Bebiş?

Anne olmayı denemeli miyim?

  • Evet :)

    OY: 158 82,7%
  • Hayır :(

    OY: 33 17,3%

  • Ankete Katılan
    191
Ben de çocuk soranlara düşünmediğimi söyleyince, "ilerde çok pişman olursun ama" diyenleri anlamıyorum
Ben acikcasi herkesin ben yandim sen de yan mantigi guttugunu dusunuyorum. Kimse de itiraf etmiyor.
Belki pisman olunur ancak yaslaninca belki bir aile bagi aranir inun icin pisman olunur. Neden hayatimi bir cocuk icin kisitlamadim neden gezdim tozdum cok eglendim diye degil:) ileride yalniz kalmamak icin bugunleri feda etmek bana hala mantiksiz geliyor. Varsin o yaslarda da huzurevi baksin.
 

İşte bunları bir türlü anlatamıyoruz. Ben artık eşimle benim hayatım ve sadece bizi ilgilendirir bu karar diyerek ne kadar istemesem de ters olmak zorunda kalıyorum. Hakikaten çok geliyorlar üstüme
 
İşte bunları bir türlü anlatamıyoruz. Ben artık eşimle benim hayatım ve sadece bizi ilgilendirir bu karar diyerek ne kadar istemesem de ters olmak zorunda kalıyorum. Hakikaten çok geliyorlar üstüme
Ben kendimi bildim bileli cocuk istemiyorum diye dolastigim icin cok fazla baski olmadi ama plansiz olarak cocuk oldu :) diyorum umarim sevgi kelebegine donusurum ve fikirlerim degisir yoksa herkesin benden cekecegi var
 
Siz kendinizi hazır hissettikten sonra boşverin milleti.maddi manevi hazırız istiyoruz diyorsanz gayet ideal bence yasınız
 
Ben kendimi bildim bileli cocuk istemiyorum diye dolastigim icin cok fazla baski olmadi ama plansiz olarak cocuk oldu :) diyorum umarim sevgi kelebegine donusurum ve fikirlerim degisir yoksa herkesin benden cekecegi var

Ben de oldum olası hiççç istemedim. :))

Allah sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin
 
Bunun kararıni veren aslında biz değil,AMH rezervlerimiz,hormon değerlerimiz.. Ben yıllarca 'cocuk istemiyorum' diye atıp tuttum,sonra 36 yaşımda bir de öğrendim ki,yumurtam bitmek üzere! E sonra ne oldu, yana yakıla çocuk istedim... Her karar benim elimde sanıyordum,meğer tıp dunyasi karar veriyormus! Yani,önce bı genel kontrol,AMH testi vs yaptırın,kalan zamanı az çok kestirebilin derim..Uçlarda bir tedbir gibi gelebilir yaşa bağlı olarak; ama ben olsam 20li yaşlarda bir rezervlere bakıp ona göre hayati sekillendirirdim: Tahlil sonucuna göre de ya bebek bezi,ya da dünya turu için sırt cantasi alırdim:)
 
26 yaşımdayım evlendıgım 1yıl oldu ve bu sure zarfında gezebılcegımz kadar gezdık yurtdışıı da dahıl. basta 3yıl minimum cocuk ıstemiyorduk. Ama emın olun hayat duzenlyse bebişle de harıka olur.ama sonra ınsan istiyor etrafın ne dedıgı onemlı degıl herkes farklı düşünür ve cocuk da ha dıyınce olacak bir sey degıl bunu da unutmamak lazım nice ınsanlar tanıyorum keske hıc beklemeseydım dıyen uzun zaman çocuk hasretıyle bekleyen. ama nıcesı de hemen hamıle kalabılıyor tamamen kısı ıle alakalı ben de küçük gösteriyorum yasımdan eşim de 30yasında o da genc duruyor. Bana göre eşimın de bekleme geregı yoktu. Zaten benden cok ıster oldu. Buyüzden kendı ıstegınız neyse onu yapın. Genc anne olmak da cok guzel üstelık:) çok şükür ıstegıme de kavustum. Bu his dünyanın en güzel hissi. Insanın başına gelince yaptıgı onca hesap boş gelıyor:)
 
Son düzenleme:
Denemeyin. Zira anne babalık denemelik birsey degil. Sorumlulugu cok. Siz daha kendi kararlarinizi alamiyorsunuz. Baskalarinin ne zaman cocuk yapacaginiza yonelik yorumlari uzerine acaba mi diye dusunuyorsunuz. Bu ankette evet cok ciktigi icin bebek yaparsaniz o cocuga yazik olur. Anneligi denedim olmadi. Begenmedim deme gibi bir alternatif yok.
 
Bi sene sonra doğacağını düşünürsek 26 yaş ve 3 yıllık evlilik ve çiftin karşılıklı isteğiyle gayet ideal görünüyor.
Bundan 7-8 sene önce biri bana dese burun kıvırırdım, kıvırıyordum da:)))) ama ne kadar erken o kadar iyi bence çocuk işi.
 
bence yaş olarak tam zamani yaş ilerledikce hersey gibi annelikde zorlasiyor hem saglik acisindan hemde manen zorlasiyor ben 4 sene once gunde 10 saat calisip enerji tavan eve giderken simdi kizima bakmakta bedenen yoruluyorum hayat cocuklada yasaniyormus hemde daha mutlu daha guzel yasaniyormus
 
Yaşıtız. Ben henüz evli bile değilim, kaldı ki bu yaşta anne olduğumu hayal bile edemiyorum. Ama tabii ki bu kişilerin kendini hazır hissetmesiyle alakalı bir durum. Bazıları erken evlenir, hemen anne olmak ister; bazıları 40 yaşında dahi kendini anne olmaya hazır hissetmeyebilir. Buradaki anket sonucuna göre çocuk fikri bana yeterince olgun olmadığınızı gösteriyor. Zira çocuğu doğuracak da bakacak olan da sizsiniz, bu kadar hayati bir kararı buradaki sizi hiç tanımayan anonim çoğunluğa göre vermeniz yersiz. Çocuk yaptığınızda bunun geri dönüşü yok, geçici bir heves mi yoksa her şekilde maddi manevi katlanabilecek, onun için her şeyinizden feragat edebilecek misiniz iyi düşünün.
 
Daha geniş çaplı derken, örnek verebilir misiniz? Kariyer engeli gibi mi?
Örneğin ilk değişen sen oluyorsun daha sabırlı olman lazım ki ben asla böyle biri değilim
Eğer şanlı değilsen bebek kolik se belli saatlerdeki ağlama sesine alışman ve uykuyu ona göre ayarlaman lazım ki uyku eşittir benim yani kimse için bölmem gürültüden sesten nefret ederim tahammülü olan biri değilim , çocuk varken bütün planları ona göre ayarlamak zorundasın bu ve bunun gibi küçük şeylerin yanında asıl beni düşmdüren şeyler mesela bir çocuğun varken rahat rahat ikinci okulu okuyabilir misin?
Ben bu gece de kızkıza felekten bir gece çalacağım diyip sarhoş olabilir misin o bir gün ve ertesi sabah sen ayılana kadar emanet edecek kadar birine güvnebilir misin ?
Günübirlik gezilere y.dışı seyehatine katılabilir misin ?
Yeni bir enstrüman , dil öğrenebilir misin ?

Bana göre bunlar büyük şeyler şu an yeni uyandığım için kafamı tam toplayamıyorum mesela bak dün gece dizi sezonu bitirmek için sabahladım üstüne öğlene kadar devam ettim öğleden sonra uyudum şimdi uyandım çocuk varken bu mümkün mü ? Çocuk belli yaşa gelene kadar bazı yerlerde kitlenip kalıyorsun benim için bunlar önemli şeyler çocuk için feda edeceğim kadar büyük bir sevgim anne olma hevesim yok ama kimine göre de çocuk daha önemlidir benim bu sene içinde şan eğitimi alma ve ilerletme kendi çapımda bunu iş olarak yapma düşüncem var ve benim için çocuktan önemli aynı anda hobi olarak kitap yazıyorum benim için çocuktan önemli hani önemli bir şey olmada da bir başarım olmasa da ben bunları şu bir kerelik hayatımda yapmak istiyorum atıyorum ya kalk hayatım amasraya gidip bir sahil yapıp gelelim diyip o an gidip gelmek çocuktan önemli daha bu hayatta yapmak istediğim çok şey var dağcılık yapmayı istiyorum mesela arkamda bana ihityacı olan küçük biri varken bu tehlikeye atılmam ben depresyona net girerim yani yine tekrar ediyorum anne olma hevesi olan biri için konuşmuyorum benim hevesim yok sevmiyorum
 
 
Canım oncelikle kaç çocuk istiyorsunuz önce onu belirleyin ben 26 yaşında evlendim canım yaşım olduğu için olursa diye kofunmakdik 5 ay hamile kaldım kizim olacakti hiçbir sorunumuz yokken doğum sırasında havasız kaldığı için kızım vefat etti 6 ay kadar istemedim şimdi iki gün oldu öğreneli ikinciye hamileyim insallah ve yaşım 29 canım bı dadaha bebek istesem ne zaman olacak ki ben 30 dan fazla olacağım olacak mı onu da Allah bilir şimdiki aklım olsa dahi erekn evlenir ve bebek sahibi olurdum öyle güzel duygu ki annelik üstelik bırakın bakalım korunmayı ne Zaman olacak belli mi olsun deyince hopp diye olan bişey değil evliliğin yolundaysa bence yaşında uygun iki yıl az bı sure değil evlilik için bana da iki yıl oldu bak yeni hamileyim tekrardan hayatın ne getireceği belli olmaz canım.bence. Ertelemeyin artık
 
Ben de hamile kalmak kolay degil belki ugrasacaksin diyenleri anlamiyorum. Oyuncak mi bu bir bakayim oluyor mu belki de olmaz denilsin? Oncesinde doktora gidersiniz muayene olursunuz belli bir problem var mi yok mu anlarsiniz.
sebepsiz infertilite denen bir kavram var..
 
Hazırsan yap, sonradan keşke bekleseydim dersen geri içeri koyamazsınız ama.
Epey heveslenmişsin, geçici bir heves mi sence? Değilse olsun büyür gider.
Bence erken bir yaş
 
insanları dinlemeyin önemli olan kendinizi hazır hissetmeniz. hadi yaptım oldu denen birşey değil ki bu. belki 2 yıl sürer belki 1 ay sürer bilinmez o yüzden denemeye başlayın derim. hazır sağlıklarınız yerindeyken kaçırmayın bu zamanlarınızı.. yaş ilerledikçe herşey dahada zorlaşıyor inanın...
 
25 yaşını ikinci ergenlik dönemi olarak görüyorum. Kendimde gözlemlediğim kadarıyla inanılmaz değişimler yaşadım diyebilirim.
Eğitim durumu, hayattan beklentiler oturmus oluyor, aşağı yukarı bir ufuk çiziyorsun kendine.
Ama bütün ihtimalleri göz önüne aldığınızda bile "tamamdır biz bunların üstesinden geliriz" diyebiliyorsanız, tamamdır işte. Çocuk hem sabır hem donanım ister.
 
Hazır hissetmek çok önemli. İkizlerime 6 aydan sonra yalnız baktım. Gık demedim. Aksine herkesin acır gibi konuşmasına sinir olurdum.çünkü onlar ben değildi zor geliyodu. Hatta bigün hastanede bi kadın yanındakine benim için " ee nepcan başa gelen çekilir " dediydi. Bana hiç dert gibi gelmiyodu oysaki. Bi ona koşuyodum bi ona ve mutluydum. Yıllar sonra olmuştu çünkü. Ve çok hazırdım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…