bazen bıktığınız oldu mu evlilikten???

mvkrnlk

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Haziran 2010
545
5
96
Muğla
2 yıllık evliyim..20 yaşında evlendm.eşimde 28.
polikistik over var ve bebeğim olmuyor..eşim doğulu ben izmirliyim..
çok sevdim halada seviyorum.ama artık çok gereksiz yalanları beni bazen umursamaması zoruma gidiyor.
yoruldum artık..geç gelip tartışmaktan laf anlatmaktan.o hiç benim gibi bakmıyor olaylara.
çok sıkan dırdırcı bi insan değilim.aksine sakin bi insanım.
daha doğrusu belkide öyleydim..önceki hayatımda "salak" kelimesi benm için çok büyük hakaretken şimdi eşimden duyduğum küfürler
vız geliyor..sinirliyim artık bende.ama asla belli edemiyorum ona..bi gülse herşeyi unutuyorum.unuttum sanıyorum.
bazen geliyor öyle ağlıyorum ki.hayatımda dökmedğim kadar yaş döküyorum belkide.
şiş gözlerle uyanıyorum...ve ben artık bıkıyorum.tahammül sınırım en aza iniyor.naparsam kendime yapıyorum.
sürekli alttan ala ala hep ezildim.
biliyorum ki bazen gerçekten bu evlilikten BIKIYORUM..
(sadece dertleşmek istiyorum)
 
Son düzenleme:
Evlilikte karakter daha önemli dedikleri belki de bu olsa gerek..İnsan uzun süre birlikte olduğu adamdan bile bıkıyor kaldı ki aynı evde yaşadığın adamdan hayda hayda bıkarsın...Evli değilim ama bence bu hslerin normal...Hele de küfreden bi insana tahammül etmek çok zor...Babam da çok küfreder annemse çok sakin...Seni çok iyi anlıyorum..Ama tepkini koymazsan değişmez durumun canım.....Malesef huylu huyundan vazgeçmez...
 

haklısın..
evlenmeden önce herşey çok farklı derlerdi de inanmazdım.bi insanın nasıl değiştiğini görünce anladım..
evet başta keşke sakin olmasydım.eli maşalı biri olacaktı ki yola gelecekti.benim gibiler kaybetmeye mahkum sanırım, prenses
 
Erkekler kadina nazaran hayata baska bakiyorlar. Bizim istek ve arzularimi asla anliyamazlar.

Bende evliligim ilk yillari (3 seneme kadar) surekli esimin degismesini daha dusunceli olmasi daha ilgili olmasini istedim. Surekli benim penceremden bakmasi icin israr ettim ve senin gibi her gece aglamakla gecti.

Yapmadi, ozen gostermedi, duzelmedi bildigini okumaya devam etti. Evliligi bozmak kolay diye bende ayriligi degilde baska cozumler aradim surekli.

taaaaki artik yeter amaann ne hali varsa gorsun madem oyle bende umursamiyorum bazi seyleri ve takmiyorum artik kafama diyene kadar.

Bendeki bu degisimleri goruyor artik ne bileyim en basitiden dogum gunlerine filan ozenmiyorum hazirlik yapmiyorum kesinlikle hediye almiyorum onun bana (unutmazsa tabi) yaptigi gibi sirtini ovuslayip iyiki dogdun diyip geciyorum.

Buna benzer daha neler neler... Ve inan bana bendeki bu degisiklikler onu bence korkutmaya basladi cunku icimdeki bazi duygulari kendi elleriyle oldurdu. Sevgim saygim gitmedi ama o heycani yavas yavas oldurdu.

Evliligimden pismanmiyim? asla tekrar gelsem dunyaya yine evlenirim esimle ama kendimi bu kadar yipratmazdim :)

Kotu huyu yok benide seviyor biliyorum bu bana yetiyor artik elimdekilerle yetinmeye bakiyorum ve gerisini takmiyorum.

Hayat boyle daha basit ve daha guzel. Sende oyle yap bence yani umursamamaya basla bu basta cok zor oluyor ama her acidan sonra dag gibi biriyor ve ister istemez umursamamayi ogreniyorsun.

Esinin kufurlu konusmasi baska bir sorun onun icin mutlaka bir cozum bulmak sart. Sevgisi olmiyabilir ama saygisindan taviz vermedi hos degil.

Bir evliligi olduren sevgi degil saygisizliktir. InsaALLAH mutluluk dolu gunler seni bekliyordur canim.

Kendini yipratma cunku olan sana oluyor.
 
Kendimi senin yerine koyuyorum da şu an 22 yaşındayım ve 2 yıl önce evlendiğimi düşünmek kabus! Şimdi bile evliliği düşünmek çok korkunç geliyor. Daha çocuğum zaten. Bu yüzden daha hayatının baharında nasıl böyle büyük bir karar alır ki insan anlamıyorum. Biraz daha yaşayıp görecektin, anlayacaktın her şey tamam sevdim hadi evleneyim değil, belki sonuç çok daha farklı olurdu senin için. Ama iş işten malesef geçmiş.

Küfürler ettiğinde başkaldır, tepki göster. Madem bunca zaman ezildin, artık bunun bilince bir insan olarak ezdirme kendini. Senden özür dilemesini bekle, bir şeyler yap. Hepsini sineye çekerek nasıl devam edebilirsin ki?
 

bende senin gibi olabilir miyim ki? çok denedim..inşallah olurum olmayı çok ama çok isterim..dediğin gibi kendimi yıpratmaktan öteye gidemedim hiç
biliyorum ki eğer bigün umursamamaya başlarsam bu sefer kaybeden o olacak.rolleri değişiriz belki onla.
psikologa gitmek istiyorum işe yarar mı ki
 
Son düzenleme:

evlenme mevsuzu ayrı bi cahillik ve eziklik zaten boşverin...insanın arkasında sağlam bi babası olmayınca zor.aklıma getirmek bile istemiyorum..sen evlenme sakın.yada önce çok iyi tanı.

inceldiği yerden kopar belkide bigün.gittiği yere kadar.....................
 

.........................................aynı msj..................
 
Son düzenleme:
bebeğim olmuyor demişsin rahatsızlıgını yazmışsın ama tam olarak anlamadım hiç mi olmayacak çocuğun ....
çocuk herseyin ilacı erkeği eve bağlayan unsurlardan biride cocuktur ...
eğer tedavi ile düzelecek bişi ise hemen tedaviye başla cnm allah sabır versn çokk zor .....
 

tedavi olsam allahın izniyle olcakta bi türlü tedavinin sonunu getiremiyorum ki.
erzuruma gidecektk.bulunduğumuz yerde pek dr yok.aralığa erteledi.bakalım artık hayırlısı.o konudada pek yanımda değil.olursa olur diyor.dünyanın sonu değil diyor....
 
sakın bu durumda çocuk yapmaya uğraşma
önce eşinle sorunlarını çöz
ya da bu adam hayatının neresinde,
nereye kadar ona hayatında yer verebileceksin
bu adam iyi bi koca mı, iyi baba olur mu
önce bu soruların cevabını bul.
çocuk yapmayı evliliği kurtarmak olarak
görmek gibi bi saçmalığa aldanma
işleri iyice içinden çıkılmaz bi hale getirirsin
sağlıklı huzurlu ve mutlu olmayan bi
anne ne verebilir çocuğuna
bunları düşün...
 

haklısın.çok doğru söylüyosun.ama herhalde bu boşlukta arada olan mutsuzluklarıma dayanağım olsun diye istiyorum. yanlış
biliyorum.elimde değil istiyorum.ve sağlıklı düşünemiyorum.onun günahınada girmek istemiyorum..napacağımı şaşırmış vaziyetteyim:26:
 

Eşinle nasıl evlendiniz peki canım?Mantık evliliği mi yoksa aşık mı oldunuz...Aşıkken yada nişanlıyken bize işaretler veriyorlarmış erkekler ama biz anlayamıyormuşuz....Belki de nişanlıyken belli etmiştir sana aslından böyle olacağını ? Üzüldüm sana gerçekten ama umarım düzelir eşine mutlaka tepki göstermelisin...
 

başta sevdim tabi...birazda mantık aradım o da vardı..evlendim..belli ettiysede sevgiyi yaşamaktan ben anlayamadım bu huylarını..
 

başta sevdim tabi...birazda mantık aradım o da vardı..evlendim..belli ettiysede sevgiyi yaşamaktan ben anlayamadım bu huylarını..
 
sanki beni anlatmışsın. ben Ankara'lıyım, eşim doğulu. Benim de babam hiç yanımda olmadı, hiç önemsemedi.

Ben eşimle tanıştıktan 6 ay sonra evlendim. ne kadar acele etmişim. tam 26 buçuk yaşındaydım evlendiğimde. ne acelem vardı arkadaşlarım hala bekar. 4 yıldır evliyim, bu yıl bebeğimiz oldu. bebek olunca herşey bozuldu.

eşimin özellikle bu yıl, özel günlere daha özenle yaklaşmasını bekledim ama yeni anne olduğum halde anneler gününü bile kuru lafla kutladı. ben de artık özel günleri hatırlasam bile ona hatırlatmıyorum, niye unuttun demiyorum. evlilik yıldönümü geçti hatırlamadı. 1 ay sonra geldi kutladı, bugün değil miydi evlilik yıldönümümüz dedi. güler misin, ağlar mısın?

ben her şeyi ona danışır, her şeyi onunla beraber yapmak, paylaşmak isterdim. artık umurumda değil. hele bebek biraz büyüsün, işime bir döneyim, maaşımı bir alayım, ben ona yapacağımı iyi biliyorum. ben bebekle uğraşmaktan nefes alamıyorum o hep kendini düşünüyor, bencil davranıyor.

ben de bıktım evlilikten, şimdiki aklım olsa evlenmezdim. şimdi durup geçmişe bakınca, bunalım yüzünden evlendiğimi, ilk limana sığındığımı anlıyorum. boşanmanın nasıl bir şey olduğunu düşünüp duruyorum. bebeği 4 yıl erteledim, eşim çok istediği için ve yaşım 30'u geçeceği için doğurdum. o kadar bebek isteyen adam, bebekle ilgili bütün yükü bana yıkıp hayatını yaşamaya devam ediyor.

başka odada uyuyor bebeğin ağlamasını duymamak için. ben gece her saat başı uyanıyorum, sabah zombi gibi kalkıyorum, bir de gelip bana "uykum var" diyor. be adam 8-10 saat deliksiz uyumuşsun, benim sabaha kadar anam ağlamış, bir de gelip "uykum var" deme bari.

Nefret ediyorum erkeklerden, ata-erkil toplumlardan, erkeklerin bencilliğinden, kendilerini kadınlardan üstün görmesinden... tabi bu duygularımın kaynağı sevgili babamdır, onu da hiç affetmedim.
 
Umarım bi yol bulursun canım dua etmeye devam et hayırlısı olur inşallah hakkında..küfür konusunu mutlaka hallet bence erteleme canım...
 

Aynen dedigin gibi benim gibi olmak zor degil bazi seyleri icinde bitirmek zor... Ama seninde dedigin gibi o kipirtilari zorla sondurdugunde artik kaybeden karsi taraf oluyor cunku ne yaparsa yapsin geriye donus olmuyor.

Pisikolojik yardim alma ihtiyaci duyuyorsan tabikide almanin faydasini gorursun. Ama once bir otur konus esinle bu isteginden onada bahsset belki durumun ciddiyetinin farkina varir.

Kolay degil canim yasadiklarin bende bebegimi iki bucuk yil bekledim ve tedavi sonucu hamile kaldim hem bu zor asamada olman hemde esinin boyle olmasi cok zor. Cok agir esinin sana destek olmasi gerekirken bu yaptiklari cahillik!

Once esinle bazi seyleri oturt sonra bebek icin tedavilerine basla yoksa mutsuz bir kadinin yanina birde mutsuz bir cocuk ekleme canim.
 

ne kadarda ortak yönlerimiz var duygu bakımından...acaba bebek olunca bende senin gibi mi olacağım.galiba evet.
ama yalnızım belkide bu yüzden isteyişim.gurbetteyim....şimdiki aklım olsaydı gerçekten severdim gene çok severdim ama asla evlenmezdim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
sizce döner mi
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
5K
evrem0634
2 aylık evliliğim iyi gitmiyor, yardım
14 15 16
Yorumlar
302
Görüntüleme
20K
svgiiii
S
J
Evliliğim mi ? Psikolojim mi ?
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
7K
benyeniyimgaliba
E
  • Kilitli
KAFA KARIŞIKLIĞI VE BELİRSİZLİK?
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
6K
derinss
S
Çocuklar yüzünden boşanamıyorum.
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
28K
simenta
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…