Bekarlik zamanlarini ozlemek...

Dün oğlumu eşime bıraktım sünnet düğününe gitmek için. o 15 yolu yürürken uzun süredir eşimle sakince Bi yürüyüş yapamadığımızı farkettim. İnsan bazen özlüyor o sakinliği özlüyor galiba
 
Laale .!.:
Benim de bekarlığım çok dolu geçti.
Eve sadece üzerimi değiştirmeye,daha kısa elbise giymeye,daha yüksek topuklu terlik giymeye geldiğimi hatırlarım,o derece yani.
Zaten çok geç evlendim.
Şimdi çok daha sakin bir hayatım var. Kışın akşamları hemen hemen hiç çıkmayız,yazın da haftasonunda ancak çıkarız.
Ben evliliği çok sevdim,sakinlik, huzur verdi bana.
He bizim evladımız yok,olsa ne yapardık bilmiyorum da bekarlığı hiç ama hiç özlemiyorum. Zaten geçmişe bakmayı hiç sevmem ben.
Genişletmek için tıkla...
Bir tek ben mi boyleyim diyordum ki yorumunu gordum. Ben de boyle oldum. Bekarken gezip dolasirdim turlar, tatiller, kamplar falan. Evlendim sakinlestim. Ha yine geziyoruz esimle bebegimizle. Ama tabi bekarliktaki gibi cilgin degil. Mesela canli muzige gidemiyoruz sesi rahatsiz etmesin diye ya da gec saate kalmiyoruz bebegin uyku saati gecmesin diye. Kafamiza esen her ortama giremiyoruz aile ortamlarini tercih ediyoruz falan. Nedendir bilmem ama ben bu sakinligi sevdim. Huzur buldum adeta.
Yalniz degilmisim. Herkes bekarligini ozlerken ben hic aramiyorum o gunleri. Kendimi tuhaf sanardim hep :)
 
lavanta777 .!.:
evet tabi ki sikayetci olmak gibi degil.Allaha sukur evladimiz var.tatile de gittik iki kere bu sene.ama ondan da tat almiyorum.cocugun mamasi altinu degistirmesi emzirmesi derken gezdigimden gordugumden tat almiyorum bekarliktaki gibi.heralde bu halde olmaya alisilacak zamanla :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Canim bende almiyorum inan.
Eski gunler gibi olmuyor.
Cocugum icin canimi veririm o benim her seyim ama kesinlikle eski rahatligini arama belki biraz buyuyunce yine degisir bir seyler diyecegim ama ben suan ikinciye hamileyim benim uzun yillarim var...
 
Hicbir zamangelmez o gunler.. bosansan bile gelmez.. yasadiklarini silemez insan. Bende 11 yildir ozluyorum bekarligimi.. ama bosansam cocuklu bi kadinim zaten, o gunlere donemem. Cocuklarimolmasada donemem. Derler ya: o koprunun altindan cok sular gecti
 
Bekarlığımda özlediğim tek şey üniversitem. O yıllarımı çok hasretle anıyorum. Okumaya aşık bir insanım. Şimdi evli çocuklu gitsem bile aynı tadı alamam herşey vaktinde güzel. Birde sanırım aşırı ilgi isteyen bebekler daha çok yoruyor insanı. Sakinliği özlüyorsun.
 
lavanta777 .!.:
merhaba hanimlar,
aslinda cozumu var mi bununla yasamayi ogrenmek mi gerekir bilmiyorum.bir ic dokeyim dedim.
3 yillik evliyim. 11 aylik da bir bebegim var. evlenmeden birkac sene once bir sahil kentinde memuriyete baslamistim.cok eglenceli bir hayatim vardi.sonra esimle gorucu usulu tanistik ve 6 ay icinde evlendik.esim ailemin bulundugu sehirdeydi.oraya tayinimi istedim ve geldim.ancak dogup buyudugum sehir olmasina ragmen hic sevmedim.trafigi, stresli is hayati, evlilik sorumluluklari, es ailesiyle sık sık gorusmek beni bunaltti.belki cocugum olursa hic olmazsa is hayatinin streslerinden uzak evde mis gibi cocuguma bakarim bir sure (2 yil ucretsiz izin) diye dusundum.ama oyle olmadi.evde olmaktan surekli bebekle ilgilenmekten esimden esimin ailesinden bunaldim.ise donsem zaten stresli ortam.bekar hayatimdaki sorumluluklarin olmadigi gezip eglendigim gunlerimi ozluyorum.boyle bi durumda olup da alisan oldu mu aranizda?
Genişletmek için tıkla...
Bence herkesin evlilik sorumluluğunu kaldırabilecek bir yaşı var. Kimi 23 yaşında tam bir ev hanımı olabilir, öteki 35 yaşında o kivama gelir.
ben 30 yaşıma kadar evliligi hiç ama hic düşünmedim, evlilik amacıyla görüşmek isteyenlerle tanışmadım bile, çünkü kendimi hazır hissetmiyordum.
30 dan sonra olabilir gibi gelmeye başladı ve 35 yaşında evliydim.
Mis gibi işiniz, hayatiniz varken aileniz hemen araya girmiş, evlilik kaçacakmış gibi. Görücü usulü olması ayrı bir konu.
Aileleri anlamak çok zor. Umarım biran önce eski mutluluğunuzu bulursunuz.
 
Bekarlığı demeyim de, (özellikle doğumdan sonra), daha sorumsuzca yaşadığım hayatı bazen özlüyorum.. Sizi anlıyorum yani..
Ama alışıyorsunuz elbette.. Biraz daha zaman..
 
Bebekten once ve sonrası diye ikiye ayrılıyor hayat...evliligimle bekarligim arasında pek bi fark olduğunu söyleyemem ama artik bebege odaklı yasiyorum. Eski serbestligimi ve ozellikle uykularımı ozlememek mümkün degil
 
ay biraz icim rahatladi sizler de boyle yazinca. etrafimda atanmak icin ugrasan veya cocuk sahibi olmak icin ugrasan insanlara desem bunu ne guzel isin var cocugun var gibi alakasiz cevaplar gelebilirdi.tesekkur ederim rahatlattiginiz icin.
 
Bekarım böyle konuları okudukça iyice evlilikten çocuktan uzaklaşıyorum ama yine de evlenmek anne olmak istiyorum. Belki de evliliğinizden dolayı mutsuzsunuz eşinizle ortak birşeyler yapamıyor olabilirsiniz ya da sevgi eksikliği olabilir.bir de insan bekar da olsa bir şeylere geçmişe güzel günlere özlem duyuyor.20 yıl öncesine dönmek o günleri sil baştan bugüne doğru yeniden yaşamak isterdim.her yaşın özgürlüğü güzelliği yaşanmışlığı çok başka.
 
Bebeğiniz daha çok küçük, yoruldukça, çaresiz kaldıkça insan daha rahat günlerini tabiki özlüyor.
İki çocuğum var, 10 yıllık evliyim.
Yaşadığım şehrin bir ilçesinde birkaç sene yalnız yaşamıştım .
Bazen önünden geçeriz o evin, keşke bu evimi hiç dağıtmasaydım sizden bunaldıkça gelir arada kafa dinlerdim derim. Kızım çok ağlamıştı hatta bir seferinde, sen burda kalırken bana kim bakıyordu diye😂😂
 
Ay bir bilseniz yerinizde olmayi nasıl isteyen insanlar var 29 yaşındayım evlilik yok is yok yani düzenimi tam kuramadim yolum belli değil ama sanırım sizinki şikayet değil sadece özlem biraz bencilce olacak ama itiraf ediyim kendi kendime bak evli çocuklu olanlarda arada bunaliyomus diye teselli ettim kendimi. Cocugunuzu birakip annenize fln arada kendinize mi vakit ayirsaniz
 
lavanta777 .!.:
merhaba hanimlar,
aslinda cozumu var mi bununla yasamayi ogrenmek mi gerekir bilmiyorum.bir ic dokeyim dedim.
3 yillik evliyim. 11 aylik da bir bebegim var. evlenmeden birkac sene once bir sahil kentinde memuriyete baslamistim.cok eglenceli bir hayatim vardi.sonra esimle gorucu usulu tanistik ve 6 ay icinde evlendik.esim ailemin bulundugu sehirdeydi.oraya tayinimi istedim ve geldim.ancak dogup buyudugum sehir olmasina ragmen hic sevmedim.trafigi, stresli is hayati, evlilik sorumluluklari, es ailesiyle sık sık gorusmek beni bunaltti.belki cocugum olursa hic olmazsa is hayatinin streslerinden uzak evde mis gibi cocuguma bakarim bir sure (2 yil ucretsiz izin) diye dusundum.ama oyle olmadi.evde olmaktan surekli bebekle ilgilenmekten esimden esimin ailesinden bunaldim.ise donsem zaten stresli ortam.bekar hayatimdaki sorumluluklarin olmadigi gezip eglendigim gunlerimi ozluyorum.boyle bi durumda olup da alisan oldu mu aranizda?
Genişletmek için tıkla...
Bende çokkkkk özlüyorum. Doyasıya uyumaya amaçsız oturmaya, dinlenmeye o kadar ihtiyacım varki. Evlilik yarım kölelik gibi kendin en sondasın. Kurulmus makıne gibi hissediyorum bazen kendimi. Bu günümüze şükür napalım.
 
Annem hep bugün ne yemek yapayım diye sorardı. Şimdi anlıyorum.. Her gün ne yemek yapsam diye düşünmenin ne olduğunu.
Odada olmadığımda camları kapatırdı, kızardım. Şimdi anlıyorum..evin hemen nasıl tozlandığını.

Kısacası çok basit şeyler bile özleniyor. Evliliğimde mutluyum çok şükür ama bekarlık bir başkaymış😌
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Evliyim..eski sevgilimi gordum ve cok kotu oldum..ne yapmaliyim?
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
10K
annevekizi1
A
M
  • Kilitli
Bir zamanlar bir hippiye asik olmustum...
20 21 22
Yorumlar
425
Görüntüleme
37K
Kazen
Kazen
Julujulu
Boşanamıyorum yardım edin
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
42K
mimilala
M
K
ne yapsam bilemiyorum, söyle bi icimi döksem okur musunuz ki?
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
4K
Lupetta
Lupetta
Julujulu
Boşanabilmem için fikirlerinize ihtiyacım var
15 16 17
Yorumlar
326
Görüntüleme
61K
Nitrit
N
Back
X