Başka bir konuya yazdıgım cevabı buraya da yazmak istedim.
"İlk bebeğim dünyaya gelmeden önce en az 3 tane çocuğum olsun istiyordum. Ama kızım dogduktan sonra 2 tane çocuğa yetebileceğimi hissettim ve yas aralığı da az olursa en azından bebeklik döneminde de evdeyken yalnız kalmamış olur diye düşündüm. Evde de oyun arkadası olması muhtesem bir sey değil mi ? Benim cesaretim ayrı tabi 20 ay olucak araları.. 2. Bebeğime hamile kalır kalmaz vicdanen değişik hissetmeye başladım. Kızıma haksızlık yaptıgımı düsündüm. İlgiyi bölücem diye. ( o aralar hamilelik depresyonu yasiyordum) Bir anne 2 bebeğe yetemez mi ? Öyle tatlı kadınlarla konuştum ki ( Allah razı olsun onlardan ) birini emzirirken digeriyle oyun oynayanlar, birinin gazını çıkarırken diğerini ayağında sallayanlar... ve su söz cok tatlıydı '2 kolum var ikisini de kucaklayabiliyorum'
... Her bebek rızkıyla gelir. Birden diğer bebişiniz doğduğunda köşeyi bile dönebilirsiniz. Neyse kadın doğumcuma vicdanen hissettiğim konuyu anlatmıştım karşılığında SEN KAHRAMANSIN dedi bana
' Şuan oğlum evde tek başına beni bekliyor. Yatak odasında tek başına oynuyor. Odasını paylaştığı sabah erken kalkıp okuluna beraber gittiği bir kardeşi yok... ' vb konuşması yarım saati bulmuştur. Şuan yası gecmiş ve tekrar bebegi olmamıs daha genckende cesaret edememis...
Tabi ki kardeşi olsun istedim kızımın. Ama benimde bir bebeğim daha olsun istedim. O daha farklı olucak. Onunla daha farklı deneyimler yaşıcam. Belki daha duygusal olucak. Onunda kız olduğunu ögrendim. Şimdiki kızım pembeli şeyleri beğeniyor o belki yeşili sevicek... ve o bize, ailemize Allah nasip ederse bir renk daha olucak.
Şuan ki düsüncem ne biliyomusun ( bu aralar minik minik kıpırtılar hissediyorum ) Benim kalbim bölünmicek. Benim kalbim 2 kat büyücek. Allah her isteyene nasip etsin. Bence insanın kardeşi olması muhteşem birşey. 1 ablam ve 1 erkek kardeşim var. Onlar bana hep güç veriyorlar. Konuşmadığimda bile inanın varlıkları yetiyor
"
Karar sizin, hayat sizin.