- 1 Ekim 2010
- 21.740
- 53.880
- 798
- Konu Sahibi burcumsu12
-
- #21
Merhaba, öncelikle teşekkürler, bebeklikten beri böyle alıştırdım. Tüm ışıklar kapanıyor. Önce 1 saat parkta eğleniyoruz, sonra eve gelip duşlarımızı alıp pijamaları giyiyoruz ve herkes kendi yatağına giriyor kitap okuyorum onlar da zaten uyumuş oluyor. Ama istikrarlı olmak lazım. Büyük oğlum Okuldan 4te geliyor. O arada muhabbet edip sorunlarını anlatıyor oyun oynuyoruz, ödev varsa yapıyoruz. Onlar uyanıkken hiç ev işi yapmıyorum. Sadece oyuncaklarını toplamalarını destekliyorum. Saatleri yarım saat geçince küçük gelip anne dandini dandini dastana diyorelini sıkıp sizi tebrik edesim geldi çocukları nasıl 19.30 da yatırabiliyosunuz???
benimki 5 yaşında ve sabah 7.30 da kalkıp bütün gün kreşte yorulmasına rağmen 21.30 - 22 gibi ancak uyuyor
Siyah perde yazmış, ben de uygulamıştım. Yazın 9 da hava hala aydınlık olurdu ama odası karanlık olduğu için yatma zamanı geldiğini anlıyordu. Yıkanma, diş fırçalama, pijama rutinini ısrarla her akşam yapınca işe yarıyor. Benim iki çocuğum da akşam en geç 8'de yataklarındaydılar. Anneme, kayınvalideme veya tatile bile gitsem akşam uyku saatini esnetmedim.elini sıkıp sizi tebrik edesim geldi çocukları nasıl 19.30 da yatırabiliyosunuz???
benimki 5 yaşında ve sabah 7.30 da kalkıp bütün gün kreşte yorulmasına rağmen 21.30 - 22 gibi ancak uyuyor
Teşekkür ederim, hamileliği hastalık olarak görmüyorum neredeyse doğuracağım ama bazen unutuyorum da gebe olduğumu malum 2 erkek çocuklaben coxuklarin uyuma saatine degilde spor bile yapabildiginize takildim ki cocuklariniz
Kucuk + hamileligin son zamanlari
Szi sadece tebrik etmiyor ayakta alkisliyorum
30 aylık kızı olan bi anayım..Merhaba hanımlar. 3 aylık bir bebeğim var tek başıma bakıyorum. İki tarafında Ailesi farklı bir şehirde ve eşim haftanjn 6 günü çalışıyor geç saatte geliyor.
Gün içinde sürekli depresif düşüncelere dalıyorum eski yaptığım şeyleri çok özlüyorum vve aklımdan atamıyorum. Mesela eşimle geç saatlere kadar film izlemeyi, birlikte yemek yapıp yemeyi, kitap okumayı, dizi izlemeyi, yoga-pilates tarzı şeyler yapmayı çok özledim. En çok da eşimle yaptığımız aktiviteleri özledim.Bir film açsak bebek durmuyor uyuyunca açalım desem ben uykusuz kalıyorum zaten uykular bölük börçük. Birimiz yemek yerken diğerimiz çocuğu oyalıyor. Geçen dışarda yemeğe gittik burnumuzdan geldi. vs gibi durumlar beni çok üzüyor. Yanlış anlaşılmasın isteyerek yaptım bu bebeği ve çok seviyorum ama gerçekten günler çok zor geçiyor.
Tecrübeli annelere soruyorum geçiyor mu? Çocukla beraber Eskisi gibi olabiliyor mu hayatımız? Oluyorsa ne zaman oluyor ?
Bence artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını ve olmayacağını kabul edin. Hayatınızı çocuğa göre şekillendirmelisiniz. Ne kadar büyüse kreşe bile gitse en fazla bedenen ayrı kalıcaksınız zihnen hep sizin bir çocuğunuz var ve beyin yorgunluğu olacak çünkü çocuğunuz için em iyisini düşüncelsiniz gibi düşünün. Şahsen 2 çocuğum var 2. Sınıf büyük küçük 2 yaş ve hayatımın her anı onlar kendime özel vaktim yok kabullendim çünkü çocuklarımı seviyorum evet bazı şeylere de yenemiyorum duygusal yorgunluk da oluyor ama onlar benim ben olmasam olmaz her zaman iyi olmak durumundayız anneyiz. Anne olmak fedakarlık gerektirir zamanla sizde bu döngüye alışacaksınız. Sağlıkla büyüsün inşallahMerhaba hanımlar. 3 aylık bir bebeğim var tek başıma bakıyorum. İki tarafında Ailesi farklı bir şehirde ve eşim haftanjn 6 günü çalışıyor geç saatte geliyor.
Gün içinde sürekli depresif düşüncelere dalıyorum eski yaptığım şeyleri çok özlüyorum vve aklımdan atamıyorum. Mesela eşimle geç saatlere kadar film izlemeyi, birlikte yemek yapıp yemeyi, kitap okumayı, dizi izlemeyi, yoga-pilates tarzı şeyler yapmayı çok özledim. En çok da eşimle yaptığımız aktiviteleri özledim.Bir film açsak bebek durmuyor uyuyunca açalım desem ben uykusuz kalıyorum zaten uykular bölük börçük. Birimiz yemek yerken diğerimiz çocuğu oyalıyor. Geçen dışarda yemeğe gittik burnumuzdan geldi. vs gibi durumlar beni çok üzüyor. Yanlış anlaşılmasın isteyerek yaptım bu bebeği ve çok seviyorum ama gerçekten günler çok zor geçiyor.
Tecrübeli annelere soruyorum geçiyor mu? Çocukla beraber Eskisi gibi olabiliyor mu hayatımız? Oluyorsa ne zaman oluyor ?
Ders verin gelelim helal olsun2 oğlum var 3.ye hamileyim tek başıma çocuklarımı alıp bu gebe halimle tatile bile gittim. Benim de hiç destekçim yok sadece ev işlerine yardımcım geliyor. Onun dışında her şeyi tek yapıyorum. Eşim gece 12de geliyor. Sabah şansımız şöyle 11 gibi işe gidiyor. O arada işlerimizi halledebiliyoruz. Eşim onlara bakarken ben de spor vs yapabiliyorum.
Uyku düzeni oluşturun şimdiden. Benim çocuklarım akşam 19.30da yatarlar sabah 7.30da kalkarlar. Hiç şaşmaz. Onlar uyurken de her şeyi yaparım dinlenirim.
Düzen oluşturmanız şart. Yaşları da 5,5 yaş ve 19 aylık. 1 aya da nasipse doğumum var. Ama hala parka çıkarıp peşlerinde koşabiliyorum çünkü uyku düzenleri olduğu için ben de dinleniyorum. Tatile gittiğimizde de asla uyku düzenlerini bozmadık.
Çocuğunuzun odasına siyah karartma perde alın. Orada uyutun, uyandığında salona getirn. Gece gündüz farkını bilsin. Ve akşam 19.00 olduğunda tüm elektronik aletleri kapatın ışıkları kapatın. Çocuk böylece alışacak bu düzene. Kendim ikisinde de bunu yaptım. 3.de de aynısını yapacağım. Ve gazlı sütlü hiçbir besin tüketmedim emzirirken. Çocuklara bu ikisi aşırı dokunuyor. O yüzden bebeklikleri de usluydu. Gaz sancısı çekmediler çünkü ben kendimden çok fedakarlık ettim. Siz de bu konuda edin. Ve unutmayın geçiyor. Benim için ilk 6 ay en rahat dönemleri zaten hep uyuyorlar ama kahve içmemelisiniz. Yoksa uyumaz :)
Benim bebeğimde 1 yaşına girecek. Şu son 1 aydır gözle görülür bir rahatlama oldu. Hem oyun oynamak hem oyalamak hem birlikte gezmek vs daha kolay oldu. 3 aylıkken dışarıda yemek yemek zulüm gerçekten sizi anlıyorum. Biraz sıkın dişinizi . Size bunlar iyi günlerin diyenlere inanmayın asla gittikçe zorlaşmıyor her gün biraz daha kolaylaşıyor.Merhaba hanımlar. 3 aylık bir bebeğim var tek başıma bakıyorum. İki tarafında Ailesi farklı bir şehirde ve eşim haftanjn 6 günü çalışıyor geç saatte geliyor.
Gün içinde sürekli depresif düşüncelere dalıyorum eski yaptığım şeyleri çok özlüyorum vve aklımdan atamıyorum. Mesela eşimle geç saatlere kadar film izlemeyi, birlikte yemek yapıp yemeyi, kitap okumayı, dizi izlemeyi, yoga-pilates tarzı şeyler yapmayı çok özledim. En çok da eşimle yaptığımız aktiviteleri özledim.Bir film açsak bebek durmuyor uyuyunca açalım desem ben uykusuz kalıyorum zaten uykular bölük börçük. Birimiz yemek yerken diğerimiz çocuğu oyalıyor. Geçen dışarda yemeğe gittik burnumuzdan geldi. vs gibi durumlar beni çok üzüyor. Yanlış anlaşılmasın isteyerek yaptım bu bebeği ve çok seviyorum ama gerçekten günler çok zor geçiyor.
Tecrübeli annelere soruyorum geçiyor mu? Çocukla beraber Eskisi gibi olabiliyor mu hayatımız? Oluyorsa ne zaman oluyor ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?