- 10 Ağustos 2018
- 520
- 553
- 53
- Konu Sahibi turunculimon
- #1
iyi akşamlar kk hanımları..
benim ki çok dert sayılabilecek birşey değil belki burdaki birçok konuya nazaran ama içimi kemiriyo bu konu bikaç gündür, fikirlerinizi almak istedim..
Benim 9 aylık bir bebeğim var, aile binasında yaşıyorum. Gelen giden sık oluyor yani. Birde eşimin kuzenleri var, yatılı geliyorlar kv’ye sürekli. İki gün önce kv’de otururken, kv “amcası dışarı çıkarsın biraz bakkala gitcek o da gitsin” dedi. Daha ben bişey söylemeden eşimin kuzeni atladı “ben çıkarıyim” diye. Bende biraz ani bi çıkışla yok gerek yok dedim. Çünkü bu lafa atlayan kuzen kişisi çocuğumu ne zaman sevmeye yeltense bi elinde cep telefonuyla ilgilendiği için çocuk ya düşüyor ya ağlıyo bi şekilde. Doğru düzgün kucağında tutamıyo, ilgisini tam olarak vermiyo. E bebeğim de şuan çok hareketli, emekliyo ve sürekli bi yerlere tırmanıyor, dengesini tam sağlayamıyor vs. Yani kısacası bana çocuk emanet edilebilecek güveni vermiyor. Neyse ben öyle diyince konuyu üsteleyen olmadı.
Ertesi gün tekrar aynı konu gündeme geldi ve kv bana “biz eskiden çocukları 2 yaş büyüğüne emanet ederdik” diye başlayıp bana dokundurmalar yaptı. Kuzen kişisi de “sen bana vermedin çocuğunu” dedi. Bende daha çı küçük olduğunu içimin rahat etmediğini babasının da bu konuda hassas olduğunu söyledim ama kv nedense konuyu uzattıkça uzattı. Normalde aramız çok iyidir, yeğeni alınmasın diye mi benim üzerime o kadar geldi bilmiyorum.. Sakınılan göze çöp batar bile dedi. Bu kadar korumicakmışım.
Ben hata mı yapıyorum? Ve bu muhabbetten eşimin haberi yok, öyle olup biteni eşine yetiştiren annesiyle alakalı dolduruşa getiren bi kadın değilim. Ama bahsetmeli miyim sizce?
benim ki çok dert sayılabilecek birşey değil belki burdaki birçok konuya nazaran ama içimi kemiriyo bu konu bikaç gündür, fikirlerinizi almak istedim..
Benim 9 aylık bir bebeğim var, aile binasında yaşıyorum. Gelen giden sık oluyor yani. Birde eşimin kuzenleri var, yatılı geliyorlar kv’ye sürekli. İki gün önce kv’de otururken, kv “amcası dışarı çıkarsın biraz bakkala gitcek o da gitsin” dedi. Daha ben bişey söylemeden eşimin kuzeni atladı “ben çıkarıyim” diye. Bende biraz ani bi çıkışla yok gerek yok dedim. Çünkü bu lafa atlayan kuzen kişisi çocuğumu ne zaman sevmeye yeltense bi elinde cep telefonuyla ilgilendiği için çocuk ya düşüyor ya ağlıyo bi şekilde. Doğru düzgün kucağında tutamıyo, ilgisini tam olarak vermiyo. E bebeğim de şuan çok hareketli, emekliyo ve sürekli bi yerlere tırmanıyor, dengesini tam sağlayamıyor vs. Yani kısacası bana çocuk emanet edilebilecek güveni vermiyor. Neyse ben öyle diyince konuyu üsteleyen olmadı.
Ertesi gün tekrar aynı konu gündeme geldi ve kv bana “biz eskiden çocukları 2 yaş büyüğüne emanet ederdik” diye başlayıp bana dokundurmalar yaptı. Kuzen kişisi de “sen bana vermedin çocuğunu” dedi. Bende daha çı küçük olduğunu içimin rahat etmediğini babasının da bu konuda hassas olduğunu söyledim ama kv nedense konuyu uzattıkça uzattı. Normalde aramız çok iyidir, yeğeni alınmasın diye mi benim üzerime o kadar geldi bilmiyorum.. Sakınılan göze çöp batar bile dedi. Bu kadar korumicakmışım.
Ben hata mı yapıyorum? Ve bu muhabbetten eşimin haberi yok, öyle olup biteni eşine yetiştiren annesiyle alakalı dolduruşa getiren bi kadın değilim. Ama bahsetmeli miyim sizce?
