O zaman da 3 yılım gitti demezsiniz inşallahMaalesef 3 yıl böyle olur. Borç öderken unutamam. Borçlar bitip sözlerini tuttuğunu gördüğümde güvenimi tam anlamıyla kazanır ve her şey güzel olur elbette. Inşallah tabi
Ben insanlar asla değişmez diyecek kadar katı bir insan değilim. Kendi adıma bir çok hata yaptım ama gerçekten pişman olduklarımı asla tekrarlamadim. Senin anlattıklarından yola çıkarak ben eşinin gerçekten pişman olduğunu düşünüyorum. Seni karakter olarak kendime çok benzetiyorum. Ben de dili sivri ve bir hata gördüğümde burnundan getiren bir tipim zor bir insanım yani :) Evet hata büyük ama sen şimdi gidersen içinde hep keşkelerin olacak bu kez hayati kendine zindan edeceksin bu nedenle yasa ve gör diyorum. Ben seni çok seven ve gerçekten pişman bir adam görüyorum beklemeye değer artı yönlerini de hesaba kattığın zaman. İnsanoğlu bencil kimse salt seviyorum demesin külliyen yalan. O adam seni dövsün her daim kötü davransın bak bakalım sevebiliyor musun. O durumda seviyorum diyenlerinki sevgi değil saplantı zaten. Bencilce seviyorum diyorsun öyle de sev zaten gerçekleri görmeden koru körüne seviyorum diyecek yaşları çoktan geçtik. Bence beklemeye değer
Ah canım, benzer durumdayız.
Bu gel gitler bu kararsızlık insanı çok yoruyor. Senin de aklına takılan bu belirsizlik. Eşinin bir daha oynamayacağını bilsen rahat bir nefes alırsın, oynayacağını bilsen bırakır gidersin. Keşke kesin bir cevabı olsa değil mi..
Şu anki ruh halimizle senin de benim de bırakıp gitmeyeceğimiz aşikar.
Sorunun cevabı zor o yüzden oy veremedim. Eşin egosunu bi kenara bırakmış güvenini kazanmaya çalışıyor gibi görünüyor. Umarım yeniden güvenebilirsin.
Bazen de kararsızlığımızla imtihan oluruz. İnşallah bir karara varıp imtihanı geçer ve huzur buluruz.
Pff ben de karamsar günümdeyim bugün
Hayırlı geceler arkadaşlar..
Aslında konularımı bilenler vardır. Aynı konu ile gelmek saçma biliyorum.
Ama sanırım gelgitli ruh halimin gelmiş anlarından birini yaşıyorum. Gitse de sanki bu kötü anılar benim değilmişcesine yaşayabilsem..
Bugün aslında daha önce hiç yapmadığım bir şey yapmak istiyorum.
Yorum sonuçlarını ankette görmek..
Öyle bir yerdeyim ki git diyor aklım gitmiyor ayaklarım, kalmaya da yüreğim razı değil sanki ağır geliyor. Sindirmeye çalışsam da bazen neden sindirecekmişim diye sorgularken buluyorum kendimi.
Evliliğine eşin ailesi, yaşanacak şehir gibi sorunlarla, aslında belki ilk yıl pek çok yeni evlinin yaşadığı hayal kırıklıkları ile başlamış, unutma konusunda çok başarısız biriyim öyle ki 3 buçuk yıldır hiç iyi ki evlendim diyemedim.
Bunlara rağmen yalan söyleyemem. Bdv de çok takılan biri olarak eşimin artılarının da farkındayım.
Ev işlerine yardımcı, aileme saygılı benim onun ailesine buz durusuma rağmen benim ailemle samimi, kin nedir bilmeyen, benden daha sakin daha anlayışlı, daha düzenli bana is çıkarmayan, evini seven bensiz gezme istekleri olmayan, yemek için beni üzmeyen yumurta kırsam eline sağlık diyen, bir çeşit yemekle gün geçiren biridir.
Son iki yıl evliliğimde aile problemleri de kalmamıştı aslında. Kendileriyle görüşmüyorum ve bu esimle aramizda tartışma konusu bile degil derken, Istedigim düzene yaklastim ee kötü günleri de artık unutayım unutmalıyım derken eşimin büyük bir aptallik yaparak tüm birikimimizi iddia yolunda kaybettiğini öğrendim avuclarimizda 2 bucuk yilda ödeyerek bitecek borçlar kaldı bu evlilik aslında nihayet oh demeye yaklaşmisken diyemeden tekrar ahhhhladı maalesef..
Geriye elimde pişmanlıklar içinde bir koca ve borçlar kaldı.
Tam 5 ay geçti bu olayın üzerinden 5 aydır her şey kontrolümde sözünden çıkmadı. Pismanligina inanıyor olsam da vereceği sözü tutacak mi o gün gelmeden göremem. Kazık yemiş biri olarak güvenmek de zor.
Bu benim için gerçekten imtihan mıdır, hayra vesile olacak bir şer midir bilemiyorum. Aslında ilk kez eşimden yıllardır duymak istediklerimi kendiliğinden duymaya başladım. Ama artık anlamı yok sanki, beklemekten bıktım. Istediklerimi duymak ya da onlara kavuşmak için bedel ödemekten bıktım.
Içimde hala sevgi var asıl bu nedenle hala bitirmedim ama öyle yıpranmış hissediyorum ki beklemeye değer mi sorusu beni böyle arada bırakıyor.
Şimdi bu şartlar altında boşanmalı, pişmanlıklarını da al git benden bu kadar mı demeli, yoksa bu verdiğim son şansı doğru kullanırken beklemeye devam mı etmeliyim?
3 yıl daha beklemem gerekecek. Yaşım 29. Beklemeye değer mi?
Bizim olurumuz var mıdır hala?
Çok uzun oldu kusura bakmayın ama genel özet geçmek istedim. Sağlıklı yorumlara ihtiyacım var
Şimdiki düzen 5 aydır böyle kontrol bende ve harçlık alıyor günlük zaten kızlar..Zorla falan değil güvenimi kazanmak için kendi isteğiyle böyle oldu..
Hayırlı geceler arkadaşlar..
Aslında konularımı bilenler vardır. Aynı konu ile gelmek saçma biliyorum.
Ama sanırım gelgitli ruh halimin gelmiş anlarından birini yaşıyorum. Gitse de sanki bu kötü anılar benim değilmişcesine yaşayabilsem..
Bugün aslında daha önce hiç yapmadığım bir şey yapmak istiyorum.
Yorum sonuçlarını ankette görmek..
Öyle bir yerdeyim ki git diyor aklım gitmiyor ayaklarım, kalmaya da yüreğim razı değil sanki ağır geliyor. Sindirmeye çalışsam da bazen neden sindirecekmişim diye sorgularken buluyorum kendimi.
Evliliğine eşin ailesi, yaşanacak şehir gibi sorunlarla, aslında belki ilk yıl pek çok yeni evlinin yaşadığı hayal kırıklıkları ile başlamış, unutma konusunda çok başarısız biriyim öyle ki 3 buçuk yıldır hiç iyi ki evlendim diyemedim.
Bunlara rağmen yalan söyleyemem. Bdv de çok takılan biri olarak eşimin artılarının da farkındayım.
Ev işlerine yardımcı, aileme saygılı benim onun ailesine buz durusuma rağmen benim ailemle samimi, kin nedir bilmeyen, benden daha sakin daha anlayışlı, daha düzenli bana is çıkarmayan, evini seven bensiz gezme istekleri olmayan, yemek için beni üzmeyen yumurta kırsam eline sağlık diyen, bir çeşit yemekle gün geçiren biridir.
Son iki yıl evliliğimde aile problemleri de kalmamıştı aslında. Kendileriyle görüşmüyorum ve bu esimle aramizda tartışma konusu bile degil derken, Istedigim düzene yaklastim ee kötü günleri de artık unutayım unutmalıyım derken eşimin büyük bir aptallik yaparak tüm birikimimizi iddia yolunda kaybettiğini öğrendim avuclarimizda 2 bucuk yilda ödeyerek bitecek borçlar kaldı bu evlilik aslında nihayet oh demeye yaklaşmisken diyemeden tekrar ahhhhladı maalesef..
Geriye elimde pişmanlıklar içinde bir koca ve borçlar kaldı.
Tam 5 ay geçti bu olayın üzerinden 5 aydır her şey kontrolümde sözünden çıkmadı. Pismanligina inanıyor olsam da vereceği sözü tutacak mi o gün gelmeden göremem. Kazık yemiş biri olarak güvenmek de zor.
Bu benim için gerçekten imtihan mıdır, hayra vesile olacak bir şer midir bilemiyorum. Aslında ilk kez eşimden yıllardır duymak istediklerimi kendiliğinden duymaya başladım. Ama artık anlamı yok sanki, beklemekten bıktım. Istediklerimi duymak ya da onlara kavuşmak için bedel ödemekten bıktım.
Içimde hala sevgi var asıl bu nedenle hala bitirmedim ama öyle yıpranmış hissediyorum ki beklemeye değer mi sorusu beni böyle arada bırakıyor.
Şimdi bu şartlar altında boşanmalı, pişmanlıklarını da al git benden bu kadar mı demeli, yoksa bu verdiğim son şansı doğru kullanırken beklemeye devam mı etmeliyim?
3 yıl daha beklemem gerekecek. Yaşım 29. Beklemeye değer mi?
Bizim olurumuz var mıdır hala?
Çok uzun oldu kusura bakmayın ama genel özet geçmek istedim. Sağlıklı yorumlara ihtiyacım var
Şimdiki düzen 5 aydır böyle kontrol bende ve harçlık alıyor günlük zaten kızlar..Zorla falan değil güvenimi kazanmak için kendi isteğiyle böyle oldu..
Arkadasim bu konu benim yaralarimi oyle kanattiki dayanamayip uye oldum yazi ve icerikte hatam olursa affedin ne bekle diyebilirim nede bekleme cunku 3 yildir bende emin olamadim o duygulari defalarca yasadim bizde de hersey benim kontrolumde 3 yildir emin ol senin fedakarliklarindan daha fazla fedakarligim oldu ama once yavruma kiyamadim sonra genc yasta bypass ameliyati geciren kocama ne arttim ne eksildim bosluktayim ama hala umutluyum
Oynamadi diye dusunuyorum senin gibi konuyu sicak tutmaktan kendime engel olamiyorum sanki ben boyle yapmazsam oynayabilir diye korkuyla gecti 3 sene iyimi yaptim kotumu bilmiyorum tek bildigim iyi gunde kotu gunde diye ettigimiz yemine olan inancim.yuva kolay kurulmuyor mucadele etmek lazim ofkemize yenik dusmemek ders cikarmak soyleyebileceklerim bunlar ve bence oluruna birak mutsuz etme kendini surekli neden arama aldigin nefese sukret zehir etme hayati kendineÖyle mi?
Peki oynamaya devam etti mi eşiniz
