Üzülüp kendini harap etme arkadaşım..bak herşey düzene girmiş,kimbilir belki eşin işleri yoluna koyar ve seni de yanına alır..bence sevip seviliyorsan bekle ve eşin geldikten sonra bebiş düşün..gelince de bi bebişhem bebiş olduğunu düşün,eşin o bebeğin hasretiyle işine de konsantre olamaz bence.
Arkadaşım sen neden eşinle tayininin çıktığı yere gitmiyorsun da 2 yıl ayrı kalıyorsunuz
İyi de siz nişanlı veya sözlü değilsiniz ki zorunlu olarak ayrılın.
Eşinizin tayini çıktıysa birlikte gidersiniz.
Nedir sizi bulunduğunuz yerde alıkoyan?
Korkunun ecele faydası yok derlerki nekadar da doğrudur. Sürekli korkarak kendimizi yıpratıyoruz, olacağı varsa oluyor, olmazsa olmuyor oysa. Kendimizi hasta ediyoruz sürekli endişe duyarak. Korkularla mani oluyoruz kendimize, rahat hissedemiyoruz birtürlü. Tabiki psikoloğa gidebiliyorsanız gidin derim. Fakat kendiniz önce çabalamalısınız. Mesela gelir de ya şöyle olursa, ya böyle olmazsa, ya çocuk olmazsa, ya hasta olursam... diye diye kendinizi hasta edeceksiniz. Oysa bunlar sizin korkularınızla şekillenen faktörler değil ki.
Sağlıklıysanız ve tabiki nasipse oluyor istenilenler. Bunun önüne de geçilmiyor. Zorlamayla olmuyor. Ya gerçekte hasta olup da hiç çocuğu olamayacak birisi ne yapsın? siz de böyle deyin, o mesela evlat edinmeyi bile düşünebilir. Sizde böyle bir durum da yok... korkular var ve sizi kemirip bitiriyor.
Şöyle düşünün, hayat güllük gülistanlık, sürekli neşeyle dolu biryer değil. Derdimiz, tasamız önümüze çıkan problemler hep olacak. Dertsiz insan var mı hiç? Siz problem daha yaşanmadan, problemi yaşayacağınızın korkusunu taşırsanız sizin şimdiki hayatınızda da başka başka problemler çıkar. Bırakın bunları düşünmeyi ve yaşamaya bakın. Olacak olanın önüne şimdiden geçilmez. Belki hiç sorununuz olmayacak ne biliyorsunuz?
Olumlu düşünün, olumsuzlukları düşünmeyi bırakın. Olumsuzluk karşımıza çıkarsa ancak çözümler üretiriz. Bazı durumlar varki asla önceden önlem alamıyoruz.
:)
Elimde olsa gideceğim fakat eşim askeri personel ve eş götürülmeyen yere tayini çıktı :-(
Eş götürülmeyen yer ne bilmiyorum ama izni falan yok mu? Ona yakın bir yerde olsanız da en azından haftada bir tatillerde falan evine gelse eşin.?
Hemen umutsuzluga kapilma... ne kadar uzakta esin? Ayda bir görüsebilir mi? Tam olarak nerde,
neden es götürülmüyor? Yani sen ayni sehirde yasasan, kime ne ki?
2 sene gecici bir süre oldugu icin bence bir cözüm ya da orta yol bulunabilir, tabiki gercekten
istemek ve iliskinden emin olmak gerekir, bu sana bu süreci atlatmak icin güc verir...
Öyle olsa keşke. Bende demiştim bende geleyim diye ama hafta sonu izinleri yokmuş . Güvenliği olmayan bir bölge.sadece askeri karakol var onun olduğu yerde. O yüzden gidemiyorum.Eşim subay.
Biz birbirimizi seviyoruz. Ama yaşadıklarımız evlilikten soğuttu beni. Evlendiğim günden beri yaşadığım sıkıntılar bende artık her güzel şeyden sonra sorun olacakmış hissi yaratmaya başlıyor. Biz vajinismus sorununu yeni atlattık. Bu yazı yeni evli çift gibi geçirip sonra bebek düşünüyorduk. Ama ben eşim yokken bebek büyütmeyi kaldıramam artık. Çünkü öncesinde dediğim gibi çok zor günler atlattım ve kendimi evliymiş gibi hiç hissedemedim. Evliymiş gibi hissedemeden eşim olmadanda bebek büyütürsem psiklojim daha da bozulacak. Beklesem yaşım geçiyor ilerde çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum :-(
canım iki yıl çok uzun bir süre değil, eşin ve sen kaç yaşındasınız sen nerde çalışıyorsun? İlk seneyi geçirdikden sonra ikinci yıl hamile kalırsın inşallah hayırlısıyla çocuğunuzu kucağınıza alırsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?