- 28 Ocak 2009
- 34.479
- 57.983
- 1.123
6 haftalik mis. En küçük çocuğu 3 aylikmis.
6 haftalik mis. En küçük çocuğu 3 aylikmis.İyi de bebek 3 aylık demişsiniz yani kürtsj için yasal sınır olan 10haftayı geçmiş.kürtaja karar verirseniz bunu illegal yollardan halletmek zorundasınız.sağlığınızı riske atarsınız.
Ben size değil ama çocuklarınıza acıyorum yazık onlara.siz bu hayatı reddebilcekken işkenceyi seçmişsiniz ya o masumlar ne yapsın.güçsüzüm demeyin anne olduysanız güçlü durmak zorundasınız.
Ben yanlış okumuşum sanırım teşekkürler.6 haftalik mis. En küçük çocuğu 3 aylikmis.
iyi güzel yazmışsın peki onerin nedir?Şahsen bende bu kadar kolay aldır diyenleri anlamakta güçlük çekiyorum.
Bütün ilahi dinler, ahlaki sistemler, bütün tabii hukuk sistemleri, biyolojik varlığın insan olduğunu, bu savunmasız varlığın tıpkı doğmuş yetişmiş bir insan gibi yaşama hakkına sahip olduğunu söylemektedir. Aynı şekilde, bilim adamları, genetik uzmanları bize kesin bilimsel verilere dayanarak, döllenmiş yumurta hücresinin anneden bağlı bir sistem olduğunu söyledikleri müddetçe, kürtajın bir insan yaşamına kast etmek olduğu görülmektedir. Sorun bilimin ortaya koyduğu meseleyi kabul edip etmeme meselesidir.
Bedenimiz ve hayatımız bize mülkiyet olarak değil, emanet olarak verilmiştir.
Hukuk diliyle, hayat hakkı vazgeçilen bir hak değildir. Anne karnındaki ceninin de yaşam hakkı vardır. Ne annesi ne babasının onun üzerinde mülkiyet hakkı olmadığı gibi vazgeçme yetkisi de yoktur. Karnındaki bebeğin gerçek anlamda sahibi değildir. Keyfi olarak, öldüremez, onu yaşatmakla görevli bir emanetçidir.
Sizin mantığınıza göre şuan hali hazırda doğmuş 3 çocugu böyle bir ortamda yaşamasından sa hiç yaşamasın daha iyi diyerek vurup öldürmek aynı şeydir.
Doğduktan sonra onların nasıl birer hayatı olacagını hiç birimiz bilemeyiz. Ön göremeyiz.
Şu an iki farklı görüş olarak aynı noktayız aslında, sadece siz madalyonun bir yüzüne bense diger yüzüne bakarak yorum yapıyorum.
Dogmus bebegim 3 aylik, karnimdaki 6 haftalik,
Sizler benim gibi bir yasantiniz olmadigindan beni anlamiyosunuz ama bunuda beklemiyorum, ben sabretmeyi ögrendim okadar senemi verdim bu evlilige bi anda silip atmaya cesaretim yok,
Istediginizi sayabilirsiniz bana korunmayi bilemedim diger cocuklarimda istemeden oldu onlara kiyamadim fakat artik yolun sonu göründü bana cocugumu aldirirsam bu vijdan azabiylada yasiyamiycam aldirmassamda intihar edicem yada kahrimdan ölücem
şu anda şok içindeyim.Ensest veya tecavüz sonucunda hamile kalan kadın travma geçirebilir. Bu büyük bir sınavdır, bir kadının başına gelebilecek en büyük musibetlerden biridir.Hiçbir şekilde bebeğe sahip çıkmak istemeyebilir. bebeğini reddetme özgürlüğünü kullanır. Bu sefer bebeğin sorumluluğunu toplum güvencesine yani devlete emanet eder, ama yine bebeğin hayatına son verilemez.Döllenme yolunun gayrı meşruluğu ve ahlak ya da hukuk dışı olması, bir cana kastetmenin gerekçesi değildir.Sadece annenin hayati tehlikesi söz konusu olduğunda bebeğini aldırabilir.
Aslında bunlar çok derin konular, bu şekilde yüzeysel olarak ne kadar konusursak konuşalım bi yerde hep anlamadıgımız bir nokta çıkacaktır. (karsılıklı olarak)
Konu sahibi hakkında ise bende sizden farklı birşey söylemiyorum, ilk mesajlarımda kendisine ne denli kızdıgım oldukça açık. Aynı düşünüyoruz.
Benim şuan tek ayrıldıgım nokta bebegin yaşam hakkının söz konusu oldugu durum.
iyi güzel yazmışsın peki onerin nedir?
bunu çok ciddi soruyorum?, benim onerim bu bebeği doğurmamasi ve o adamdan boşanmasi senin çözümünü de bilmek isterim.
ve yazında ki bir çok şeye katılıyorum ama bu konu için değil. Bu yazdığın şeyler normal bir durum yaşayan ebeveynler için geçerli. kocasından dayak yiyen,3 çocuğa olan, aldatilan, en küçük bebeği henüz 3 aylık olan ve bu bebeği istemiyorum diyen bir eşi olan bir kadin icin hepsi çok havada kalan şeyler.
Bu üye net bir çözüm istiyor bilgi edinmek değil.
Eğer konu başlığı kürtaj olsa idi seni desteklerdim hatta yazını alkışlardım ama bu konu sadece kürtaj içerikli değil.
Benin önerim de boşanması yönünde. Ama bunu yapacagına zerre kadar inanmıyorum. Çünkü konu sahibi 4. gebeligi boşanma önünde bir engel olarak görmüyor. kocasıyla arasını bozacagından korkuyor.
3 çocugum olsaydı boşanırdım bunu doğurursam boşanamam diyen bir kadına, ben de bunları geç, ortada çocuk yokken de boşanmamışsın. ha 3 ha 4 ne farkeder diyebilirim bende.
Boşanacaksa 4 çocukla boşansın madem karnındakinin de en azından yaşam hakkını korumuş olsun.
Yani bu çocugu aldırırsa kendi hataları ve 3 çocugu için feda etmiş olacak.
Ben yanlış anladım o zaman. peki.kadesa
Ben asla tecavüz edilen bir kadın doğurmalı demiyorum, diyemem de. Böylesine bir durumda bile yaşam hakkının önemini vurgulamak için soran bir arkadasa açıkladım hepsi bu.
Ensest veya tecavüz sonucunda hamile kalan kadın travma geçirebilir. Bu büyük bir sınavdır, bir kadının başına gelebilecek en büyük musibetlerden biridir.Hiçbir şekilde bebeğe sahip çıkmak istemeyebilir. bebeğini reddetme özgürlüğünü kullanır. Bu sefer bebeğin sorumluluğunu toplum güvencesine yani devlete emanet eder, ama yine bebeğin hayatına son verilemez.Döllenme yolunun gayrı meşruluğu ve ahlak ya da hukuk dışı olması, bir cana kastetmenin gerekçesi değildir.Sadece annenin hayati tehlikesi söz konusu olduğunda bebeğini aldırabilir.
Aslında bunlar çok derin konular, bu şekilde yüzeysel olarak ne kadar konusursak konuşalım bi yerde hep anlamadıgımız bir nokta çıkacaktır. (karsılıklı olarak)
Konu sahibi hakkında ise bende sizden farklı birşey söylemiyorum, ilk mesajlarımda kendisine ne denli kızdıgım oldukça açık. Aynı düşünüyoruz.
Benim şuan tek ayrıldıgım nokta bebegin yaşam hakkının söz konusu oldugu durum.
Zaten ben de bosanmayacagini düşünüyorum çünkü hala kocasını aklama peşinde.
peki bu çocuk bu ailede sence ne denli yaşam hakkını elde edebilir ya da ne kadar sağlıklı bir birey olarak yetişebilir?
Gündemi değiştirmek isteyen siyasilerin polemik yaratma ürünü değil miydi bu içerik ?Ensest veya tecavüz sonucunda hamile kalan kadın travma geçirebilir. Bu büyük bir sınavdır, bir kadının başına gelebilecek en büyük musibetlerden biridir.Hiçbir şekilde bebeğe sahip çıkmak istemeyebilir. bebeğini reddetme özgürlüğünü kullanır. Bu sefer bebeğin sorumluluğunu toplum güvencesine yani devlete emanet eder, ama yine bebeğin hayatına son verilemez.Döllenme yolunun gayrı meşruluğu ve ahlak ya da hukuk dışı olması, bir cana kastetmenin gerekçesi değildir.Sadece annenin hayati tehlikesi söz konusu olduğunda bebeğini aldırabilir.
Aslında bunlar çok derin konular, bu şekilde yüzeysel olarak ne kadar konusursak konuşalım bi yerde hep anlamadıgımız bir nokta çıkacaktır. (karsılıklı olarak)
Konu sahibi hakkında ise bende sizden farklı birşey söylemiyorum, ilk mesajlarımda kendisine ne denli kızdıgım oldukça açık. Aynı düşünüyoruz.
Benim şuan tek ayrıldıgım nokta bebegin yaşam hakkının söz konusu oldugu durum.
Gündemi değiştirmek isteyen siyasilerin polemik yaratma ürünü değil miydi bu içerik ?
Hani bir ara Milletçe epey gülmüştük
çok çok farklı noktalardayiz.Onu ne sen nede ben asla ön göremeyiz.
Tedbirsizlik, cehalet ve bilgisizlik sebebiyle belkide gün de 100 lerce bebek böyle ailelere dogup karısıyor.
Umarım bu 3 çocuk, belkide doğacak 4. çocuk ve buna benzer tüm çocuklar kendileri için sağlam adımlar atarak iyi yerlere gelmeyi başarabilirler.
yorum yazacaktimki kocasini aklama pesindeyi okudum vazgectimZaten ben de bosanmayacagini düşünüyorum çünkü hala kocasını aklama peşinde.
peki bu çocuk bu ailede sence ne denli yaşam hakkını elde edebilir ya da ne kadar sağlıklı bir birey olarak yetişebilir?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?