Beklenmeyen bir hamilelik, şimdi ne yapacağım?

Doktor hanım sağlık alanın da olup ne kadar çok çocuk için tedavi gören insanları görüyorsunuzdur buna fazlasıyla eminim inanın özellikle çalışan bayanlardan ve ilk çocuğu düşünen insanların çoğu hazır olmuyo ama daha şu var ama daha bu var vs vs bahanelerin sonu gelmek bilmiyor malesef rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. İkinci demek istediğime gelince doktor hatta cerrah olarak prezervatife kondom diyeni ilk defa görüyorum (hoş o size kalmış bir durum içimden acaba fake mi diye düşünmedim değil ) ama dikkatimi çeken bir şey kondom yırtılmışsa ki öyle hamile kalabilimişsinizdir bu kadarda istemiyorsanız neden ertesi gün hapı kullanmadınız sağlıkçı olarak bizlerden daha iyi biliyorsunuzdur bunları böyle muallak yaşamamış olurdunuz hem...
 
minelgaraib .!.:
Hayatta en çok korktuğunuz şeyin başınıza geldiğini düşünün, o zaman keşke ölseydim demek bu kadar garip gelmiyor. Kürtaj olursam eğer çok vicdan azabı çekeceğimi biliyorum. Ve yaşamaya hakkı var. Sadece hiçbir şey hissetmiyor olmak, sevgi hissetmiyor olmak mesela. Bu beni üzüyor. Ve maddi ve manevi anlamda ihtiyacı olanları verememek, ruhunu doyuramamak.
Genişletmek için tıkla...
Gebelik süresince ve ilk yıl nöbet zorunluluğunuz olmayacak, süt izni olacak vs. Kolay olmayacak ama bu dönemleri değerlendirin. Bebeğinizle geçirin bol bol. Kariyere gelince 1 yıldan hadi 2 olsun hiçbir şey olmaz. Ben de doktorum. Sırf ileride pişman olmayım yaşım geçmeden bir çocuk yapayım diye yaptım. Ilk başlarda zaten bir şey hissetmiyorsunuz zaten aşırı istekli değilseniz. Ama hamilelik ilerledikçe o duygular gelmeye başlıyor. Bebek doğuyor ve nasıl bir korku, bir bunalım böyle daralma vs fena. Ama sonra düzene girdikçe aşık olmaya başlıyorsunuz ona. Ben mesela çok rahatıma düşkün bi insandım, saatlerce uzanir saatlerce uyuyabilirdim ve kimse uyandıramazdı. Şimdi gik dedi mi uyanıyorum ve hatırlamıyorum bile sabah. Bi bakıyorum o müthiş kahkahasını duymak için envai çeşit şebeklik yapıyorum mütemadiyen köpek olup havlayıp kovalıyorum falan.. Ki benim bebeğim gün içinde aralıksız 1 saat uyumaz. Gece en uzun 2 2.5 saat falan uyur ama öyle tatlı ki benim gibi rahatına düşkün tembel uykucu biruni bile mum etti.. Hormonlar ve o tatlı gülüş her şeyi hallediyor emin olun. Tabi ki hiçbir zaman bekar iki sevgili gibi olmayacaksınız ama bunu yadırgamaz bi hale geleceksiniz. Iyi bir de bakıcı bulursanız yavaş yavaş normale de dönecek her şey. Korkmakta haklısınız ama pişman olmayacaksınız inşallah. Ve kendi ebeveyninizden çok daha bilinçli iyi ebeveynler olacaksınız..
 
Birde haddim olmayarak diyeceğim ama hastanede kaç CA( kanser) hastasını hayata döndürmek için uğraşıyorsunuz kaç iç kanama için çabalıyorsunuz kaç arresti döndürmek için ter döküyorsunuz veya kaç silahla yaralanan hastayı döndürmeye çalışıyorsunuz hayatın ne kadar saniyelerin ne kadar önemli olduğunu bizlerden iyi biliyorsunuz. Şimdi kendi bebeğinize sizin demenizle embriyonuzun yaşamına son vermeniz ne kadar doğru olur ? Sizden bahanelere sığınmak yerine ona nasıl güzel imkanlar sunabilirim diye düşünmeniz gerekir.. Ve çocuğunuz doğduğunda yani dünyaya getirme kararı alırsanız ilerde her ona baktığınız da bu dediklerinizden dolayı vicdanın çok acıcaktır.
 
çocugu dogurmak yada dogurmamak sizin tercihiniz ama bir bebek neden kariyerinize engel olsun ki biri bana bunu anlatsin lutfen
 
Şimdi burda bir çok insan bir çok yorum yapacak karar yinede size ait ama sadece bir cümle söylemek isterim kararsız kaldığınız o evlat hakkında “keşke rabbim size verdiği o anne olma fırsatını bana verseydi çok isterdim anne olmayı” umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır
 
minelgaraib .!.:
Merhabalar, ilk kez buraya yazıyorum. Sanırım daha önce hiç kendimi bu kadar çaresiz hissetmemiştim. 29 yaşındayım ve doktorum. Uzmanlığımı daha dört ay önce bitirdim. En büyük hayalimdi cerrah olmak ve çok severek yapıyorum. Bir yıldır evliyim. Eşim 40 yaşında o da doktor. Gerçekten uyumlu bir çiftiz, birbirimizi seviyoruz ve iyi bir ilişkimiz var. Anlaşamadığımız, zaman zaman aramızda tartışmalar yaratan tek şey bebek. Eşim baba olmayı çok istiyor. Sık sık bu isteğini tatlı tatlı belirtirdi ve ben gerçekten hiç istemiyorum. Bu yüzden artık bunu yinelemeyi bırakmıştı. Şu sıralar aşırı stresli bir dönemden geçiyorum işimden dolayı. İki haftadır sık sık baş ağrısı ve mide bulantısı yaşadım, bir defa baygınlık geçirdim ama hep yoğun ve stresli olmama verdim. Sonunda iki gün önce dank etti reglimin baya geciktiği. Test yaptım sonuç pozitif çıktı. Hemen kan verdim, doktorla görüştüm, dokuz haftalık hamileymişim. İnanamıyorum ya fark etmedim hamile olduğumu. Kondomla korunuyorduk. Ve gerçekten hiç istemiyorum annelik düşüncesi benim için çok korkutucu. Biliyorum anne olmayı çok isteyenler bunun için çok çabalayanlar var ama anne olmayı istemek kadar anne olmayı istememek de normal. Kötü bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdim, kötü bir aile profiline sahipti ailem. Şimdi ben o bebeği de mutsuz etmek istemiyorum. Korkuyorum, beceremezmişim gibi. Yapmak istediğim bir çok şeyi yapamayacağım. Ve son birkaç yıldır hayatım gerçekten istediğim gibi ve mutluluk verici. Şimdi bunu yitirmek istemiyorum. Bebek sahibi olmak iletişimimizi ve ilişkimizin kalitesini düşürecek diye korkuyorum. Kariyerim için endişe ediyorum. Ama en çok da benim gibi mutsuz bir çocuk olarak büyümesini hiç istemiyorum. Bu beni çok korkutuyor. Eşimin haberi yok henüz. Çok canım yanıyor. Durup durup ağlıyorum. Keşke olmasaydı diye düşünüp ağlıyorum, keşke olmasa diyorum. Canım acıyor. Napacağımı bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle eşinize söyleyin.İnşallah aldırmazsınız.Ayrıca bence harika bi anne olucaksınız.Geçmişinizde yaşadıgınız olumsuzluklar sızi yanılgıya dusurmesın.Hem kım anne olarak doguyokı hayatta.Eşinize söyleyın çünkü bu onun en dogal hakkı.
 
Ben bu kadar çocuk istemeseydim tek yöntemle korunmazdm sanirim garantiye alırdım işimi, ki korunduğunz halde hamile kaldıysanzda belkde kaderinz burda devreye girmiştir herşey sizin elinzdeyken belki bu değildir hayatınıza, kararlariniza yön verirken burda yönü şaşmistr belki yani diyorum ki siz ne kadar şekil vermeye calissanzda yaratıcının da bı plani var sizin bizim onun için. Eğer hiç istemiyorsaniz bebeği eşinizle konuşup aldırın onada buradaki gibi net söyleyin ama ben öleyim daha iyi bu çocuğu doğurmak istemiyorum deyin izni olursa doğurmazsnz olmazsada bu fikre alışmak için destek alin bide olumlama yaparak kendinizi bı sakinlestirin, "dünyanın sonu değil" gibi mesela.
 
O doğduktan sonra ne kadarda bos şeylerle uğraşmışım diyeceksin(mesleğiniz haricinde zira çok kutsal bi meslek) en güzel zamanlarinin baş kahramanı o olacak öncesini hatirlamayacaksin🥰
 
Eşimin ailesinde neredeyse herkes doktor. Teyzeler, kuzenler filan... Ve çoğunun çocuğu olduğu gibi aralarında profesörler ve doçentler de var. Sanki eğitim ve kariyer hakkınız elinizden alınmış gibi düşünmenin alemi yok. Ha çocuksuz bir insana göre daha yorucu bir hayatınız olacaktır, net ama bunun dışında hedeflerinizden vazgeçmek zorunda filan değilsiniz.

Kötü çocukluğunuzu, aile yapınızı dezavantaj değil de, isterseniz avantaj olarak düşünebilirsiniz. Mutsuzluğu, bir ailenin, çocukluğun nasıl olmaması gerektiğini biliyorsunuz çünkü. O zaman evladınıza bunların olmadığı bir hayat verebilirsiniz.

Bunlardan bağımsız olarak, elbette herkes anne olmak zorunda değil ve bu gayet normal bir hissiyat. Siz anne olmak istiyor musunuz, istemiyor musunuz, kariyerinizden ve ailenizden azade olarak bunu düşünün bence.
 
minelgaraib .!.:
İyi hiçbir şey düşünemiyorum. İçimde ciddi ciddi bir embriyo olduğunu düşünmek sadece canımı yakıyor. Keşke ölseydim diye düşünmeye başladım. Yani bunu yazarken cidden çocuk sahibi olmak için uğraşan arkadaşlardan çok özür diliyorum ama...
Genişletmek için tıkla...
Çok enteresansiniz gerçekten yaşınız 29 olmuş ... Bakıcı tutabilirsiniz ...ama keşke ölsem diyorsunuz biraz sukretmeyi denerseniz iyi olur ...sukretmeyince verilen güzellikler teker teker alınıyor onu gördüm
 
Casper25 .!.:
Bak iste bu kadini dinle konu sahibi. Neler yasadigini bir de ondan dinle.
Koalina seni basta etiketleyecektim konuya ama kizar misin diye emin olamadim etiketleyemedim 😁 Yorumunu gorunce cook sevindim 🥰
Genişletmek için tıkla...
Aa neden kızayım ibret gibi bir şey oldum ben artık:D
 
Size verilmeyen cocuklugu siz bebeginize verirsiniz. Otelefiginiz ustunu kapadiginiz gecmisten intiksm alirsiniz. Eviniz senlenir. Yasadigim site 3 devlet hastanexinin ortasi, cok dr komsum var hepsinjn ortalama 2 ser cocugu var. Halen dr lar
 
Hayırlı olsun, endişelerinizi yersiz buldum. Kötü bir aileden gelmiş biri olarak siz çok çok iyi bir anne olursunuz neden bebeğiniz de sizin gibi mutsuz olsun ki. Bunun için bir sebep yok. Keyfini çıkarmaya başlayın güzel bir yaşta anne olacaksınız 🥰

Ah bir gülüşüne dünya değer modunda değilim ben de çünkü o hissi bilmiyorum 12 haftalık hamileyim henüz ama dediğim gibi endişelerinizi yersiz buldum. Sizin için hayırlı olanı yaparsınız inşallah.
 
Son düzenleme:
Öğrendiğimde sadece bir hücre topluluğuydu şu an yanımda uyuyor, minicik mis kokulu💕 insan doğmadan anlamıyor hele ki hamileliğin ilk 3 ayı korku endişe bulantılarla filan geçiyor ama sonra kucağınıza bir alıyorsunuz dünya aydınlanıyor. Bu lafları çok duyardım ama inanamazdım nasıl olur diye. Evet dünyada daha fazla sevebileceğim hiçbir şey yok.
 
Ölmeyi isteyecek kadar ne var anlamadım?
Istemiyorsaniz aldırın,
Yok aldıramam diyorsanız, yanlış algılarınızı duzeltin.

Çocuk kariyere engel değil.
Ailemin yarısı doktor, hepsinin de çocuğu var.
Bir kuzenim yenidoğan cerrahi,
2 çocuğu var, anne olduktan sonra aileleri anlama noktasında isimde daha iyi oldum der.

Çocuk evliligi/ilişkiyi etkiler.
Sizi sınar. eşinizi, merhameti, şefkati, sevgiyi, aşkı sınar.
Ama iyi ilişki zaten bundan daha bağlanıp çıkar.
Ki iyi bir ilişkiniz varmış..

Kotu çocukluk geçirmeniz, çocuğunuz için avantaj.
Evet sizin için üzgünüm ama empati yeteneği yüksek bir anne olacaksınız.
Çocuğunuzun sizin gibi Mutsuz olmasin diye her seyi daha iyi yapacaksiniz..

Sürdürmeye karar verirseniz kesinlikle psikolojik destek alın hamilelik boyunca.
Kendinizi doğuma hazırlamaya yardımcı olur..
Bu kadar dünyanin sonu değil.
Sakin kalın.
 
tontriko .!.:
Aklima bu gelmisti, ama kari koca arasinda kara kedi olmayim demistim😂
Genişletmek için tıkla...
Kara kedi ak kedi:KK53:
Ben sen düşündüysek emin ol oda düşünmüştür
Konunun başında eşinin çok çocuk istemesiyle ilgili verdiği ayrıntılarda bana kalırsa bunun kanıtı
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Kiracı sorunu, dertleşmek istiyorum
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
1K
FloppyDisk
F
R
Kız kardeş sorunu
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
2K
Zerriniffet
Zerriniffet
M
Eşimle sürekli ailesi için kavga ediyoruz
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
Selvann
S
MonKa
Daha önce hiç iki kişi arasında kaldınız mı?
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
Cileklivanilinn
Cileklivanilinn
K
Ayrılmalı mıyız artık? Gitmeli miyim bu yerden ?
Yorumlar
14
Görüntüleme
962
yenGEnC
yenGEnC
Back
X