Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Eşinden neden ayrılsın ki
Kimimize göre çok uç duygular gibi görünebilir ama arkadaşın gerçekten sağlıklı düşünebildiği zaman, 3 kişi adına doğru bir karar vermesi lazım.
Bu duygular ciddi depresyon olabilir, ufak ihtimalle de olsa bu durum onun için gerçek duygular da olabilir.
Böyle bir durumda ne kendine hayatı zehir edip, Allah korusun kendinden vazgeçsin, ne de eşine ve çocuğa hayatı zehir etsin.
Ayrı yollarda herkes daha mutlu devam edebilir.
Bunun için önce sağlıklı ve güçlü düşünebildiğibs emin olunmalı.
 
İstanbuldayım, alabilirim.
Şu an ailemin yanındayım...
Üç isim yazacağım,üçü de güvenilir ve alanlarında isim yapmış psikiyatristler.

Alp Karaosmanoğlu (Psikonet Terapi merkezi ve Psikonet Yy'nın kurucusu,bilişsel terapinin Türkiye'deki temsilcisi, muayenehanesi Nişantaşı'nda,ücreti yüksektir)

Kemal Sayar (aynı zamanda şair,çok sayıda kitabı ve akademik makalesi var,hastaya yaklaşımını sevdiğim doktorlardan)

Gülcan Özer (romantik ilişkiler konusunda güzel kitapları var,instagram hesabı oldukça
aktif ve efektif, 'kadın bir doktor,beni daha iyi anlar' şeklinde düşünürseniz diye,listede kendisine de yer vermek istedim)

Bu üç isim herhangi bir sebeple size uygun gelmezse alternatif isimler yazarım.
Lütfen en kısa sürede bir doktora karar verip, randevu alın.
 
Kimimize göre çok uç duygular gibi görünebilir ama arkadaşın gerçekten sağlıklı düşünebildiği zaman, 3 kişi adına doğru bir karar vermesi lazım.
Bu duygular ciddi depresyon olabilir, ufak ihtimalle de olsa bu durum onun için gerçek duygular da olabilir.
Böyle bir durumda ne kendine hayatı zehir edip, Allah korusun kendinden vazgeçsin, ne de eşine ve çocuğa hayatı zehir etsin.
Ayrı yollarda herkes daha mutlu devam edebilir.
Bunun için önce sağlıklı ve güçlü düşünebildiğibs emin olunmalı.
Bence evet ciddi bir problemi var ama problem kocası ile değil sorun çocukla . Boşanması ona fayda getirmez durduk yere boşanmış olur. Yapması gereken çok belli Üstte de birkaç arkadaş yazmış zaten ciddi derece tedavi olması lazım gerekirse hastahaneye yatarak .
 
Birden bebekle cok yalniz kaldin.Etrafinda yardim edecek kimse yok.Zaten az cok duygularin belliydive daha da sogudun.Yegenim dogdu.Iki tarafli tum aile teyakkuz halindeydi.1.dakika yalniz kalmadilar.Istedikleri an abimler gezip tozdular.Icmeye gittiler.Ben hemen her h.sonu onlara gidip cocuk baktim.H.ici donusumlu aileler bakti.1 bucuk yasinda y.disina 1 hafta tatile gittiler.Yani etrafinda boyle bir cevre olsaydi bence bu kadar diplerde olmazdin.
 
Yapma allah aşkına ya git güzelce bir doktor bul adamdan ayrılmak nedir allah aşkına ? Ayrılınca ne olacak sorunlar çözülecek mi sağlıklı düşün biraz
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
 
Konunuzu başından beri takip ediyorum.Size ayrı çocuğa ayrı üzülüyorum.Yanlış anlamayın ama çevrenizden çocuğu olmayan bir aileye evlatlık vermeyi düşünmezmisiniz bebeği?
Ne olursa olsun sevemeyecek gibi duruyorsunuz çünkü bebeğinizi.
 
Beklemediğim bir hamilelikti. Bazen keşke aldırsaydım diye düşünüyorum sonra bebeğime bakıp inanılmaz üzülüyorum dünyaya gelmesini engelleyecektim diye. O kadar mutsuzum ki anlatamam...
Ben de hiç hazır olmadığım plansız bir şekilde gebe kaldım. Bi an eski hayatımı özledim . Bebeğime alışmak birkaç günümü aldı sonra da birşey olmasın demeye başladım. Malesef kaybettim. Şimdi uğraşıyorum anne olmak için. Malesef herkes kaldıramıyor annelik duygusunun yoğunluğunu. Doğduğu halde onu gördüğünüz halde hala böyle hissetmeniz beni şaşırttı. Allah onu size verdiyse vardır bir bildiği. Anneniz sizin için böyle hissetseydi ve siz bunu ögrenseydiniz çok üzülürdünüz bence. Allah yardimciniz olsun.
 
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Koalina az çok konularını biliyorum. Daha önce yazışmadık sanırım hiç. Ama seninle ilgili genel görüşüm; vazifen olduğu için hayattaki ödevlerini yaparsın, mükemmeliyetçi bir yapın var. İyi bir eş olamamayı kaldıramazsın, iyi bir anne olamadıyı kaldıramazsın, iyi bir evlat olmamayı kaldıramazsın. Bunun için fiziksel şartlarda her durumu karşılıyorsun. Ama ruhun çoğu şeyi kabul etmiyor. Kişilik olarak rahat biri de olmadığın için tüm bu sorumluluklar fazla geliyor.
Kayınvalidenin evinden kendi evine geçme sürecini de okumuştum senin. Üzerine düşen her şeyi fazlasıyla yapmıştın. Ama yaparken de mutlu değildin. Bunlar hep görev, ödev, yapılması gerekiyor, her şey tam olmalı, sen yarım iş yapmazsın.
Bebekte de farklı olmadı. Vazifen olduğu için çocuğa çok iyi bakıyorsun. Ama burda bir fark var. Diğer işler bir şekilde başlıyor ve bitiyordu. Ama bu iş bitmeyecek. Ömrünce seninle devam edecek.
Burda benim sana söyleyebileceğim tek şey şu var. Zaman çok zalim. O kadar çabuk geçiyor ki. Bu çocuk böyle küçük kalmayacak büyüyecek ve senden bağımsız olacak. O zaman da şu sevimli hallerinin yeterince tadını çıkarmadığın için kendine kızacaksın.
Bunlar az çok yazılarından tahmin ettiğim şeyler. İddialı bir şekilde kesinlikle böyle birisin demiyorum :) yanlışsam kusura bakma
 
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Çözülmeyecek şeyler değil Koalina.
Şu hayatta ölümden başka her şeyin var.
Eğer tedaviye başlarsanız siz de ömür boyu bu hisleri taşımayacaksınız,emin olun.
Sizden çok daha ağır ve komplike vak'alar var iyileşen.
 
Ağlama Allah daha büyük dert verir derler. Her zaman en kötüsü vardır. Allah aşkına Allah bana bir çocuk vermiş hem de sağ salim diye üzülünür mü? Bol bol dua edin lütfen ya. Allah'ın gücüne gider. Allah het derde devacıdır.
 
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Niye kendine bu kadar haksızlık ediyorsun ? Yani sen bu kadar güçsüzmüsün ?
Silkele biraz kendini. Konunu güncellemeni yeni okudum.
Yorum yapmamayi dusundum ama üstteki yorumu okuyunca şaşırdım.

Sana şunları hatırlatayım belki faydası olur....

Sen bebeğini 9 ay karnında taşıdın
Sen bebeğini doğurduk
Sen konunun başında yazdığın bütün o olumsuzlukları yavaş da olsa atlatmaya başladın
Eskideki senle şimdiki sen arasında tek fark ne biliyormusun bir bebeğinin olması. Düşünsen e bu nasıl güzel bir mucize. Bilimsel açıcam düşük duygusal bakmıyorsan olaya
Ileriyi düşün yürümeye başlayacak peşinden gelmeye çalışacak düştüğünde güleceksin belki ağlayacaksın.
Ona baktığında ve o sana baktığında senin gözlerinin ta içine nasıl gülümseyecek göreceksin.
Bunları hiçbişeye değişmeyeceksin
Güzel güzel değişik giysiler alacaksın. Bazen arı olucak bazen kedi. Bazende denizci bi bakmışsın kocaman olmuş
Okula gidicek takdirleri seni nasıl gururlandiracak biliyormusun? Bilmiyorsun ama goreceksin.

Bir gün üniversite bitirecek çok güçlü olucak çünkü annesi çok güçlü!

Bir gün evlenecek ve o gün bütün bunları hatırlayacaksın. Belki gözünden bir damla yaş alıcak tüm bu günler için.

Zoe günler geride kalır. Kötü düşünceleri ayrılma v.s fikirleri kafanızdan atın.
Bunlar sizin düşünceniz değil, kendinizi işe yaramaz olduğunuzu düşündüren o beyninizin 1cm2 sini yok edin ve kendinizi güzellikler le gelecekteki güzel günlerle doldurun.

Kendinize her şeyin güzel olacağını telkin edin.

Hani derler ya ne ekersin onu biçersin diye. Beyninize yemyeşil filizler ekin :KK19:
 
Koalina az çok konularını biliyorum. Daha önce yazışmadık sanırım hiç. Ama seninle ilgili genel görüşüm; vazifen olduğu için hayattaki ödevlerini yaparsın, mükemmeliyetçi bir yapın var. İyi bir eş olamamayı kaldıramazsın, iyi bir anne olamadıyı kaldıramazsın, iyi bir evlat olmamayı kaldıramazsın. Bunun için fiziksel şartlarda her durumu karşılıyorsun. Ama ruhun çoğu şeyi kabul etmiyor. Kişilik olarak rahat biri de olmadığın için tüm bu sorumluluklar fazla geliyor.
Kayınvalidenin evinden kendi evine geçme sürecini de okumuştum senin. Üzerine düşen her şeyi fazlasıyla yapmıştın. Ama yaparken de mutlu değildin. Bunlar hep görev, ödev, yapılması gerekiyor, her şey tam olmalı, sen yarım iş yapmazsın.
Bebekte de farklı olmadı. Vazifen olduğu için çocuğa çok iyi bakıyorsun. Ama burda bir fark var. Diğer işler bir şekilde başlıyor ve bitiyordu. Ama bu iş bitmeyecek. Ömrünce seninle devam edecek.
Burda benim sana söyleyebileceğim tek şey şu var. Zaman çok zalim. O kadar çabuk geçiyor ki. Bu çocuk böyle küçük kalmayacak büyüyecek ve senden bağımsız olacak. O zaman da şu sevimli hallerinin yeterince tadını çıkarmadığın için kendine kızacaksın.
Bunlar az çok yazılarından tahmin ettiğim şeyler. İddialı bir şekilde kesinlikle böyle birisin demiyorum :) yanlışsam kusura bakma
Tespitler doğru ama şu an hayattan zevk almazken en fazla bu kadar yapamıyorum. Kendimi hayatta tutmak ve gerekli fiziksel bakımı sağlamak, içimden geldikçe gülerek öperek sevmek, gelmiyorsa bile kucaklamak, güzel şeyler fısıldamak, onunla konuşmak, halimi anlatmak ve beni anladığını düşünmek vs.
Sağlı sollu ataklar arasında kaldım gibi.
Kendi hislerim ve mutsuzluğum-bebeğin hissettikleri, böyle giderse onun yaşayacakları ve düşğnecekleri- vicdan azabı-pişmanlık-eşimi çaresiz görmek-eşimi ve geçirdiğimiz zamanları özlemek.
 
Konunuzu başından beri takip ediyorum.Size ayrı çocuğa ayrı üzülüyorum.Yanlış anlamayın ama çevrenizden çocuğu olmayan bir aileye evlatlık vermeyi düşünmezmisiniz bebeği?
Ne olursa olsun sevemeyecek gibi duruyorsunuz çünkü bebeğinizi.
Lohusa depresyonunu atlatamamış ve buna saplanmış bir kadına verdiğiniz tavsiyenizden öpeyim, maşallah. Bebeğide versin, kocayıda değiştirsin en iyisi değil mi?
 
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Hiç kimse bir ömür boyu böyle yaşamaz ki tedavi olur toparlanırsınız bu kadar basit iyi günde kötü günde diye söz verdiniz birbirinize . Tabi sen bilirsin
 
X