Arkadaşlar konusu olmuşken abartmanın, bende düşüncelerimi söylemek istiyorum.3 çocuğum var,ve onların dünyanın en güzel çocukları olmadığını biliyorum. Onlar benim olduğu için özel,kıymetli,ama yalnızca babalarıyla benim için.
Bende okuyorum burada,annem seviyor sevmesin kv dokunmasın,resmini koymalar,maşallah deyin yazmalar.
Bir mevlüde gittim, misafir bir kadın adeta ebenin masasından kalkmış gelmiş,çocuk bir damla,başına kendinden büyük güllü bant takmışlar,bakın bakın der gibi.Bebek tabi az sonra ağlamaya başladı,20 günlük ancak.Başladı annesi, anneannesi,Ayy nazar değdi,fatma teyze oku,emine hala oku,ayyy görüyormusun tühh tüühh...
Aya çıkmadık yani,altı üstü,kendimize,bayramlarda elimizi öpecek,neslimizin devamını sağlayacak,her şeyiyle seveceğimiz ama sırasında bizi canımızdan bezdirecek çocuklar doğurduk.Hanedana veliahtlar kazandırmadık.