdeyiz. Yarında evimize dönücez zaten.
Olaylara gelecek olursak arefe günü gittik Allah için kötü bir davranış olmadı. Yani ciddiye aldığım üzüldüğüm tek tük olaylar vardı ama kayda değer değildi. Neyse bugün bayram günü sabahı eşim ve babası cumaya gidince kv ile evde yalnız kaldık. Ve bende biraz yükseldim. Aslında kendisi bu sefer bana kötü bir şey demedi yine saçma sapan kıyaslamalar yaptı kendi kızlarıyla elalemin gelinleriyle falan ilgili ama daha önceki birikmişlerim de olunca ben birden patladım bana şöyle demiştin çok üzülmüştüm diye anlatmaya başladım. Sonra açık açık dediği şeyleri ben asla öyle bir şey demedim diye inkar etmeye başladı. Ama nasıl inkar ediyor ben kendimi suçlu hissetmeye başladım öyle bir inkar. Sonra işte ben sana iyi davranıyorum sen bana sesini yükseltiyorsun ben böyle şeylere gelemem. Sırf oğlumun eşisisn diye sana şimdi bir şey demiyorum yüzüne karşı bir şey demiyorum ama sonra diyeceğim. Zaman geçsin biraz daha alış sana böyle konuşmıcam çok daha farklı konuşucam falan dedi. Bende dedim ki ben kötü bir şey söylemedim sadece bazı şeylere kırıldığımı anlatıyorum dedim. Oda ben senin kırıldığını söylediğin şeyleri kesinlikle yapmadım dedi. Böyle tehtidkar ve üstten konuşmaya devam etti. Bir noktadan sonra laf anlatamıyacağımı anladım. Çünkü ne dersem kabul etmiyor. Böyle insanlarla hiç bir tartışmaya girmeme kadar aldım. Ama bugün son olarak bu tartışmayı yaşamış oldum. Eşimin ailesiyle arasının bozulmasını da istemiyorum zaten. Ama bana böyle tehditvari ya da kötü niyetli bir konuşmanın beni böyle suçlu hissettirmesi neden onu anlayamıyorum? İçim öyle kötü ki. Kendimi çok suçlu çok haksız hissediyorum. Ve konuda haksız da değilim haklıyım en azından büyük bir kısmında.
Ne yapacağımı bilmiyorum içimde ki bu huzursuzluk nedir?
Olaylara gelecek olursak arefe günü gittik Allah için kötü bir davranış olmadı. Yani ciddiye aldığım üzüldüğüm tek tük olaylar vardı ama kayda değer değildi. Neyse bugün bayram günü sabahı eşim ve babası cumaya gidince kv ile evde yalnız kaldık. Ve bende biraz yükseldim. Aslında kendisi bu sefer bana kötü bir şey demedi yine saçma sapan kıyaslamalar yaptı kendi kızlarıyla elalemin gelinleriyle falan ilgili ama daha önceki birikmişlerim de olunca ben birden patladım bana şöyle demiştin çok üzülmüştüm diye anlatmaya başladım. Sonra açık açık dediği şeyleri ben asla öyle bir şey demedim diye inkar etmeye başladı. Ama nasıl inkar ediyor ben kendimi suçlu hissetmeye başladım öyle bir inkar. Sonra işte ben sana iyi davranıyorum sen bana sesini yükseltiyorsun ben böyle şeylere gelemem. Sırf oğlumun eşisisn diye sana şimdi bir şey demiyorum yüzüne karşı bir şey demiyorum ama sonra diyeceğim. Zaman geçsin biraz daha alış sana böyle konuşmıcam çok daha farklı konuşucam falan dedi. Bende dedim ki ben kötü bir şey söylemedim sadece bazı şeylere kırıldığımı anlatıyorum dedim. Oda ben senin kırıldığını söylediğin şeyleri kesinlikle yapmadım dedi. Böyle tehtidkar ve üstten konuşmaya devam etti. Bir noktadan sonra laf anlatamıyacağımı anladım. Çünkü ne dersem kabul etmiyor. Böyle insanlarla hiç bir tartışmaya girmeme kadar aldım. Ama bugün son olarak bu tartışmayı yaşamış oldum. Eşimin ailesiyle arasının bozulmasını da istemiyorum zaten. Ama bana böyle tehditvari ya da kötü niyetli bir konuşmanın beni böyle suçlu hissettirmesi neden onu anlayamıyorum? İçim öyle kötü ki. Kendimi çok suçlu çok haksız hissediyorum. Ve konuda haksız da değilim haklıyım en azından büyük bir kısmında.
Ne yapacağımı bilmiyorum içimde ki bu huzursuzluk nedir?