- 1 Nisan 2011
- 38.036
- 70.821
Neden?
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş
- Konu Sahibi Koalina
- Başlangıç Tarihi
Sizde de mi ayni seyler varKoalina dön geriii
Noldu koalinaya neden aktif değil?eskiden forumu offline takip ederdim oradan hatırlıyorum bu üyeyi birde cutemom vardı değişik konular açan.bütün anneleri cesaretleri için kutluyorum ben daha evlenme fobisi yaşıyorum siz hayat boyu sizle bağı olacak kapalı kutu bir canlıyı bile isteye dünyaya getiriyorsunuz bende olsam kabullenemezdim heralde başlarda
- 29 Nisan 2016
- 1.471
- 1.764
Çok sevindim konu sahıbının iyi olmasına.konuyu onceden olumus uzulmustum. 1 yasında kızım benım de .. gercekten her sey cok cok zor. Yalnızlıgımı ozledim.uzun uzun duş almayı.tv izlemeyi.. kafama gore cıkıp dolaşmayı. Simdi her yere neredeyse bavulla gidiyoruz.her yerde emzirme cabası.. evet cok guzel coo tatlı bı his ama cok da zor. Bi de suclanıyorum , ev nıye boyle diye.. annem bile , ben on kere şu işi yaprdım vs diyor. içimdensövüyorum herkese . zaten geceden uykusuzum coguzaman migrenim tutmus,uykusuzluktan öğün atlamaktan stresten.. biri gelir bir haftadır zaten ütüleyecektin der digeri gelir ohoo sen de iş yapıcaksın evde cocuk uyurken uzanmıycaksın işini yapacaksın der..ikinci çocuğu ruyasında görür. Hayır bi de yolunu yapıyor simdiden eşim. Bu neyin kafasıysa. tükendim ama tek dileğim miniğim sağlıklı olsun yeter
- 22 Kasım 2010
- 10.740
- 18.644
Evet. Oğlum 3 yaşında dünyalar tatlısı, çok zeki ama çok zor bir çocuk. Annelik bana göre değilmiş diye düşünüyorum bazen. Ama onu her şeyden de çok seviyorum, garip bir ruh hali...
- 27 Mart 2017
- 9.523
- 48.206
psikolojik sorunlari olan bir uye sistematik olarak koalinayi bu konusu uzerinden vurmaya devam etti, iyi anne olamadigini vs soyledigi icin koalina da uyelik iptali yaptirdi. simdi o uye kendisi de gitti zaten ama hakkina girdigi onlarca insan var zehirli diliyle. umarim koalina iyidir.
- 9 Mart 2022
- 3
- 0
- 32
ben cesaret edemiyorum çocuğumun kaderi bana benzerse diyorum onu öyle büyüdüğünü görmek bana daha ağır gelir psikiyatri hastasıyım nasıl yaparım bilmiyorumSelam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...
69. Günden Güncelleme: Düşüncelerim ve hislerim ilk günkü kadar kötü değil o kriz durumları yok ama ağlamalar devam ediyor. Gittiğim doktor şimdiye kadar ciddi bir değişim olmalıydı diyerek ilaçları iki katına çıkardı.
Bir şeyler rayına oturuyor, artık daha iyi bakıyorum ve hatta en iyi ben bakıyorum hissi var. Eşim alınca bile sırtını ört, öyle tutma, sarsma gibi direktiflerim mevcut. Zor bir bebek mi sanırım hayır. Her bebek gibi ağlıyor, uzun uykuları yok, kolik değil...ama sorumsuz hayatımı bırakıp diken üstünde yaşamak hala zor benim için.
Eşim yardımcı mı hem evet hem hayır, bazı günler hiç bir şey yapmıyor, bazı günler fazla şey yapıyor. 7/24 bebek bakmadığı için zannederim, çok daha sabırlı ve sevecen. Zaten hep pozitif ve dobra o. Normalde ailenin güçlüsü benimdir ama bu sefer ciddi anlamda eşimle ayakta duruyorum. Bir filmin ortasında oğlumuz ağlayınca ben de başlıyorum ağlamaya izleyemiyoruz diye. Eşimse çok mu önemli film, izlenirz hep beraber izleyip daha çok eğleneceğimiz günler gelecek, bu bir süreç sabret diyip duruyorr. Bense hep bir telaş halindeyim. Her gün yüzüstü koymalıyım ki boyun kasları gelişsin, trlevizyona bakmasın ki otizmle uğraşmayalım, kendi haline bırakmayıp sürekli konuşayım ki çabuk konuşsun, yok zeka kartları yok kitap okumalar. Çocuk daha 3 aylık bile değil. Geriliyor ve yoruluyorum. Günlük bir yorgunluk değil bu zihnim yorgun, bütün anneler böyle mi? Bunun yanında da bir o kadar rahatım, kayınvalideme bırakıp eşimle sinemaya ve yemeğe gittiğimiz oldu ama yetmedi. İstersem 1 aylık bir tatile çıkayım anladım ki sorun günlük dinlenmelerde değil sorumluluk hissinde. Yapamayacaklarımda aklım hala ve nasıl yetiştiririm endişeleri... Ben ki yıllardır kuşlarımın sebebiyle tatile çıkamadım, her gittiğimiz yerde bir gece konaklamalı kaldık, dönüşümlü gittik ki bakan yok diye. Şimdi düşünüyorum onlar bile batmadı, lafını etmedim şimdi çocuk sebebiyle yapamayacaklarım neden bana fazla geliyor?
Evet daha bi alıştım, sevmeye başladım ama o büyük aşk yok. Anladım ki sevgi dedikleri şey de emekten kaynaklı. Şimdi ilk günleri düşğnüyorum, müthiş göğüs yaralarıyla uğraşmıştım, çok ağlamış ve acı çekmiştim. Şimdi onlar geçti daha 1 ay olmasına rağmen unuttum bile... Bugünler de böyle geçecek mi gerçekten? Geri dönüp baktığımda vay be ne günler atlatmışım der miyim?
107. Gün: Merak edenler için psikolog ve psikiyatri ile beraber devam ediyorum. Depresyonun yanında anksiyete de olduğu söylendi. Kullandığım
hafif bir ilaç vardı, değişmedi. Psikolog bir anne sorunu da tespit etti, şaşırmadım
Eşimin ısrarıyla homeopati diye bir yöntem de denedim. Ne kadar güvenilir hiç bir bilgim yok, araştırmamıştım bile.
Ney ne kadar işe yaradı bilemiyorum ama her şey biraz daha iyi. Zaman geçtikçe sevgim de artıyor yapabildiklerim de...
Tabi hala o sıkışmışlık hissi yakamı bırakmıyor. Yalnız kalmayı çok severdim ama nadiren mümkün ki yalnızken bile zihnim dolu. Evet gün içinde vakit geçirirken eğleniyorum ama özel zamanlara da ihtiyaç duyuyor, eski boş vakitlerimi- sorumsuz yaşamımı arıyorum. İstediğim zaman uyuyabilmek, çantamı alıp çıkmak ve keyfimce gezmek, sabahlamak gibi şeyler lüks. Bu konuda yalnız olduğumu zannetmiyorum, bir çok anne arıyordur bu durumu.
Kısacası buz gibi suya girmiş gibiyim. Başta ciddi bir şok yaşadım ama suyun içinde kaldıkça alışıyorum. Tabii kimseye de "su çok güzel sen de gelsene" diyemem, demem :)
Yardımcı olanlara teşekkürler.
715. Gün: bugün bu konuyu hatırlamışken güncellemek istedim. Şu an geri dönüp baktığımda vay be diyorum. Yalnız ama cidden ruhen de yalnızken bir çocuk büyüttüm. Ne annem ne eşim anladı beni burada bile konumu okuyup telefon numarasını verip beni telkin eden insanlar varken. Şimdi her şey daha kolaylaştı. Eski hayatımın bir kısmı yok evet ama daha tatlı bir hayatım var. Her şeye alıştım, zorlandığım zamanlar hala var tabii ki ve olacak ama bunlarla uğraşmak bile eğlenceli. Artık konuşuyor, yarım yamalak " anne ben seeeyom" diye yüzümü okşaması cidden insanın içini sıcacık yapan bir şey. Her şey geçti, bazı şeylerin izi kalsa da bir şekilde aylar aylar sonra ben alıştım, çok sevdim. Yeni annelerin konuyu okuduğunu biliyorum. Her şey geçecek ama yavaş ama hızlı, alışacak ve çoook seveceksiniz
- 3 Mayıs 2015
- 12.583
- 46.486
Hahaha sende manyak çıktın ben gibiHepsinden intikamımı aldım hxhsjd o zamanlar naiftimdüzgün cevaplar vermişim. Şimdi olsaa ağğaaazzlarrınnıı yırtarım
Ben de oğlumla ilgili endişelerimi yazdığım konularından birine hamile biri can sıkıcı bir yorum yazmıştı
Dört gözle doğurmasını ve siteye konu açmasını bekliyorum
- 2 Şubat 2021
- 707
- 4.332
Dün aktifmiş
Keşke gelse ve anlatsa yaşadıklarını
Hiç birimiz mükemmel anne / mükemmel insan degiliz sonuçta
- 5 Mayıs 2016
- 4.143
- 5.679
- 39
çok zor bebek büyütmek, bir de alışkın ve anaç olmayanlar için ekstra yük, küçüklükten bazılarımız rahat büyütülüyoruz sonra da bebeğin sorumluluğu zor gelyor, ben hala zorlanıyorum başkasının on katı zihnen yoruluyorum. 2 çocuğum var ikisine yetemiyorum sanırım.Noldu koalinaya neden aktif değil?eskiden forumu offline takip ederdim oradan hatırlıyorum bu üyeyi birde cutemom vardı değişik konular açan.bütün anneleri cesaretleri için kutluyorum ben daha evlenme fobisi yaşıyorum siz hayat boyu sizle bağı olacak kapalı kutu bir canlıyı bile isteye dünyaya getiriyorsunuz bende olsam kabullenemezdim heralde başlarda
cutemom bir ara nick değiştirdi devam etti, son konusunda da eşini yakalamıştı aldattığını, forumda çok uzun yazışmalar oldu. en sonunda sanırım boşanmayacğı için baskılara dayanamayıp hesabını sildi. konusu da bir garipti gidip kadının ağzına s.tım filan diyordu sanki asıl suçlu kocası değil. başka biri olsa aşırı linç yerdi ama torpilliydi gene de:) yine de kk bir kayınvalidesi ile yaşamayı kabul edenleri , iki aldatıldığı halde boşanmayanları affetmez :)
Sizi çocuklu hayattan çok çevrenizdeki anlayissizlar yormuş maalesef
- 5 Nisan 2021
- 6.528
- 9.268
- 34
- 26 Eylül 2010
- 17.404
- 32.390
Arkadaşlar merhaba, merak eden sevgili üyelerimize kucaklar öpücükler, hiç olmadığım kadar iyiyim
Üyeliksiz bir şekilde ara ara bakınıyordum ki
TheQueeninthenorth bir kaç yerde bana yazdığını farkettim. Sonra da baktım O Ozlemelb yardıma ihtiyacı olduğunu yazmış dayanamadım.
Neden gittim ne oldu zaten yazılmış, kimsenin stres topu olmadığım gibi neden senelerdir hep dertlerimi anlattım diye hayıflandım daha çok
Üyeliksiz bir şekilde ara ara bakınıyordum ki
TheQueeninthenorth bir kaç yerde bana yazdığını farkettim. Sonra da baktım O Ozlemelb yardıma ihtiyacı olduğunu yazmış dayanamadım. Neden gittim ne oldu zaten yazılmış, kimsenin stres topu olmadığım gibi neden senelerdir hep dertlerimi anlattım diye hayıflandım daha çok
- 22 Kasım 2010
- 10.740
- 18.644
Koalinaaa, bir etiket bu kadar çok sevindirebilirdiArkadaşlar merhaba, merak eden sevgili üyelerimize kucaklar öpücükler, hiç olmadığım kadar iyiyim
Üyeliksiz bir şekilde ara ara bakınıyordum ki
Neden gittim ne oldu zaten yazılmış, kimsenin stres topu olmadığım gibi neden senelerdir hep dertlerimi anlattım diye hayıflandım daha çok
hoşgeldin...burda tuhaf bir şekilde kendimi yakın hissettiğim bir üyesin, herhalde yazdığın pek çok mesajda kendimi gördüğüm, sanki kendi fikirlerimi okur gibi olduğum için. gereksizleri salla,onlar her daim her yerde var olacaklar =)
- 16 Kasım 2021
- 1.287
- 3.485
İki çocuğum var, biri beş yaşına giriyor, diğeri altı aylık. İkisi de masallah uslu çocuklar ama zor ya. Hep dusunurum, kolik olan, hasta olan bebeklerin anne babaları ne yapıyor, neler, ne zorluklar yaşıyor acaba diye? Halime sukrederim o zaman.
Eskiden dertsiz tasasiz bir hayata ve bana hiç kiyamayan bir anneye babaya sahiptim. Tek kiziydim evin, ne istersem olurdu, nazım kaprisim girlaydi. Şimdi de şükür beni seven bir eşim var ama o günler geçti. Anne babam hayatta değiller ve o kadar da genç degilim artık. İki çocuklu bir anne olarak, kendime ayirdigim en iyi zaman, çocuklarımı erkenden uyuttugum akşamlar oluyor. Akşamları kendimi simartacak, mutlu edecek şeyler yapmaya çalışıyorum çünkü gündüz hep bir koşuşturmaca. İş, temizlik, sorumluluklar, yemek, çamaşır, bulaşık vs.
Çocuklardan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmuyor ama onlarsiz ev demek, sessizlik ve karamsarlık demek artık. Hayat onlarla, onlar için koşturmayla güzel. Allah kimseyi çocuklarından ayırmasın diyelim. Çocuklu hayat zor ama zor olduğu kadar da güzel diyerek bitirelim.
Eskiden dertsiz tasasiz bir hayata ve bana hiç kiyamayan bir anneye babaya sahiptim. Tek kiziydim evin, ne istersem olurdu, nazım kaprisim girlaydi. Şimdi de şükür beni seven bir eşim var ama o günler geçti. Anne babam hayatta değiller ve o kadar da genç degilim artık. İki çocuklu bir anne olarak, kendime ayirdigim en iyi zaman, çocuklarımı erkenden uyuttugum akşamlar oluyor. Akşamları kendimi simartacak, mutlu edecek şeyler yapmaya çalışıyorum çünkü gündüz hep bir koşuşturmaca. İş, temizlik, sorumluluklar, yemek, çamaşır, bulaşık vs.
Çocuklardan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmuyor ama onlarsiz ev demek, sessizlik ve karamsarlık demek artık. Hayat onlarla, onlar için koşturmayla güzel. Allah kimseyi çocuklarından ayırmasın diyelim. Çocuklu hayat zor ama zor olduğu kadar da güzel diyerek bitirelim.
İki çocuğum var 5,5 yaş ve 5 aylık çocuklu hayat gerçekten zor ilk çocukta fark edip düşünmüyordum 2.yi ama sürpriz oldu,şimdi oğlumun kardeşine sarılışını görünce dünyalar benim oluyor,ama çok zor mental ve fiziken çok yıpranıyorsun gün içinde kendini vakit ayırıp enerji depolamak şart
büyüdükçe paylaşımları artiyor herşey güzel oluyor. Evet başlarda zor ama hepsi geçecek kızlar - 9 Ağustos 2021
- 13.858
- 46.026
Ben miyim yoksaHahaha sende manyak çıktın ben gibi
Ben de oğlumla ilgili endişelerimi yazdığım konularından birine hamile biri can sıkıcı bir yorum yazmıştı
Dört gözle doğurmasını ve siteye konu açmasını bekliyorum
Yok yok değilim bence
Ben miyim acaba
