merhaba arkadaşlar. 8 aylık bebeğim beşiğinde uyuyor, sorun şu ki ben onu çok özlüyorum ve yanımda uyutmak istiyorum. 4 aylık olduğundan beri çalışıyorum zamanla alışırım diye bekliyordum ama psikolojimi fazlaca bozdu bu durum. babaannesi bakıyor ve aşırı derecede kıskanıyorum birbirlerini çok seviyorlar. örneğin ona kahkahalarla gülüyor ben aynı hareketi yapınca gülmüyor. akşam eve geldikten sonra bütün vaktimi ona ayırıyorum. uyutunca da kendime vakit ayırıyorum ama 2 yaşına kadar yanında yatırmanın anne ile olan ilişkisi için daha iyi olduğu yazıyor. bu zaten beni bütün gün görmüyor geceleri de birlikte yatsak en azından annesini bilir değil mi? siz ne düşünüyorsunuz çocuklarınızı nerede yatırdınız eşiniz sizinle mi uyudu 3 kişi sığıştınız mı.
bu hafta 2 gece yanımda yatırdım.park yatağında deli gibi dönüp duruyor ama büyük yataktayken o kdr hareketlenmedi. acaba onun da hoşuna mı gitti anlamadım tesadüf de olabilir. bu arada sarılarak falan uyumadım rahatsız etmiyim diye, alışkın değil çünkü uyanıp ağlıyor sonra sallamam gerekir bizim yatak da sallanmıyor haliyle. uzaktan kolunu tuttum sadece.
not: işimi bırakma gibi bi imkanım yok
Ben mi kaçırdım ki?
T Hogg'un bu yöntemden bahsettiğini hiç okumadim. Aksine "yatır kaldır" yontemiyle cocugun en basindan beri kendi kendisine ve kendi yataginda uyumasini savunmuyor mu?
BEBEĞİNİZLE GÜVENLİ ŞEKİLDE UYUMANIN KURALLARI:
Bu listenin büyük bölümünün SIDS ile değil, boğulmayla ilgili olduğuna dikkat edin! Bu ikisi genelde karıştırılır. Ama SİDS’in boğulmayla hiçbir ilgisi yoktur. Sağduyuya dayalı aşağıdaki tedbirler bir bebeği mobilya ve nevresimlerden kaynaklanan sorunlara karşı korumaya yardimci olur.
• İçki içen veya uyanıklık durumunu bozabilen ilaçlar alan hiç kimseyi yatağa almayın.
• Yatakta sigara içmese bile genelde sigara içen hiç kimseyi yatağa almayın.
• Normal bilincine hızla dönemeyecek kadar yorgun veya hasta olan hiç kimseyi yatağa
almayın.
• Bebeğinizle kanepede veya divanda, arkası yatan bir koltukta, koltukta, yumuşak veya bel
vermiş bir yatakta ya da su yatağında uyumayın.
• Kalın bir yorgan veya battaniye kullanmayın (birkaç kat örtü yeter).
• Bebeğinizin başını yastığa koymayın.
• Çarşafların yatağa tam geldiğinden emin olun.
• Evcil hayvanları yataktan uzak tutun.
• Döşek ile karyola arasında veya yatak ile duvar arasında bebeğin girebileceği boşluk
olmadığından emin olun.
• Yatakta daha büyük bir çocuk bulundurmayın veya bebek ile başka bir çocuğun arasında
bir yetişkin bulundurun.
• Bebeği kundaklamayın.
• Bebeği yatağınızın içinde veya üzerinde yalnız bırakmayın. Küçük bir bebek bile kendini
yataktan atabilir veya kendini riskli bir duruma sokabilir.
• Siz ne giyiyorsanız bebeğinizi de üç aşağı beş yukarı öyle giydirin -bedeniniz ona çok
sıcaklık sağlayacaktır.
Kaynak: La Leche League / Emzirme Sanati
Bağlanmanın çeşitleri var. Asla Adem Güneş'i kaynak göstermedim. Yazdıklarımın arasından biri olmazsa bağlanma gerçekleşmez de demedim. Bir kaç sayfa önce yazar ve kitap tavsiyesinde bulundum. Önemli olan bebeğin ihtiyaçlarına zamanında sevgi ve şefkatle cevap verebilmek. Yoksa yanında yatırıp bebekle hiç ilgilenmezsen oyun oynamazsan bebeğini tanımazsan hiç bir bağ kuramazsın bebekle. Doğal ebeveynliğin amacı bağımlı değil bağlı çocuk yetiştirmek. Ayrı yatan her çocuk da bağımlı olmayacak diye bir şey yok. Yazdıklarınız sizin aileniz için geçerli. Biz de bebeğimiz uyuyunca film izleriz kahve içeriz kitap okuruz. Yatak sohbeti de yaparız. Yazdıklarınızın hiç birini yaşamadık.
Tabi ki bebeğin yanında film izlemiyoruz :) Yatağa geçince sarılıp sohbet ediyoruz ama. Bebeğimizi hiç uyandırmadık. Zaten benim bebeğim 8 aylık olduğundan beri geceleri en fazla 2 kere uyanır. Bu konuda şanslı kesimdeyim. Abartılma konusu sizin görüşünüz. Kimse sizi hiç bir konuda zorlayamaz. Güvenli bağlanma için beraber uyumak şart değil kesinlikle. Ama uyumak isteyen birine de yok şöyle yok böyle demek gerekmez. Yani siz uyumamayı tercih ediyorsunuz biz uyumayı bu kadar basit.Siz uyuyan bebegin yaninda mi sohbet edip, film izliyorsunuz? Uyanmasindan korkmuyormusunuz?
Demek istedigim, cocugun saglikli baglanmasi icin beraber uyumak şart degil. Zaten normal cocugunuza ilgiliyseniz, onun ile oynuyorsaniz, onun ile sohbet edip geziyorsaniz sorun olmaz.
Türkiyede bu saglikli baglanma cidden abartiliyor bu son zamanlarda.
Evet geçen hafta 2 günlük bir yolculuk yapmıştık. Eve 22:00 gibi geldik. Hem çok yorgundum hem de bebeğim açıkmıştı. Yatakta emzirirken uyuya kaldım. Neyse eşim fark etmiş Allahtan başımızda beklemiş. Bir ara uyandım resmen belleğim silinmiş. Kendimi nerede olduğumu bir bebeğim olduğunu ve onu emzirmekte olduğumu anlamak zaman aldı. Çok garip bir duyguydu. Çok yorgun olunduğunda da bebekle yatmak tehlikeli bir durum oluyor.
Ben yeni doğanla yatılması taraftarı değilim zaten. Riski çok yüksek. Biz de oğlumuzu 8 aylık olunca aldık yanımıza. Haklısınız insan bazen o duruma düşebiliyor. Ben de emzirirken uyumaktan çok korkardım ilk zamanlar. 1,5 yaşında ani bebek ölümü sendromundan ölen bebekler bile var. Üstelik bebek ayrı odada kendi beşiğinde yatarken vefat etti. Zaten beraber yatarken bebeğin ölümüne sebep olmak çok farklı bir durum. Ani bebek ölümü sendromu değil bana göre.
Güvenli bağlanma için tek kriter beraber yatmak değil. Sizin yorumunuzdan tek çıkarımım herkes çocuk yapmamalı.Valla 7 sene boyunca annesiyle beraber yatmış birisi olarak söylüyorum aramızda doğru düzgün bir bağ yoktur. Aylarca görmesem o aramadıkça aramak aklıma gelmez. Hatta şöyle söyliyim o kadar bağımlıydım ki küçükken 5 6 yaşlarında uyandığımda yanımda yoksa ağlayarak aramaya giderdim, kaç kere salonda birlikte olurlarken denk gelmiştim. Benim psikoloji mahvoldu sonra tabi. Neyse. Bu arada benim odayı ayırdıktan sonra bile babam yatak odasına geçmedi hala biri salonda diğeri yatak odasında takılır. Yani beraber yatınca bağ oluşur falan hikaye. Kaynak: ben.
babaannem istiyor diye ilk geceden yapılan çocuğum zaten ben. durum böyle yani. haklısınız ne diyim.Güvenli bağlanma için tek kriter beraber yatmak değil. Sizin yorumunuzdan tek çıkarımım herkes çocuk yapmamalı.
Sizi üzmek istemedim yanlış anlamayın. Çocuklar konusunda çok hassasım. Küçük sizi düşünüp üzüldüm sadece.babaannem istiyor diye ilk geceden yapılan çocuğum zaten ben. durum böyle yani. haklısınız ne diyim.
Bebeginke yat tabi ama sen onlari kiskanmamerhaba arkadaşlar. 8 aylık bebeğim beşiğinde uyuyor, sorun şu ki ben onu çok özlüyorum ve yanımda uyutmak istiyorum. 4 aylık olduğundan beri çalışıyorum zamanla alışırım diye bekliyordum ama psikolojimi fazlaca bozdu bu durum. babaannesi bakıyor ve aşırı derecede kıskanıyorum birbirlerini çok seviyorlar. örneğin ona kahkahalarla gülüyor ben aynı hareketi yapınca gülmüyor. akşam eve geldikten sonra bütün vaktimi ona ayırıyorum. uyutunca da kendime vakit ayırıyorum ama 2 yaşına kadar yanında yatırmanın anne ile olan ilişkisi için daha iyi olduğu yazıyor. bu zaten beni bütün gün görmüyor geceleri de birlikte yatsak en azından annesini bilir değil mi? siz ne düşünüyorsunuz çocuklarınızı nerede yatırdınız eşiniz sizinle mi uyudu 3 kişi sığıştınız mı.
bu hafta 2 gece yanımda yatırdım.park yatağında deli gibi dönüp duruyor ama büyük yataktayken o kdr hareketlenmedi. acaba onun da hoşuna mı gitti anlamadım tesadüf de olabilir. bu arada sarılarak falan uyumadım rahatsız etmiyim diye, alışkın değil çünkü uyanıp ağlıyor sonra sallamam gerekir bizim yatak da sallanmıyor haliyle. uzaktan kolunu tuttum sadece.
not: işimi bırakma gibi bi imkanım yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?