• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bebek sahibi olma

Annelik şöyle böyle diye çok abartmaya müthiş bir şeymiş gibi göstermeye gerek yok. Anne olmadan önce güzel bir hayatım vardı özgürdüm, mutluydum. Anne oldum özgürlüğüm kısıtlandı bir miktar, yine mutluyum tek fark çok çok yorgunum ama onu seviyorum. Hazır olmadan düşünme erkekler ister, taşıyacak doğuracak ve sorumluluğun büyük kısmını yüklenecek olan sensin.
 
İyi düşünün taşının ömürlük bir sorumluluk, hele zor bir bebekse insanın herşeyi o oluyo daha da misal ben tuvalete gidemiyorum bazen her gece ağlama krizleri... Çok güzel bir şey annelik duygusu kendi kanına canına bakmak ama hazır olmak baya önemli 24 yaşında olmak üzereyim oğlum 11 ayılığa doğru gidiyor keşke biraz daha bekleseymişiz diyorum daha yeni yeni eşimle birlikte çocuksuz oturabiliyorum düşünün o da maksimum yarım saat kötü bişey olsun hemen kendimi suçluyorum ondan İnan’ın bir şekilde hazır olmak çok önemli ama duygusu hissiyatı herşeye değiyo bunu da söylemeden edemicem nitekim Allah sağlık sıhhat ve olur verdikten sonra sonra da olcak biraz kendinize zaman ayırın tavsiyem.
 
ayyuzlum01 .!.:
iyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Genişletmek için tıkla...
Ben tam 6 sene erteledim evliliğimin 6. Yılında hamile kaldım çok zor bi bebek benimkisi bazen acaba daha çok mu bekleseydim diyorum bazen de niye daha önce yapmadım ki bu duygudan kendimi mahrum bıraktım diye kızıyorum kendime oğlumun gözlerine bakınca dünyalar benim oluyor dünyanın en güzel şeyi anne olmak benim işimi zorlaştıran tek şey yardım edecek kimsenin olmaması eğer yardım eden varsa o zaman hiç zorluk çekmiyor insan. Ve ınan bana çok çabuk büyüyorlar.
 
ayyuzlum01 .!.:
iyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Genişletmek için tıkla...
Daha çok yenisiniz bence iki üç yıl hayatınızı yaşayın eşinizle sonra yapin çocuğu
 
Çok kişisel bir konu, ben de kendi payıma düşen taraftan, kdndi hislerimle yorum yapmak istiyorum. Bunları yazarken, bir yanımda eşim bir yanımda 30 günlük bebeğim, gece kahvemizi içtik, oğluş emdi uyudu yanımızda ve biz sohbet ediyoruz... Arada ondan ses geldikçe bakiyor ve her baktığımızda maşallah diyoruz... Gece uyanıyorum emzirmek için, uykuya düşkündüm normalde, öyle uykumu almadan uyansam başım falan ağrırdı, ama şimdi anneeemmmm diyerek uyanıyorum, ozlemiş oluyorum. Mis kokulum, oğlum, canım bebeğim, özüme öz oğlum diye seviyorum, ve her seferinde şükrediyorum varlığına... Eşimle sohbetlerken, iyi ki diyoruz... iyi ki oğlumuz var, iyi ki geldi ve her seferinde inşallah isteyen ve hayırlı olacak herkes için nasip etsin bebeği diyoruz, düşman bild böyle bir sevgiden mahrum kalmasın, bu bambaşka bir şeymiş... meğer biz şimdi olmuşuz diyoruz( çeşitli problemlerden çocuk sahibi olamayan arkadaşlarım ne olur farklı anlamasın bunu, mesele sadece hissediş) birbirimizi seviyoruz, eşime sevgim arttı( ya da farklı bir boyut kazandı) hala birbirimize özenliyiz, vakit ayirıyoruz ve aslında fazlası, çünkü yardımlaşıyoruz, paylaşuyoruz, daha gerçek daha içten... eğer hazır hissetmiyorsan zorlama, yaşamaniz gereken başka seyler varmış demek ki ama kendinle çelişme, kendine yalan söyleme, sadece korku diyerek sığınma, demem o ki bırak kendini, hislerini hissetmeye çalış... ve sadece hisler değil hayatınıza da bir bakın, uygun mu değil mi, yani o da hazır mı diye... çünkü bebek ilgi, zaman, bakım, maddi en azında zaruri harcamalar gerektiriyor... umarım hakkınızda hayırlısı olur ve isteyen herkes için duacıyım, evlerine cennet kokusu yayılsın.
 
Açıkçası bebek olayı kimsenin hayal ettiği gib olmuyor. Evet uykusuz kalacağını biliyorsun ama seni ne kadar agresif yapacağını bilmiyorsun. Evet zorluklarının olacağını biliyorsun ama bunların arada bir olacağını zannediyorsun, her gün hem zor hem güzel zamanlar geçireceğini bilmiyorsun.
Herkes annelik dünyanın en güzel şeyi der ama bana henüz öyle gelmiyor. Annelik çile çekmek ve kapasitenin üzerinde çalışmak. Zihin trafiğinin artması, sürekli endişe hali, para hesabı, gelecek kaygısı. İnsan bu kadar dayanıklı olduğunu bilmiyor doğumdan önce.
Vakit varken gezip tozup yapmak istediklerini yapmak lazım çünkü bebek olunca hayat başks bir aşamaya evriliyor.
 
Hamilelik ,doğum vs evrelerinden ölesiye korkan ve yıllarca tedavi olup ,antidepresan kullanırken hamile kalmış biri olarak yazıyorum.

Dünyanın en zor şeyi anne olmak.
Ama ufacık bir tebessüme dünyayı unutturacak başka hiçbir şey yok.
Gebeliğim aşırı aşırı aşırı zor geçti , doğduğu anda hepsini unuttum.

Hiç bir süreç dayanılmayacak kadar zor değil asla.ben yaptıysam hemen hemen herkes yapar.
Doğum hele en kolayı,bakma sen o hikayelere.
Millet doğurduktan sonra öyle abarta abarta anlatmayı pek sever.

Değişen şeyler illaki olacak.
Ama o değişen şeyleri bile çok seveceksin.
Hayırlısı olsun hakkında.
 
deliha86 .!.:
Hamilelik ,doğum vs evrelerinden ölesiye korkan ve yıllarca tedavi olup ,antidepresan kullanırken hamile kalmış biri olarak yazıyorum.

Dünyanın en zor şeyi anne olmak.
Ama ufacık bir tebessüme dünyayı unutturacak başka hiçbir şey yok.
Gebeliğim aşırı aşırı aşırı zor geçti , doğduğu anda hepsini unuttum.

Hiç bir süreç dayanılmayacak kadar zor değil asla.ben yaptıysam hemen hemen herkes yapar.
Doğum hele en kolayı,bakma sen o hikayelere.
Millet doğurduktan sonra öyle abarta abarta anlatmayı pek sever.

Değişen şeyler illaki olacak.
Ama o değişen şeyleri bile çok seveceksin.
Hayırlısı olsun hakkında.
Genişletmek için tıkla...

Henüz çocuğum yok ama aynen böyle düşünüyorum,dogum en kolayı gibi geliyor. Millet gercekten cok acayip şeyler anlatıyor. Peki antidepresan icmek yani farkinda olmadan bir sorun yaratti mi?
 
Dünyanın en zor ama en güzel şeyi bence
Iki zıt cümle ama öyle yani :halay:
 
ayyuzlum01 .!.:
iyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Genişletmek için tıkla...

Bebeğim 5 aylık
Akşamları dışarı çıkamıyoruz çünkü 19.30 da uyuyor uyku rutini var bozamam bozarsam gece uykusu bozulur
Haftasonları piknik yapılabilir bence 3. Aydan sonra ama öyle sabah gidip akşama kadar olmaz. En azından benimki durmaz
Deliksiz gece uykusu diye bişey yok gece beslenmesi bitene kadar. Ben gece 3 kere kalkıyorum bazen daha çok. Ama buna adapte olunuyor.
Gezme dolaşma hep bebeğin yemek uyku saatine göre planlanıyor bizde. kalabalk yerlere gidemiyoruz strese giriyor çok ağlıyor.
Doğum bence korkulacak bişey değil normal doğum yaptım bence en kolay kısmı o :) hamilelik ve bebek bakımı daha zor bence
Erkek ne kdar yardımcı olsa da bebek bakımı tamamen kadının üstünde diye düşünüyorum
Evliliğimin 7. Senesinde kızım doğdu
İyi ki daha önce yapmamışım
Bu arada bebeğimin uykusuzluk gaz ağlama gibi sorunları yok. Ama tüm gün mesai yapıyorum yine de :)
 
ayyuzlum01 .!.:
iyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Genişletmek için tıkla...

Ah ah aynı şeyleri bende çok düşünürdüm hayatım kısıtlancak gibi hisseder dim 2 yıllık evliyim olaya sıcak baktım istemeye karar verdim ama 7 aydır olmuyor diyorum belki de cezalandiriliyorum düşüncelerim yüzüne belkide hala hazır değilim bilmiyorum
 
Evliliğin ilk birkaç yılı bebek yapmama taraftarıyım. Evliliğin oturması, çiftlerin birbirini tanıyıp baş başa hayatın biraz tadını çıkarması için evliliğe birkaç yıl vermek gerekir diye düşünüyorum. Yaşınız da genç. Beklemek istiyorsanız bunun için bekleyin.

Endişelerinize gelince, başkalarının deneyimleri belli bir yere kadar işinize yarar ama büyük ölçüde de yaramaz. Zira bebek bebeğe benzemediği gibi anne de anneye benzemez. Kolay bebekler var, zor bebekler var, huysuzu var, gıkı çıkmayanı var, uyku seven&sevmeyen anneler var, sabır eşiği fazla&az olan anneler var. Hepimiz anne olmadan önce korktuk, endişelendik ama başa gelince de bir şekilde üstesinden geliyorsunuz.

Onun dışında hayat rutininizden neden kopasınız ki? 3 yaş ve 4 aylık iki kızım var. Eşim olmadığında bile ikisiyle dışarı çıkabiliyorum. Şehrin öbür ucuna gitmiyorum tabi ama bir parka, yürüyüşe, bir kahve içmeye çıkıyorum. Bazen biri kanguruda biri bebek arabasında, kafile gibi takılıyoruz. Bazen büyük kız yürüyor filan... Eşim olunca işler daha kolay. Büyük kızla bol bol kampa gitmiştik mesela. Daha dün de pikniğe çıktık, üstelik arabamız da yok. Azıcık efor gerektiriyor ama olmayacak işler değil.

Düzeniniz değişecek, sorumluluklarınız artacak, daha çok yorulacaksınız, fiziksel ve ruhsal dünyanız dalgalanacak, seyahate çıkmak isteseniz, önce bebeğe uygun bir yer mi diye bakacaksınız, al sırt çantanı, tut sevgilinin kolundan, ayaklarınız nereye götürüyorsa oraya gidin özgürlüğünüz sona erecek, bunlar da gerçek, ama merak etmeyin, hayat sizin için bitmeyecek. Sadece yeni bir şekilde yaşamaya öğreneceksiniz.
 
Kendinizi hazır hissetmiyorsanız kesinlikle erteleyin çocuk fikrini. Bu hayattaki en en ama en güzel şey evlat sahibi olmak,minicik ayaklarına ellerine bakıp öpe öpe içine sokmaya çalışmak, sen benim misin diye hayran hayran onu izlemek, geleceğe dair her hayali onun etrafında şekillendirmek, cidden çok güzelbir duygu. Ama ben bu duyguları yaşayana kadar doğumdan yaklaşık 2 ay geçmesi gerekti çünkü ciddi lohusa depresyonuna girdim her an ağlayasım geliyordu, eskisi gibi olmayacak olmak üzüyordu beni, isteyerek hamile kalmıştım ama acaba erken mi oldu diye kendimi suçlayıp durmuştum, bu süreçte eşim çok destek oldu benim tukendigim anda o el attı, ilk zamanlar bebeğimizin tüm bakımıyla o ilgilendi ben sadece emziriyordum, eğer eşim de o sabır merhamet anlayış olmasaydı ikimiz de çok yıpranırdık. Diyeceğim o ki istediğiniz her şeyi yapın ve ben hazırım dediginiz anda deneyin.
 
26 yas daha erken diye dusunuyorum ben de. Esinizle yalniz basiniza yapabileceginiz pek cok sey var,once onlari tamamlayin, sonra illa ki olur,herkesin oluyor bir cocugu.
Ben 30 yasinda evlendim,31de anne oldum. Gec evlendin diyen herkese yok dedim tam zamaniydi. Dogum sonrasi cok zorlandim
Cunku zor bir cocuktu oglumuz. Hala daha zor,simdi okula basladi yeni yeni nefes aliyorum.

Onerim,kendinize ait bir arabaniz,eviniz ve sahsi birikiminiz yoksa asla asla cocuk yapmayin. Para ve olanaklar cok onemli. Eger paraniz varsa anneligin getirdigi yuklerle cok rahat basa cikiyorsunuz. En basiti bir arabaniz varsa gun icinde cocugu icine koyup dolasabiliyorsunuz. Yoksa eger aksama kadar koca bekliyor insan. Bunalima bunalim ekleniyor.
 
Cocuk sahibi olduktan sonra en buyuk degisimi kendi icimde yasadim. Insan icinde asla aglayamayan ben gozumde hazir bekleyen bir damla yasla dolasiyorum artik. Sanki icimde sonsuz bir merhamet var.

Zor taraflarini bilmem kac tane actigim konularda uzun uzun anlatmistim zaten :D
 
Kendini tam olarak hazır hissetmeden asla yapma bence. Tabi isteyince olup olamayacağınıda bilemiyorsun. Orası da apayrı bi konu. Sekiz ay olacak mı olmayacak mı bu ayda mı olmadı üzüntüleriyle yaşadım. Bazı rahatsızlıklarımız çıktı ve hamile kalınca dünyalar benim oldu. Şu an taze anneyim 2,5 aylık oğlum. Evet onun gülüşü kadar kokusu kadar güzel bir şey yok. Kılına zarar gelecek diye ödüm kopuyor. Ama gerçekten çok zormuş.. gerçekten eşimle birbirimize eskisi gibi zaman ayıramıyoruz . Gerçekten eskisi gibi hadi kalk şuraya gidelim şunu yapalım diyemiyoruz. O yüzden kendini hazır hisset. İstediğin zamanda Allah bekletmeden bu mucizeyi yaşatsın sana
 
Koalina .!.:
Açıkçası bebek olayı kimsenin hayal ettiği gib olmuyor. Evet uykusuz kalacağını biliyorsun ama seni ne kadar agresif yapacağını bilmiyorsun. Evet zorluklarının olacağını biliyorsun ama bunların arada bir olacağını zannediyorsun, her gün hem zor hem güzel zamanlar geçireceğini bilmiyorsun.
Herkes annelik dünyanın en güzel şeyi der ama bana henüz öyle gelmiyor. Annelik çile çekmek ve kapasitenin üzerinde çalışmak. Zihin trafiğinin artması, sürekli endişe hali, para hesabı, gelecek kaygısı. İnsan bu kadar dayanıklı olduğunu bilmiyor doğumdan önce.
Vakit varken gezip tozup yapmak istediklerini yapmak lazım çünkü bebek olunca hayat başks bir aşamaya evriliyor.
Genişletmek için tıkla...

Evet aslında bir nevi dayanıklılık testi annelik.
Sınırlarını yapabileceklerini fark ediyorsun.
Mesela ben sınırlarda bir ferritinle ve d vitaminiyle nasil hayatta kalinir onu ogrendim 3 senede :))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Bir derdim var anlatacak kimsem yok..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
3K
key23
key23
ferbela
Başarısız Tüp Bebek Sürecim ve Tavsiyelerim
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
7K
Sss8880
S
E
Annemin beni hiç sevmemiş olması gerçeği.. 32 yaşında yüzleştiklerim…
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
6K
Elif3211
E
K
Sizce ne yapmalıyım boşanmak istiyorum
3 4 5
Yorumlar
80
Görüntüleme
7K
akasayalar
A
D
EKİM SONU KASİM BAŞI TRANSFER YAPACAK ANNELER BERABER KONUŞALIM ❤️
16 17 18
Yorumlar
352
Görüntüleme
17K
DePiedraa
D
Back
X