Bebeği karnında ölen ve tekrar hamile kalmak isteyenlerin paylaşım alanı!


Otopsi sonucu belli oldu ama kesin bir sonuç yok 9 bulgu var büyük ihtimalle doktorun dediğine göre plesentada birdenbire oluşan bir iltihaplanmadan şüpheleniyor.İnan ben de çok kötüyüm aklımdan o kadar çok sorular geçiyor ki 14 gün önce gittmiştik nst de kalp atışlarını duymuştuk her şeyi çok normaldi gayet sağlıklıydı nasıl oldu anlayamadım hala atlatmış değilim.Benim de senin gibi aklımdan o kadar çok sorular geçiyor ki. Hala düşünüyorum bir iz bir işaret oldu da ben farkedemedim mi diye?
 

benim ilk hamileliğimdi galiba senin de ilk hamileliğin benim biraz akıntım vardı hamilelikte artıyor diye üzerinde pek durmamıştım epey zaman geçtikten sonra doktora söyledim bir ilaç kullandım geçti ve çok kısa bir süre sonra da bebeğim öldü acaba o su muydu yavaş yavaş gitti de ben anlayamadım mı diye düşünüyorum bebeğimin can çekişerek ölmesine sebep olmuşum gibi geliyor bir de ben hareketlerinin azaldığını fark ettim ama herkes beni evham yapmakla suçladı 15 günde bir doktora gidiyorduk neyse gidince söylerim dedim ama bebek ölmüştü belki kimseyi dinlemeyip gitseydim böyle olmazdı hep kendimi suçluyorum içim içimi yiyor ama her şey için çok geç....

senin süren ağustosta doluyormuş benimki normal oldu ama daha araştırma aşamasında olduğumuz için doktora bir şey sormadık o da söylemedi bu arada doktorumu da değiştirdim sen bu olaydan sonra aynı doktora mı devam ediyorsun?
 
iyi geceler kızlar.
bende 23 ocakta iki aylık bebeğimin kalbi durduğu için kürtaj oldum.3 ay oldu ama hala aklıma gelince çok üzülüyorum.22 yaşında 3 yıllık evliyim ve polikistik over var bende.
bir sürü vesvese geliyor ya olmazsa ya olurda tekrar böyle olursa falan.
işte hepsi boş aslında kaderde ne varsa onu görücez.rabbim hayırlısını versin.tez zamanda doldursun kucaklarmızı.
 

Aynı şeyi ben de düşünüyordum bebeğim karnımda can çekişerek mi öldü ben farkedemedim mi diye kendimi yiyip bitiriyorum bir türlü aklımdan çıkmıyor aklıma geldikçe boğazım düğümleniyor bende de hafif hafif akıntı oluyordu ama ben onu idrardan zannediyordum çok sık tuvalete gidiyordum koku da olmadığı için ondandır diye düşünüyordum.Bir de idrar tahlilleri de temiz çıkıyordu o yüzden ben de hiç şüphe oluşturmadı her şey çok normal gittiği için bebeğin hareketlerini bir saatte 10 kez olcak diye dinlemiyordum keşke dinleseymişim çok pişmanım belki farklı olabilirdi sonuç vicdan azabı çekiyorum ama bazı şeylerde bizim dışımızda gelişiyor diyorum kendi kendime eğer yaşıycak olsaydı bir şey mutlaka sebep olur farkederdik, Allah'ın takdiri diyorum.
Ben aynı doktora gitmedim otopsi sonucunu bekledik şu an doktor araştırıyorum. Açıkçası nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum kafam çok karışık.Artık normal bir kadın doğumcu mu bir profesöre mi nereye ya da üniversite hastanesine mi ne yapacağımı bilemiyorum.
Bir de bebekte bulgular var ama kesin sonuç yok genetik araştırma da olmadı acaba eşim ve ben kendimizde genetik araştırma mı yaptırsak diye düşünüyoruz.Sen nasıl bir yol izliyorsun, neler yaptın?
 
ceynuurcum öyle kendinizi suçlamayın hiç boşuna öyle yaparak insanın eline hiç bişey geçmiyo eğer suçlarsak ben kendimi hiç bir zaman toparlaymam zaten ben kızımı 40.haftasında kaybettim yani daha doğrusu hastaneye gecenin bir vakti sevinerek doğuma gittim ama bebeğimin karnımda öldüğünü öğrendim ve daha 5 gün önce ben drdaydım ultrasona girdim nstye girdim herşey normaldi hiç bir sorunum ve hiç bir problemim yoktu benimde hareketleri biraz yavaşlamıştı azalmıştı ama o haftada aynıydı ve gayet sağlıklıydı yine öyledir diye dikkat etmedim çok fazla zaten büyüdükleri içinde çok haraket edemezlerdi benim kızım çok hareketliydi bide beni yatarken rahat bırakmıyordu hiç ama ellerim şuan bomboş kaldı üzerinden daha iki buçuk ay geçti ama yok bebeğim işte hiç bir zaman asla neden demedim dememde varmış bir hayır dedim Allah'ın taktiri ilahisi dedim Hamd olsun dedim ve şunada çok fazla inanıyorum ki Rabbim sonunda bizim de yüzümüzü güldürecek.Rabbim bizim meleklerimizi aldı yanına ama onlara bizim hayatımız boyunca sunamayacığımız güzellikleri sunuyor orda o yüzden çok mutlu oluyoru onu düşündükçe ama aklıma gelmediği üzülmediğim ara ara ağlamadığım gün olmuyo ama sadece sessiz ve yalnız kimse bilmiyor. ben inanıyorumki Rabbim bize bunların mükafatınıda verecek.ve ben her zaman beterin beteri vardır daha büyük acılarda vardır diye kendimi teselli ediyorum fırsat buldukça kızıma gidiyorum ve ondan güç buluyorum.sakın isyan etmeyin sadece dua edin sonunda ödülünü alacağımıza çok inanıyorum Rabbim hepimizin yardımcısı olsun ve sabır versin hepimize.şuan tekrar hamile kalmayı o kadar çok istiyorum ki ama erken daha sezeryanli olduğum için mecburan beklemek zorundayım zaten Rabbim ne zaman hayırlıysa o zaman nasip etsin bizede tekrardan hamile olmayı ve sağlıklı bebişler kucaklamayı koklamayı.....amiiiiiiiiiiiinnnnnnnnn..........

bu arada güzel bir haber vereyim melek76 belki kiminiz bilir kiminiz bilmez yeni doğum yaptı tekrardan ve şuan kızıyla birlikte.RAbbim hayırlı ömürler ve güzellikler versin onlarada birdaha hiç üzülmesin kimse.
 
ceynuur hissettiklerimiz tamamen aynı canım yazdıklarını okurken acaba kendi yazımı mı okuyorum diye düşündüm kontrol ettim ben hamileliğim boyunca özel hastaneye gittim bir de izmirde kent hastanesinde profösör namık demire muayene oldum her şey normaldi tek problem erken doğumdu biz otopsi yaptırdık genetik araştırma için eşim ve ben kan verdik bir de bende kan pıhtılaşmasına bakılacak doktorumu değiştirdim özel hastaneye kesinlikle gitmek istemediğimiz için burda üniversite hastanesine başladık doç bir riskli gebelik uzmanı şu anda bizimle ilgileniyor sonuçları aldıktan sonra durumu tekrar değerlendireceğiz gerekirse izmire de gidebiliriz ama kesinlikle üniversite hastanesi veya doğum evi olacak özel hastaneler bana güven vermiyor artıklmaz:
 
cici_22 gerçekten sana imreniyorum ne kadar güçlüsün pozitifsin ben kendimi hep sizinle avutuyorum
28. hafta için çoooooook geç diye düşünüyordum böyle bir şey olacaksa başta olsa bu kadar üzülmezdim diyordum senin ve gelinciğin yaşadıkları daha zor onlar sabrettiyse ben de sabretmeliyim diyorum ama üzülmekten kendimi ve eşimi suçlamaktan başka bir şey yapmıyorum eşim bana göre daha soğukkanlı davranıyor onu bebeğimizi çabucak unutmakla suçluyorum içten içe ona sinir oluyorum bu da ilişkimizi yıpratıyor tabii Allah'tan sabır diliyorum etrafımda hamile ve bebek görünce mahvoluyorum bilmiyorum nasıl toparlanacağım böyle devam edersem sonuç hiç iyi değil ama kendimi tutamıyorum :sinifsinif:
 

canım teşekkür ederim ama ne yapayım işte böyle olmak zorundayım çünkü bana kızımın kardeşi gelmesi için böyle olmak zorundayım eğer bende koyverirsem hayatta toparlanamam yalnız kalınca çok kötü oluyorum ben kızımın mezarına gidince kötü oluyorum ama bir yandanda güçleniyorum orda kızım bana güç veriyo.
eşinide soğukkanlılıkla suçlama benim eşimde öyle duruyo pek konuşmuyo kızımla ilgili ama ben biliyorum içindeki fırtınayı bizim evlatlarımız sa onlarında öyleydi Allah'a şükür eşimde inançlı bana o güç verdi destek oldu baştan beri onun sayesinde birazda böyle güçlüyüm dedik hep beterin beteri vardır diye.
hatta bak bir gün dışarda yemeğe çıktık orda bir çocuk gördüm daha yeni kaybetmiştim kızımı o kadar güzeldi ki maşallah sapsarı saçları masmavi gözleri vardı ama sonradan farkettim hastaydı ve onu ilk gördüğümde hemen eşime eğer yaşasaydı kızım belki oda böyle hasta olurdu ama şimdi daha iyi böyle gördükçe hergün daha da ç.ok üzülcektik o yüzden canım her zman senden daha kötüsüne bakcaksın ben öye yaparak güç buluyorum çünkü istersen dediğin gibi sende bana bak doğuma gittim bebeğimi kucağıma almaya ama toprağa verdim hiç bişey yokken yani RAbbim öyle olsun istemiş onun için toparla kendini ki meleğin üzülmesin canım benim.

ben her zaman kötüyüm içimde ne fırtınalar kopuyo içim yanıyo kalbim paramparça çok acıyo ama böyle olmam lazım kızımı üzmemem lazım.

belki burda olsun dışarda olsun daha yaşınız küçük atlatırsınız çabuk unutursunuz deniliyo ama olmuyo aslında yaşı küçük olan daha da kötü oluyo ama Rabbim e hamd olsun ki bana bu acıyı verdiğinde sabrını dayanma gücünüde verdi ama birdaha hiçbirimize yaşatmasın.çok zor çooook.:sinifsinif:
 
Cici_22 canım teşekkür ederim yazdıkların çok doğru hayatta bazı şeyler artık bizim dışımızda ilerliyor ben de kendimi salmamak toparlanmak için Allah'a sığınıyorum bizim de imtihanımız böyleymiş diyorum Allah beterinden korusun hepimizi ben de dün parkta özürlü bir küçük çocuk gördüm ve gözlerim doldu o an ama hemen Allah'a şükrettim yaşasaydı belki ömür boyu onun için üzülecektik ve onun sağlığı için uğraşacaktık diye düşündüm her şey de bir hayır vardır dedim kendi kendime. Gerçekten doğru beterin beteri var dediğin gibi bizden daha kötüleri de var , yazdıkların insana moral veriyor kendini bırakmasını engelliyor sağol canım, iyi ki bu siteye denk gelmişim.
Allah hayırlı bir zamanda hepimizin gönlüne göre verir inşallah
 

canım gerçekten de aynı şeyleri düşünüyoruz alttaki yazında hamileleri görünce üzülüyorum demişsin ben de aynı şeyi hissediyorum hamile gördüm mü içimde tuhaf bir duygu oluşuyor. Kıskançlık desem değil üzülme desem değil gerçekten tuhaf. İki arkadaşım da benimle aynı zamanda doğum yapacaktı (sezaryan olacağı için ben doğuma iki hafta kala bebeğimi kaybettim) tabi onların bebekleri doğdu şimdi iki buçuk aylık ve onlarla da karşılaşıyorum o anlarda da çok kötü oluyorum hemen gözlerim doluyor kendimi tutmaya çalışıyorum.Bir de hamileliği düşünen arkadaşlarım var onlar başladık çalışmalara ......... şöyle böyle hamilelikle ilgili sürekli konuşuyorlar onun yanında doğum yapacak komşumuz var sürekli doğumdan bebekten konuşuyor orda da kendimi tutmak zorunda kalıyorum onlar gittiğinde hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum moralim çok bozuluyor.Anlayacağın her taraf hamilelerle dolu bundan kaçış yok kendimizi tutmamız , sabretmemiz gerekiyor.Gerçekten Allah'a şükredelim belki doğsaydı daha kötü olacaktı, Rabbim her şeyin hayırlısını verir inşallah.
Ben şu an İzmir'deyim ailemin yanında doğum iznim bitti ama 20 günlük rapor aldım kendimi psikolojik olarak başlamaya hazır hissetmedim ama raporum bittikten sonra çalışmaya hazırlıyorum kendimi. Ben de burda doktor araştırıyorum Namık Demir'den çok bahsediyorlar . Gerçi yazını okuduktan sonra üniversite hastanesine gitmeye karar verdim en iyisi biz de ilk olarak genetik araştırma yaptırarak başlamalıyız işe .
 
ceynuur
bu dönemde ailenin yanında olman oldukça güzel tek başına insan daha kötü oluyor ben aydında görev yapıyorum çanakkaleliyim aslen eşimi bırakıp gitmek istemedim evde birkaç gün yalnız kaldım iyice kötü oldum kayınvalidemler geldi sağolsunlar ben doğum izninin 3 haftasını kullandım sonra çalışmaya başladım ama ne kadar faydalı oluyorum öğrenciler için Allah bilir
hamilelere ve bebekli olanlara hissettiklerim kesinlikle senin de söylediğin gibi kıskançlık değil sadece özenti her şeyim yarım kaldı hamileliğimi tamamlayamadım bebeğimi kucağıma alamadım çok üzgünüm ama Allah böyle nasip etmiş bunu da görecekmişim diyorum senin çevrende hamile muhabbeti çok daha fazlaymış benim sadece bir arkadaşım var onu da mümkün olduğu kadar az görmeye çalışıyorum bu dönemi atlatana kadar kendimi de çok sıkmak istemiyorum sonuçta hiç kolay değil
genetik araştırma ile başlaman iyi olur benim doktorum istedi bir şey çıkacağını sanmıyorum ama yine de yaptıralım dedi içim biraz rahat edecek gibi bir de ben genetik sonuçlarından sonra rahim filmi çektirmeyi istiyorum rahim yapısı da hamilelikte etkili oluyormuş namık demir çok iyi bir doktor hastasını çok rahatlatıyor sürekli gitmesen bile en azından ailenin yanına gelip gittikçe görünebilirsin sonraki hamileliğinde ben de iki doktora birden gözükmek istiyorum biz böyle düşünüyoruz da Mevlam ne yazmışsa onu görüyoruz hakkımızda hayırlısı olsun canım
 
Arkadaşlar merhaba benimde bebeğim 8 haftalıktı ama 6. haftada gelişimi durmuş aldırmak zorunda kaldım Biz birazda güç yollarla kavuşmuştuk mikro enjeksiyondu. Bu son olsun Rabbim hepimize kucağımıza almayı nasip etsin
 



gercı yazalı cok olmus ama ben cevap veremeden gecemıcem, baska bı tarafta kocam benı dövdü bebegım karnımda öldü demişsin şimdide ka pıhtılaşması dıyorsun anlamıyorum.yanı burda bazen kıme uzulup kıme sevıneegımı bılemıyorum acıkcası, umarım benım yanlıs veya eksık okudugum bsıeyler vardıda farklı anlamısımdır senın konunu aksı takdırde sana ınanıp gercekten uzulen arkadaslara ben daha cok uzuluyorum
 
kızlar yeniden burdayım ama bu sefer güzel haberlerim var umarım yine hevesim kursağımda kalmaz.daha önce burda paylaşmıştım ilk bebeğim karnımda öldüğü için 21 şubatta gebeliğim sonlandırılmıştı.şimdi yine hamileyim 8+2 haftalık.doktorum şimdi vitaminin yanı sıra progesteron verdi onu kullanıyorum düşük ihtimali için.şimdilik herşey yolunda umarım hep böyle devam eder.Rabbim isteyen herkese nasip eder inşaallah :Saruboceq:
 

gecmis olsun canim, ama mikroda yada ivf de bu sonuc genelde oluyo. Bende ayni seyi yasamistim. Allah kimselere yasatmasin
 

canım bebeğini sağ salim kucağına alırsın hiçbir problemle karşılaşmazsın inşallah ilk bebeğin karnında öldüğünü söylemişsin ne kadarlıktı? hangi testleri yaptırdın? sebep bulundu mu? bir de 21.Şubat'ta ilk bebeğini kaybetmişsin çok az beklemişsin doktor izin vermiş miydi canım? kusura bakma seni soru yağmuruna tuttum ama ben bebeğimi 28 haftalık kaybettim karnımda öldü otopsi yaptırdık temiz çıktı bebeğimin gelişimi tamamlanmış genetik testi kan pıhtılaşması için bekliyoruz şu anda sonuçları aldıktan sonra doktora göstereceğiz sebebini merak ediyorum bebeğim niye öldü? bu soru aklımdan hiç çıkmıyor :gitme:
 

canım çok geçmiş olsun anlıyorum üzüntünü çünkü bende yaşadım aynı üzüntüyü. böyle zamanlarda gerçekten insan kendini çok yalnız hissediyor ama yalnız değiliz RABBİM her zaman yanımızda. hakkımızda hayırlısı böyleymiş inşallah en kısa zamanda üzüntünü hafifletecek hayırlı,:Saruboceq:sağlıklı bir bebek nasip eder RABBİM. (Cümlemize)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…