"Tutunacak bir dal"... aslinda içinizde yaşadığınız yalnızligin ya da boşluğun açıklaması.Bilmiyorum. Ailem olsun istiyorum. Bir amacım, tutunacağım bir dal.
Bu hayatta aileniz yok mu, anne/baba/kardes/yegen?
Eger yoksa ve yalnızsanız, elbette birinin eslik etmesine ihtiyaç duymak cok normal. Hak veriyorum.
Insan bazen hayatindaki iyi/kötü durumları paylaşmak da istiyor. Mesela işte sorun yaşarsın seni sakinleştirsin istersin, hasta olursun bir su getirenim olsun dersin, dertlenirsin anlattiginda "yanındayım bu da gececek" diye teselli beklersin vs... Bunu istemek kadar dogal bir sey yok, insan olarak sosyal bir varligiz. Ama bunlari yapacak biri yok diye üzülüp, beklentilerimiz karsilanmadi diye kendimizi harap etmeye gerek yok. Her şey olmasi gerektiği gibi aslinda. Belki de yalnızlığınızla barisik olmayi öğrenmeniz gerekiyor, belki annelik sizin kaderinizde yok. Bu ihtimallerle de hayatin tadini çıkarabilirsiniz, "olmazsa olmaz napalim" diyerek kendinizi olduğunuz haliyle kabul edip mutlu olabilirsiniz. Eski konularinizi bilmiyorum (belki yorum da yapmisimdir hatırlamiyorum) ama yazildigina göre siz yalniz olmaya takilmissiniz. Insan yalniz bir varliktir aslinda; yalniz doğariz , yalniz ölürüz. Yalnız yasamak da hayatin bir parcasi. Insan önce kendiyle mutlu olabilmeli. Hep deriz ya önce kendimizi sevelim diye, aslinda olayin özü bu. Kendini sevmek ve kendinle mutlu olabilmeyi bilmek, önce kendi kusurlarinla barışık olup kendini her haliyle kabul etmek.
O zaman inanin bana başkaları ne yapmış diye düşünmüyorsunuz bile. Kendinizi kimseyle kıyaslamayin.
Eğitim durumunuz ne bilmiyorum açıköğretim ikinci üniversite kayitlarinin son günleri, hoşunuza giden bir bölüme kaydolabilirsiniz.
Pandemiden dolayi biraz dikkatli olmakta fayda var tabii ama sevdiğiniz alanlarda kurslara katılabilirsiniz. Sosyal gruplar da arkadas edinip hos vakit gecirmek için güzel bir alternatif.
Yani konu cocuk sahibi olmak ama olmuyorsa da bunu kafaya takmak yersiz.
Hayat akip gidiyor, neden olmayana odaklanip gelecegimizi de olumsuzluklarla geçirelim? Lütfen kendinizi "tutunacak bir dali olmayan bir kadin" olarak görmeyin.
Bakin salgin var, hastalik/ölüm var. Bunlar da hayatin realitesi. Yarına garantimiz mi var? Sağlığımız bile tutunabilecek bir daldir, hatta en önemli şeydir (hayatta kalabilmek/nefes alabilmek).
Uzun yazdim ama o lafiniza takildim ve icimden gelenleri size söylemek istedim.