Merhaba;
6 aylık hamileyim kızlar. Epey uğraştıktan sonra geldi bu bebek heyecanlıyız.
Tabi sadece ben değil eşimin ailesi de heyecanlı.
Beni bir korku aldı, hamile olduğumu öğrendiğimden beri eşimin ailesiyle nasıl başa çıkacağımı düşünüyorum.
Benim kayınvalde tipik türk anası oğluna aşık. Sevincini de üzüntüsünü de inanılmaz abartılı yaşayan biri. Hamile olduğumu söylediğimde düşüp bayıldı, hastaneye gidiyorduk o derece. Karakter olarak taban tabana zıtız. insanı çok bunaltır. Sen istemiyo olsan da sana iyilik diye kafasına göre iş yapan tipler vardır ya herşeyin içinde olmak isteyen, tam onlardan.
Ben de kendi kendime kalamazsam kafamı toparlayamayan biriyim.
Kendi anam babam kalmaya gelse üç gün sonra sıkılırım.
Şimdi doğum yapınca gelecek ve gitmeyecek biliyorum. Eşim de yumuşak git diyemez.
Olan bana olacak. Kendi evimde rahat edemeyecekmişim gibi geliyor.
Kendimi telkin ediyorum; yalnız kalırsam sorun olur. Yemek yapar ortalığı toparlar rahat ederim diye ama yok olmuyor. Endişeleniyorum.
Sizler neler deneyimlediniz?
Ek sorun; bir görümcemle uzun zamandır konuşmuyoruz. Ben bir organizasyon yapmaya çalışırken benim söylediğim herşeye ok dedi sonra öğrendim ki eşimi arayıp tam aksini yapmasını istemiş hatta kavga etmiş. Bana başka ona başka. Sana sormuşum işte,İnsan gibi fikrini söyle arkamdan kocamı arayıp niye iş çeviriyorsun. Ben başçavuşun eşeği değilim burda dedim. Özür beklediğimi eşime de söyledim. Tabi asla öyle bir şey yapmayacağını biliyorum da iş olsun.
Senelerdir ben eve gidince odasından çıkmaz. Sırf selamlaşmamak için.
Hamile olduğumu öğrenmesine rağmen beni arayıp tebrik etmedi. Eşimi aradı sadece. Halbuki bu iyi bir fırsattı ama değerlendirmek istemedi.
Şimdi bu insan ben doğurunca gelip gidecek mi ne olacak?
İnatcıdır evime gelmez diye düşünüyorum. Zaten istemiyorum da. Ama annesi eşimi zorlayacak o da bir müddet sonra baskı yapacak ablam çocuğumu görmesin mi diye. Al gene sinir bozukluğu.
İşin aslı çocuğumu huzurla sağlam kafayla doğurup yetiştirmek istiyorum ama nasıl olacak bilmiyorum.
Ay çok uzun oldu. Ne bileyim kafam karışık.
6 aylık hamileyim kızlar. Epey uğraştıktan sonra geldi bu bebek heyecanlıyız.
Tabi sadece ben değil eşimin ailesi de heyecanlı.
Beni bir korku aldı, hamile olduğumu öğrendiğimden beri eşimin ailesiyle nasıl başa çıkacağımı düşünüyorum.
Benim kayınvalde tipik türk anası oğluna aşık. Sevincini de üzüntüsünü de inanılmaz abartılı yaşayan biri. Hamile olduğumu söylediğimde düşüp bayıldı, hastaneye gidiyorduk o derece. Karakter olarak taban tabana zıtız. insanı çok bunaltır. Sen istemiyo olsan da sana iyilik diye kafasına göre iş yapan tipler vardır ya herşeyin içinde olmak isteyen, tam onlardan.
Ben de kendi kendime kalamazsam kafamı toparlayamayan biriyim.
Kendi anam babam kalmaya gelse üç gün sonra sıkılırım.
Şimdi doğum yapınca gelecek ve gitmeyecek biliyorum. Eşim de yumuşak git diyemez.
Olan bana olacak. Kendi evimde rahat edemeyecekmişim gibi geliyor.
Kendimi telkin ediyorum; yalnız kalırsam sorun olur. Yemek yapar ortalığı toparlar rahat ederim diye ama yok olmuyor. Endişeleniyorum.
Sizler neler deneyimlediniz?
Ek sorun; bir görümcemle uzun zamandır konuşmuyoruz. Ben bir organizasyon yapmaya çalışırken benim söylediğim herşeye ok dedi sonra öğrendim ki eşimi arayıp tam aksini yapmasını istemiş hatta kavga etmiş. Bana başka ona başka. Sana sormuşum işte,İnsan gibi fikrini söyle arkamdan kocamı arayıp niye iş çeviriyorsun. Ben başçavuşun eşeği değilim burda dedim. Özür beklediğimi eşime de söyledim. Tabi asla öyle bir şey yapmayacağını biliyorum da iş olsun.
Senelerdir ben eve gidince odasından çıkmaz. Sırf selamlaşmamak için.
Hamile olduğumu öğrenmesine rağmen beni arayıp tebrik etmedi. Eşimi aradı sadece. Halbuki bu iyi bir fırsattı ama değerlendirmek istemedi.
Şimdi bu insan ben doğurunca gelip gidecek mi ne olacak?
İnatcıdır evime gelmez diye düşünüyorum. Zaten istemiyorum da. Ama annesi eşimi zorlayacak o da bir müddet sonra baskı yapacak ablam çocuğumu görmesin mi diye. Al gene sinir bozukluğu.
İşin aslı çocuğumu huzurla sağlam kafayla doğurup yetiştirmek istiyorum ama nasıl olacak bilmiyorum.
Ay çok uzun oldu. Ne bileyim kafam karışık.
daha neler neler anlatsam bitmez iyiki ben yurtdisindayim gelmez dedim ama ona ragmende geldi kaynbabamla sanki evin yani ama simdi diyorumki iyiki geldi düsündügüm kadar kötü olmadi basda karismaya basladi bende sakayla birlikde diyordum anne ben lohusayim dikkat et kendine döverim seni burda kimsede laf etmez hahaha zaten 45. gün gitti sinir oldugum konularda lohusaligima siniyordum. Hergün yemek yapardi evi temizlerdi sabahlari cocugu alip ben uyurdum bebekle ilgilenirdi iyikide gelmis diyorum suan bebisim 5 aylik isine gelmeyen seyleri duymamazlikdan gel ve tadini cikar kadin gidince ben oturup agladim simdi nasil yetiscem herseye diye
