Peki düşündünüz mü neden bu ülkede cinsellik bu kadar tabu?abla genelde erkeklerin zorlaması iknasıyla ilişkiye giriyorlar çoğu genç kız sonrada özgürlük diyorlar buna.
ben genelde dedim zaten. ayrıca evlilik öncesi cinselliğe karşı birisiyim (ve cinsellik tek kişilik değil kadın ve erkek) yani cinsiyet ile de alakası yok bu durumun. bi girin bu sitedeki kızlık zarı diktirme konularına, cinsellik konularına , bir derdim var daki hamilelik cinsel hastalık bekaret konularına o zaman anlarsınız. . son olarak şunu söylemek istiyorum kimsenin fikrini değiştirmek gibi bir derdim yok ama şöyle bir derdim var masum bebekler ölmesin doğmadan da ölmesin doğduktan sonra da ölmesin babasız annesiz büyümesin.Peki düşündünüz mü neden bu ülkede cinsellik bu kadar tabu?
Çok yazık, demek ki siz kendi fikirleri olan kızlarımıza denk gelmemişsiniz, üzüldüm sizin adınıza.
Bakın aynı noktaya geliyoruz, kızları kızlık zarı diktirme noktasına getiren zihniyette problem var. Çoğu kız isteyerek yapsa ya da yapmasa yine de diktirmek istiyor. Çünkü öldürülmekten, kabul görememekten, zarar görmekten korkuyor. Aslında yaptıklarında yanlış birşey yok. Herkes kendi hayat tarzına göre yaşasa, herkes saygı duysa kimse bu tür operasyonlara girişmez. Size normal gelmeyebilir, siz yaşamazsınız, bana normal gelebilir ben yaşarım ama birbirimize saygı duymalıyız. Cinsellik tabu olmaktan çıkmalı, herkes kendi hayat tarzına göre yaşamalı. Yaşadı ya da yaşamadı diye yargılanmamalı.Yine de düzgün konuştuğunuz ve fikirlerinizi güzel bir şekilde belirttiğiniz için ayrıca teşekkür ederim.ben genelde dedim zaten. ayrıca evlilik öncesi cinselliğe karşı birisiyim (ve cinsellik tek kişilik değil kadın ve erkek) yani cinsiyet ile de alakası yok bu durumun. bi girin bu sitedeki kızlık zarı diktirme konularına, cinsellik konularına , bir derdim var daki hamilelik cinsel hastalık bekaret konularına o zaman anlarsınız. . son olarak şunu söylemek istiyorum kimsenin fikrini değiştirmek gibi bir derdim yok ama şöyle bir derdim var masum bebekler ölmesin doğmadan da ölmesin doğduktan sonra da ölmesin babasız annesiz büyümesin.
Bakın aynı noktaya geliyoruz, kızları kızlık zarı diktirme noktasına getiren zihniyette problem var. Çoğu kız isteyerek yapsa ya da yapmasa yine de diktirmek istiyor. Çünkü öldürülmekten, kabul görememekten, zarar görmekten korkuyor. Aslında yaptıklarında yanlış birşey yok. Herkes kendi hayat tarzına göre yaşasa, herkes saygı duysa kimse bu tür operasyonlara girişmez. Size normal gelmeyebilir, siz yaşamazsınız, bana normal gelebilir ben yaşarım ama birbirimize saygı duymalıyız. Cinsellik tabu olmaktan çıkmalı, herkes kendi hayat tarzına göre yaşamalı. Yaşadı ya da yaşamadı diye yargılanmamalı.Yine de düzgün konuştuğunuz ve fikirlerinizi güzel bir şekilde belirttiğiniz için ayrıca teşekkür ederim.
Evlenmeden cinsellik yaşamaya sıcak bakmayabilirsiniz, sizi hiç kınamam saygı duyarım. Ama evlilik öncesi cinsel ilişki genç kızların hayatını mahvetmiyor. Benimkini mahvetmedi mesela ( gerçi otuzuma kalmış 7 ay ne kadar genç kız sayılırım o ayrı mevzuBunun neresi özgürlük. Kızcağız hamile kalmış aldirsa dert, dogursa dert, bu şimdi özgurmu? Bu gibi goruşler yüzünden genç kizlar mahvoldu gitdi. Ondan sonrada genelevlere düşüyorlar özgür olup kabuklarından çıktım sanıp. Medeniyet istediğin an birlikte "cinsel ihtiyacın tavan yapınca" olmaksa hayvanlar daha medeni.
Bence yanlış düşünüyorsunuzabla genelde erkeklerin zorlaması iknasıyla ilişkiye giriyorlar çoğu genç kız sonrada özgürlük diyorlar buna.
Ben ikisi aynı anda deme hakkımı kullanıyorumİşmi çocuk mu gibi bi soru olmuş..
Keşke önlem alsaymışsnz
Rasyonel bakmak. Yakın zamanda bir arkadaşımla konuşurken de bunun üzerinde çok durduk. Ben durumu arkadaşıma anlattım. Önceden de anne olmanın artıları eksileri, bu konudaki avantajlarım dezavantajlarım gibi şeyleri not almıştım. Bunu gören arkadaşım çok şaşırdı ve anne olmak için çok duygusuz olduğumu söyledi. Böyle rapor hazırlar gibi annelik olmazmış.
Bak şimdi size katılıyorum. Dünyaya aynı yerden bakmıyoruz. Zaten bu sözün üstüne çok lafa gerek yok. size göre siz Haklisinz. Bana göre ben haklıyım. Anlaşıldığı gibi bu birazda Müslümanlık meselesi. Benim için medeniyet İslamiyeti yaşamaktır. bu açıdan bakıyorum hayata. Herkesin dini kendine, böyle duşunmedim bana göre evlenmeden cinsellik kesinlikle ters haram çünkü. Size bir lafım yok farklı bakıyoruz kusra bakmayın.Dünyaya aynı yerden bakmıyoruz, ne ben sizi ne siz beni anlayabilirsiniz. Siz benimkini özgürlük olarak değerlendiriyorsanız bende sizin görüşünüzü esaret olarak değerlendiriyorum. Ayrıca her insan aynı değil, siz sanıyor musunuz ki geneleve düşen her kız "bu gibi" görüşe sahip olduğu için geneleve düşüyor. Bir kızın geneleve neden düştüğünü düşünmek yerine genelevler neden bu kadar rağbet görüyor, ülkemizde neden bu kadar tecavüz, kadın cinayeti var diye düşünelim bir zahmet. Medeniyet istediğin "anda" birlikte olmak demek değil, medeniyet yaptıklarının hesabını vermek zorunda olmamaktır bana göre. Bana göre özgürlük bir kadının kendi ayaklarının üzerinde durmasıdır. Siz benim yazdığımı "cinselliğin tavan yapınca istediğin biriyle olmak" olarak algılıyorsanız, bu sizin sorununuz benim değil. Benim demek istediğim bu değil ama demek ki sizin medeniyet diyince aklınıza kadının istediği an biriyle birlikte olması geliyor.
Hayvanlarla bizi ayıran özelliklerimiz var, biz akıla sahibiz mesela. Herkes aklını kullansın, ben evlilik öncesi cinsellik yaşadım/yaşıyorum ama geneleve düşmedim mesela. Benim yaptıklarım beni ilgilendirir, ne sevgilimi ne ailemi kimseyi İlgilendirmez. Onlar sadece fikrini söyleyebilir, beni dövemez katledemez. Benim için özgürlük demek, medeniyet demek budur. Benim için özgürlük, medeniyet benim fikirlerime ve yaptıklarıma saygı duyulmasıdır. Umarım açıklayıcı olmuştur.
Bebek sahibi olmak için çırpınıyorum. Yaşınız tam ideal. 5 yıl 10 yıl sonra önceliğiniz yer değiştirecek. Hazır gelmiş,hoş gelmiş. Doğurun gitsin. Ailenizin tepkisi normal. Evlenince unutulur herşey. Severler.Ben ikisi aynı anda deme hakkımı kullanıyorum
Bu durumun pek yönetilmeye ihtiyacı yok aslında siz duygularınızı yonetmelisiniz. Duyguların çok sağlam olmadığı bir dönemde önemli kararlar vermek zorundasınız ve bu sizi zorluyo. Bekar anne olmak zor. Ben evli bi anneyim ama eşimin mesleğinden dolayı bekar hayatı yaşıyorum diyeyim. Her çocuk anne babasının bir arada olduğu bir yuvada yaşamayı hak eder. Evlilikten korkmanizi da anlayabilirim ama 4 yılınızı verdiğiniz bi adamla en azından çocuğunuz için korkularınızı yenebilirsiniz. Bu durumda aslında bi uzmandan psikolojik destek alsanız daha sağlıklı kararlar verirsiniz.Tabu olan bir konudan bahsedeceğim. Açık açık anlatamayışımın anonim bir platform arayışımın nedeni de bu.
Bekarım ve 8 haftalık hamileyim. İki hafta önce tesadüfen rutin jinekolojik muayenede öğrendim. 30 yaşıma birkaç ay kaldı. Başarılı bir iş kadınıyım. 4 yıllık iyi giden bir ilişkim var. Sevgilimle ayrı evlerde yaşıyoruz ama haftanın bir kısmında o benim evimde bir kısmında ben onun.
Hamilelik uygunsuz bir zamana denk geldi. Tahmin bile edemeyeceğim bir kurumdan harika bir iş teklifi aldım hamilelik haberiyle aynı dönemde. Bana teklif getirmelerinde evli olmamam ve çocuğumun olmaması çok etkiliydi çünkü bu işi kabul edersem çok yoğun çalışmam gerekecek. Anne olmakster miyim şimdiye kadar hiç hayal etmedim. Çocukken evcilik oynarken bile anne olmadım. Çocuk istesem de şimdi isteyeceğimi hiç sanmıyorum. Sevgilim bebeği istiyor. Bir an önce evlenmek istiyor. Zaten evli gibiyiz bebek de olacağına göre evlenelim artık diyor. O çok uzun zamandır evlenmek istiyordu bebek tuz biber oldu. Bana evlilik korkutucu geliyor. Ben büyürken çevremdeki evliler hep bıkkın ve mutsuz oldular. Sevgilim de bunu biliyor, seni bu kadar strese sokacaksa doğumdam sonra evlenelim istersen diyor. Ben anne olabilir miyim buna hazır mıyım bilmiyorum. Bir yandan bu durum iş teklifini tehlikeye sokuyor. Bir daha ne zaman öyle bir teklif alırım bilmiyorum. Öte yandan şartlar da uygun şimdiki işimde de gelirim gayet iyi. Keza sevgiliminki de öyle. Bebeğe bakacak olanak var.
Destek almak için geçen hafta ailemin yaşadığı şehre gittim. Pek muhafazakar bir aile olmamamıza rağmen çok sert tepkiler aldım. Çok duygusal biri olmamama rağmen ağlayarak eve döndüm.
Yani kafam çok karışık. 2 hafta öncesine kadar böyle bir durumu rüyamda göremezdim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aldırayım desem o sadece benim çocuğum değil onu isteyen bir babası var. Anne olmak zor ve korkutucu. Tepkilere bakılırsa ailemden destek alamayacağım. Annelik hissetmiyorum ama bebeğe acıyorum. Evlenmem daha iyi mi olur onu da bilmiyorum. Müthiş bir bitkinlik ve mide bulantısı var. Yataktan çıkasım yok. Muhtemelen hayatımın en zor günleri bunları. Benzer şeyler yaşayanınız var mı? Burada bir sürü anne var, bu durum nasıç yönetilir? Akıl almaya ihtiyacım var.
Teşekkür ederim. Sizi üzmeden, bekletmeden bir an önce gelir umarımBebek sahibi olmak için çırpınıyorum. Yaşınız tam ideal. 5 yıl 10 yıl sonra önceliğiniz yer değiştirecek. Hazır gelmiş,hoş gelmiş. Doğurun gitsin. Ailenizin tepkisi normal. Evlenince unutulur herşey. Severler.
Bebek sahibi olmak için çırpınıyorum. Yaşınız tam ideal. 5 yıl 10 yıl sonra önceliğiniz yer değiştirecek. Hazır gelmiş,hoş gelmiş. Doğurun gitsin. Ailenizin tepkisi normal. Evlenince unutulur herşey. Severler.
Zaten evli gibisiniz bı nikahın bişey değiştirmeyecegi ortada .. sizin kafanız buna takilmasin Sadece gerçekten istiyor musunuz? Bana kalırsa bende ilk evvela hamile olduğumu öğrendiğimde istediğim halde çok zorlandım yapamayacağımı düşündüm ki öğrendim ki her anne böyle ..Ki bebeğim doğduktan sonra dünyalar benim oldu.. halaa kendime hayret edeceğim bi performans sergileyip ona bakabiliyorum.. Hayatta baska hiçbir başarı inan buna değmez.. bu arada çok iyi bir kariyerim vardı ara vermek zorunda kaldım öğrendim ki çalıştığım kurum dönmeyeceğimi tahmin ettiğinden yerime çalışan kişiye yatırım yapıyor beni aramadı bile o kadar emeğim varken üstelik hiç değmezmiş oysa kendimi paraladigima... Para mı? Güç mü? Aile mi? Tercih tamamen senin.. bence aileyi birdaha bulamazsınız çok iyi karar verin
Pazartesi evleniyoruz. Bebek de doğacak. İş konusunda çok sıkıntı yaşamayacağım kesinleşti gibi. Onca düşünmenin sonunda dünyaya gelmesine izin vermek daha ağır bastı, onunla tanışmak da istiyorum. Ama bugünler zor geçiyor. Bir hafta önceye kadar daha iyi tabi ama. Mental olarak aşırı yorgunum. Fiziksel olarak da çok bitkin hissediyorum sürekli uykum var. Duygu durumum çok dalgalı. Bir çok neşeli oluyorum, bir canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dün dışarı çıktığımızda sevgilimin ısrarıyla çok acilmiş gibi ona ilk kıyafetini aldık. Bir pijama. Bu yüzden ona pijamalı adını taktık. Şimdi o pijamaya bakarken bile bir heyecanlıyım ağzım kulaklarıma varıyor, bir kaygıdan kalbim deli gibi atıyor. Bu kadar duygusal karmaşa da çok yorucu. Sizler annesiniz, bu kaos ne zamana kadar sürüyor, ne zaman rahatlıyoruz?Bu durumun pek yönetilmeye ihtiyacı yok aslında siz duygularınızı yonetmelisiniz. Duyguların çok sağlam olmadığı bir dönemde önemli kararlar vermek zorundasınız ve bu sizi zorluyo. Bekar anne olmak zor. Ben evli bi anneyim ama eşimin mesleğinden dolayı bekar hayatı yaşıyorum diyeyim. Her çocuk anne babasının bir arada olduğu bir yuvada yaşamayı hak eder. Evlilikten korkmanizi da anlayabilirim ama 4 yılınızı verdiğiniz bi adamla en azından çocuğunuz için korkularınızı yenebilirsiniz. Bu durumda aslında bi uzmandan psikolojik destek alsanız daha sağlıklı kararlar verirsiniz.
Sizin her şey üst üste ve beklenmedik olduğu için böyle hissediyorsunuz. Kaos hiç bitmiyor ama onu yönetmeyi öğreniyorsunuz. Hep bu kadar üst seviyede kaygı, telaş yok yani. Uzak geleceği düşünmeyin adım adım gidin. Önce evlilik meselesine odaklanın mesela :) mutlu bir hayat dilerimPazartesi evleniyoruz. Bebek de doğacak. İş konusunda çok sıkıntı yaşamayacağım kesinleşti gibi. Onca düşünmenin sonunda dünyaya gelmesine izin vermek daha ağır bastı, onunla tanışmak da istiyorum. Ama bugünler zor geçiyor. Bir hafta önceye kadar daha iyi tabi ama. Mental olarak aşırı yorgunum. Fiziksel olarak da çok bitkin hissediyorum sürekli uykum var. Duygu durumum çok dalgalı. Bir çok neşeli oluyorum, bir canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dün dışarı çıktığımızda sevgilimin ısrarıyla çok acilmiş gibi ona ilk kıyafetini aldık. Bir pijama. Bu yüzden ona pijamalı adını taktık. Şimdi o pijamaya bakarken bile bir heyecanlıyım ağzım kulaklarıma varıyor, bir kaygıdan kalbim deli gibi atıyor. Bu kadar duygusal karmaşa da çok yorucu. Sizler annesiniz, bu kaos ne zamana kadar sürüyor, ne zaman rahatlıyoruz?
Bu duygu hiç bitmiyo sadece yönetmeyi öğreniyoruz. Adınıza çok sevindim.Pazartesi evleniyoruz. Bebek de doğacak. İş konusunda çok sıkıntı yaşamayacağım kesinleşti gibi. Onca düşünmenin sonunda dünyaya gelmesine izin vermek daha ağır bastı, onunla tanışmak da istiyorum. Ama bugünler zor geçiyor. Bir hafta önceye kadar daha iyi tabi ama. Mental olarak aşırı yorgunum. Fiziksel olarak da çok bitkin hissediyorum sürekli uykum var. Duygu durumum çok dalgalı. Bir çok neşeli oluyorum, bir canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dün dışarı çıktığımızda sevgilimin ısrarıyla çok acilmiş gibi ona ilk kıyafetini aldık. Bir pijama. Bu yüzden ona pijamalı adını taktık. Şimdi o pijamaya bakarken bile bir heyecanlıyım ağzım kulaklarıma varıyor, bir kaygıdan kalbim deli gibi atıyor. Bu kadar duygusal karmaşa da çok yorucu. Sizler annesiniz, bu kaos ne zamana kadar sürüyor, ne zaman rahatlıyoruz?
Beğenmek zorunda değil. O da onun görüşü.Nerede evlenmeden önce cinsellik, kürtaj, alkol alma veya benzer içerikli mesajlar varsa hepsine beğenmedim atıyor. Sanki herkes kendisi gibi müslüman olmak zorunda!
Sizin her iey
Sizin her şey üst üste ve beklenmedik olduğu için böyle hissediyorsunuz. Kaos hiç bitmiyor ama onu yönetmeyi öğreniyorsunuz. Hep bu kadar üst seviyede kaygı, telaş yok yani. Uzak geleceği düşünmeyin adım adım gidin. Önce evlilik meselesine odaklanın mesela :) mutlu bir hayat dilerim
Teşekkür ederim, girince alışıyoruz yaniBu duygu hiç bitmiyo sadece yönetmeyi öğreniyoruz. Adınıza çok sevindim.