Şimdi bu öyle hesap kitapla.olmuyor bir de sırf evlenmis olmak için icimize sinmeyen ya da bizi mutsuz eden biriyle.mi evlenelim? Benim karsima 20li yaslarda en fazla 5 kisi çıkmıştır 30dan sonra da 5-6 kisi ile tanistirildim görüştüm. Biri der ki calismayacaksin, biri der anneme bakacaksin, bir digeri karim calismali ama ev isi kadinin sorumluluğu der biri ben sinirliyim idare edeceksin der. En son görüştüğüm mesela anne bağımlısıydi, hem evlenmek istiyorum diyordu hem de tüm çabayı ilgiyi benden bekliyordu. Eee ben gelmisim 34 yasina bu saatten sonra evleneceğim adam yaşının olgunlugunu tasimali, siz kadin erkek kahri ceksin ama evlensin diyorsanız onu bilemem. Ben hayat arkadasi isterim yanimda, ergen çocuk büyütmek degil. Kaldi ki oku, atan ya da is bul kimisi yuksek lisans vs de yapar zaten yaş 25-27den önce evlilik düşüncesi olmuyor. Yani hayati yaşadıkça, bir seyleri tecrübe ettikce olgunlasiyoruz. Ben anne olmayi 18 yasindayken de isterdim hala da istiyorum, evlenemedim.diye anne olmayi hak etmedigimiz anlamina mi gelir?
Evlilige niyetli olmakla, hayati paylasacak olgunlukta biri ile tanismak ayni orantida olmuyor. Ayrica bayan degil kadin hatirlatiyim. Belli ki siz 20li yaslarda evlenmissiniz 35 yas sonrasi icin empati kuramiyorsunuz benzer bir sey yaşamadığınız icin.