Vallahi sana şöyle diyeyim.
Ben 7 yıllık evliyim. Çocuğum yok.
Arkadaşlarımın çoğu artık çocuklu.
Bir iki de bekar kaldı.
Vallahi çocuklularla buluşmalarımdan hiç bir şey anlamaz oldum.
Ne içtiğimiz çay, ne ettiğimiz kahvaltı, ne sohbet.
Her şey soğuyor, yarım kalıyor.
Doyduğumuzu bile hissetmiyoruz.
Nihayet çocuk durmuyor diyerek günü bitiriyoruz.
Öyle neden olmasın demesi şimdi kolay.. :)
Alınmasın çocuklu arkadaşlar ama cidden durum bu..
Yine de annelik çok güzel bir duygudur, kendileri olsun değer diye düşünüyordur..
Ben her buluşmada içimden keşke çocuğu annesine falan bıraksa iki saat diye düşünüyorum.
Evet çocukla 6 saat görüşmek yerine çocuksuz 2 saat kahve içmek daha iyi olurdu o derece.