- 29 Aralık 2020
- 329
- 93
- 33
- 28
Ilerde full gururla diye bilirsinki, Ben seni yapa yanliz büyüttüm cocugum! Ne güzel Bir duyguHerkese merhaba 13 aylık bi oğlum var.8 sene sonra dünyaya geldi.oğlumu tabiki çok seviyorum sorunum bu değil.ben yaşadığım şehirde tek başımayım eşim saolsun bişeyler yapmaya çalışır ama işi çok yoğun bana çok bi faydası yok.eşimin ailesi burda aslında ama kayınvalidem oğlumu görmedi bile o ayrı bi mesele .yardım etmek şöle bi dursun.oğlum ne gece uyur ne gündüz ve aşırı hareketli doktor bi sorunu yok dedi.şimdi bide diş çıkarıyor.1 haftadır her akşam 1-2 saat uykuyla güne devam ediyorum .bi annem var evde tek başına yaşıyor yani bi sorumluluğu yok.çocuk yan odada sabaha kadar ağlar bi kapıya bile gelmez kızım bu çocuk niye ağlıyor diye.asıl zoruma giden de bu .bi yemek isterim oda senede bir burnumdan getirir.artık istemiyorum zaten.kendi başımın çaresine bakmaktan gerçekten yoruldum.isterdim ki annem kızım bu gece ben bakayım sen uyu ama bilmiyorum fazla bi istek mi bu şumarıklık mı yapıyorum istemem öyle de olmayı çok konuştum kusura bakmayın dertlendim biraz.hiç evine çağırmaz rahat et demez sizler de nasıl bu durumlar ben çok mu şey bekliyorum
Alısırsın alısıırr. Ben de tek basınaym kocamı gordugum yok, bengm diş cıakrdı ateslendi korona attlatı ishal gecirdi gazı sancısı ek gıdası peşinden kosması gece uykusuzluğu vs vs herseyı tek basına atlattım.aileler mi 1200 km saat uzaklıkta. Bir tanıdıkta yok ve hastwneye gidelm mi diyecek. Komsuların esine rica etsem rahatsızlık verecekmşşim gibi hissediyorum soylemıyorum.anca esim arkadaslarjna diycekte onlar ilgilenecekte tabi ese ulasabiilrsem.cok zordu ama Ah aklım ah birdaha bebek mi ? Asla yalnızken dogurmam.zaten bu bbegımı kimse sevemedi kimse doyamadı uzakta oldugmuz için bir bebgin en tatlı yaslarını hep telefon kamerasından görebildiler keske yakın olsamda burunlarında tutuyor izne gidince benim kucagıma asla vermezler bebegimde evde dptumden ayrılmaz tuvalette bile bacaklarıma yapısır ,sagolsun beni unutur oralara gidince hayun veletHerkese merhaba 13 aylık bi oğlum var.8 sene sonra dünyaya geldi.oğlumu tabiki çok seviyorum sorunum bu değil.ben yaşadığım şehirde tek başımayım eşim saolsun bişeyler yapmaya çalışır ama işi çok yoğun bana çok bi faydası yok.eşimin ailesi burda aslında ama kayınvalidem oğlumu görmedi bile o ayrı bi mesele .yardım etmek şöle bi dursun.oğlum ne gece uyur ne gündüz ve aşırı hareketli doktor bi sorunu yok dedi.şimdi bide diş çıkarıyor.1 haftadır her akşam 1-2 saat uykuyla güne devam ediyorum .bi annem var evde tek başına yaşıyor yani bi sorumluluğu yok.çocuk yan odada sabaha kadar ağlar bi kapıya bile gelmez kızım bu çocuk niye ağlıyor diye.asıl zoruma giden de bu .bi yemek isterim oda senede bir burnumdan getirir.artık istemiyorum zaten.kendi başımın çaresine bakmaktan gerçekten yoruldum.isterdim ki annem kızım bu gece ben bakayım sen uyu ama bilmiyorum fazla bi istek mi bu şumarıklık mı yapıyorum istemem öyle de olmayı çok konuştum kusura bakmayın dertlendim biraz.hiç evine çağırmaz rahat et demez sizler de nasıl bu durumlar ben çok mu şey bekliyorum
Ya kadında dememiski annem alsın büyütsün. Tamam bakmak zorunda değiller ama anaanne yani o da 13 ayda 1 gece gelip yardım etmesi çok mu? Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama eğer ilerde olursa siz kimseden beklemeyin olur mu? Tamam tabiki herkes bunları yaşıyor bende 2 çocuğumu yalnız büyüttüm ama insan annesinden çok arada olmak kaydıyla ufak bı destek dahi isteyemeyecek mi?beklentileriniz normal ama normal değil. çocuğu kimseye güvenip yapmamalıydınız. kaldı ki kimsesiz de olabilirdiniz. ya yardımcı tutacaksınız ya da rica edeceksiniz birinden bir gün. herkes bunları yaşıyor.
Aslikooo ama annesi yan odadan bile bakmıyormuş. Ulen bir dönem kız yurdunda kalmıştım ve yanda ki arkadaşımız epey öksürmüştü valla onu bile merak edip gidio bakmıştım. İnsan düşmanı olsa gider bakar bence yaw. Ben olsam annemi evden yollardım mesela. Aynı ortamda yaşamak daha çok stres yapıyor.beklentileriniz normal ama normal değil. çocuğu kimseye güvenip yapmamalıydınız. kaldı ki kimsesiz de olabilirdiniz. ya yardımcı tutacaksınız ya da rica edeceksiniz birinden bir gün. herkes bunları yaşıyor.
Hehe persembe gecesi, 3 gunluk bebegim saatlerce bagirarak agladi, iceride uyuyan annem cikip bakmadi :) dogumdan sonra hastaneden eve donduk, sadece bir sehriye corbasi yapmis, evde et, balik, tavuk ve cesitli sebzeler vardi pisirebilecegi, bir tek sehriye yoktu, markete gidip sehriye almis :)) guluyorum ne yapayim. Demek o ki yalniz degilsiniz. Kimi anneler boyleler. Bazen diyorum ben nasil bir anne olacagim acana kizlarima.O kadar dertliyim ki dün oturdum ağladım kimsesizlikten yan odanızda bi çocuk sabaha kadar ağlasa bakmaz mısınız ya ben gerçekten bunu anlamıyorum ben gece uyanınca ertesi gün kendimi hissediyorum diyo laf arası sürekli
Yani bu işi ben şöyle yorumluyorum vicdanen bence bakmak zorunda...ama sonuçta çocuğu yapan da bakacak olan da sizsiniz. İlerde kendisi müşkül bir duruma düşerse, çocuğum var ben yapamam ilgilenemem dersiniz.Yani ben kestiremiyorum gerçekten mi değiller mesela ben anneme anne bugün hiç uyumadı dediğim zaman annem e napacaksın işte herkes böle çocuk büyütüyor yani o kadar yorgun insana bu cevap mı verilir
ben oğlumu geçen ağustostan beri gönderiyorum yani 2.5 yaş civarında başladı. ben o 6 aylık olduğundan beri çalışıyorum ve anneanne-babaanne bakıyordu. çocuğun tam bir düzeni yoktu, öylesi çok daha zordu. bir sürü farklı problem de yaşadık. kreşe yollamaya karar verdim ama küçük olduğu için aklımda uyum sağlayamazsa alırım nasılsa bakacak birileri var öyle ya da böyle düşüncesi vardı. uzun bir süre yarım gün gönderdim. hatta tam güne geçişi yeni sayılır. okula uyum konusunda pek bir sorun yaşamadık. ancak doğduğundan beri anneden hiç ayrılmamış bazı çocuklarda ilk günler zor olabiliyor. ama okullar kademeli oryantasyon uyguluyorlar, ilk gün yarım saat, ertesi gün 45 dk, 3.gün 1 saat derken her hafta kademe kademe orda geçirdiği süre artıyor. bizim okul ilk bir kaç gün veliyi de istiyor, bekliyorsunuz. kararlı olmak önemli, elbet alışıyorlar.Pekı uyum süreci nasıl oldu oglum 28 aylık 3 yas ve sonrası belkı kres olabılır calısma durumu olursa anneden ayrılmak zor olmadı mı
Herkese merhaba 13 aylık bi oğlum var.8 sene sonra dünyaya geldi.oğlumu tabiki çok seviyorum sorunum bu değil.ben yaşadığım şehirde tek başımayım eşim saolsun bişeyler yapmaya çalışır ama işi çok yoğun bana çok bi faydası yok.eşimin ailesi burda aslında ama kayınvalidem oğlumu görmedi bile o ayrı bi mesele .yardım etmek şöle bi dursun.oğlum ne gece uyur ne gündüz ve aşırı hareketli doktor bi sorunu yok dedi.şimdi bide diş çıkarıyor.1 haftadır her akşam 1-2 saat uykuyla güne devam ediyorum .bi annem var evde tek başına yaşıyor yani bi sorumluluğu yok.çocuk yan odada sabaha kadar ağlar bi kapıya bile gelmez kızım bu çocuk niye ağlıyor diye.asıl zoruma giden de bu .bi yemek isterim oda senede bir burnumdan getirir.artık istemiyorum zaten.kendi başımın çaresine bakmaktan gerçekten yoruldum.isterdim ki annem kızım bu gece ben bakayım sen uyu ama bilmiyorum fazla bi istek mi bu şumarıklık mı yapıyorum istemem öyle de olmayı çok konuştum kusura bakmayın dertlendim biraz.hiç evine çağırmaz rahat et demez sizler de nasıl bu durumlar ben çok mu şey bekliyorum
Ah ah , bazılarının annesi yok benim gibi üzülüp iç geçirir, bazılarının da annesi var ama yok gibi, dünya gerçekten çok garip, keşke anneniz size destek olsaydı ama her anne bir olmuyor işte, benim rahmetli annem olsa eminim beni rahat ettirmek için elinden geleni yapardı, sizin gibi annesi destek olmayanları görünce aslında annenin de hayırlısını versin rabbim diyorum, umarım bebiş biraz toparlar büyür siz de daha rahat olursunuz...Herkese merhaba 13 aylık bi oğlum var.8 sene sonra dünyaya geldi.oğlumu tabiki çok seviyorum sorunum bu değil.ben yaşadığım şehirde tek başımayım eşim saolsun bişeyler yapmaya çalışır ama işi çok yoğun bana çok bi faydası yok.eşimin ailesi burda aslında ama kayınvalidem oğlumu görmedi bile o ayrı bi mesele .yardım etmek şöle bi dursun.oğlum ne gece uyur ne gündüz ve aşırı hareketli doktor bi sorunu yok dedi.şimdi bide diş çıkarıyor.1 haftadır her akşam 1-2 saat uykuyla güne devam ediyorum .bi annem var evde tek başına yaşıyor yani bi sorumluluğu yok.çocuk yan odada sabaha kadar ağlar bi kapıya bile gelmez kızım bu çocuk niye ağlıyor diye.asıl zoruma giden de bu .bi yemek isterim oda senede bir burnumdan getirir.artık istemiyorum zaten.kendi başımın çaresine bakmaktan gerçekten yoruldum.isterdim ki annem kızım bu gece ben bakayım sen uyu ama bilmiyorum fazla bi istek mi bu şumarıklık mı yapıyorum istemem öyle de olmayı çok konuştum kusura bakmayın dertlendim biraz.hiç evine çağırmaz rahat et demez sizler de nasıl bu durumlar ben çok mu şey bekliyorum
Yok canım bizimle yaşamıyor uzak bi şehirde bizden 3-4 gece kalmaya geldi geçenlerde o kadar onda da bakmadı zatenAy ben seni çok iyi anlıyorum. Bebekten sonra asla hayat eskisi gibi olmuyor. Kızım bir anda 2 diş patlatmaya çalışıyor ve zehirrr oluyorrr geceler modunda geziyorum. Eşimle bile durmuyor bu ara bana fena sardı. Hiç bir çocuk kolay değil. Bazı anneler hani yazıyor ya çok hareketli bir saniye durmuyor diye , heh inan hepsi öyle. Annene gelince de bakmak zorunda değil ama aynı evdesiniz taş olsa çatlar. Annenin hiç bir faydası olmaması insanı sinir eder. Bir de bence senle aynı ortamda yaşamasa bu kadar sinirin de bozulmaz. Neden sizinle yaşıyor ?
Evet aynen o modda ben de zamanında baktım diyo ve ben bütün gece uyuyan çok sakin bi bebekmişim herkes der bunu zaten yaşı da çok değil 50 yaşındaya bazı annelerin ''ben unumu eledim eleğimi astım banane'' tavrına çok sinir oluyorum. istediğinizde bi aşırılık yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?