• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bembeyazdım Siyaha Çaldım...

Tam 3 kez kürtaj 2 kez histeroskopi ameliyatı oldum. Bedenen de psikolojik olarak da çok yıprandım. Herşeyle tek başıma başa çıkmak zorunda kaldım. Bakıma muhtaç annemden başka kimsem yok bu şehirde. Bana sıra geldiğinde kv ve görümce hep hastayız dediler. Eltim 2 çocuğum var diye tlf. geçmiş olsun dedi evime bile gelmedi. Unuttum sanıyordum ta ki bugün eşimin abisinin ameliyatına kadar. Benim zor zamanımda hasta olan kv, hep çok yoğun olan kayınbirader, 2 çocuklu elti hepsi koşa koşa hastaneye gelmişlerdi. Ben ameliyatlarımda gece tek yatarken hastanede onlar bu gece refakatçi kalmak için birbirleriyle kavga ediyorlardı. 1 ay sonra yeni bir ameliyat olmam gerekebilir bu kez eşimin onlara haber bile vermesine müsade etmeyeceğim. Bu davranışları hak etmedim ben. Çok üzgünüm. Sadece içimi dökmek istedim.
Uzulme canim yaninda olup morallerini bozmalarindan iyidir . Eşinde senin yanindaysa hic sorun etme bol bol dua et canm
 
Canım bu işler karşılıklı hiç senin onlara yaptığın fedakarlıkları anlatmamışsın ama hep onlar şunu bunu yapmadı demişsin sen birşeyler yaptın mı da beklenti doğuruyorsun yanımda olmuyorlar diye
 
Üzmeyin kendinizi.
Elin iyisi olmaz derler.
Rabbim,dermansız dert vermesin.Her şey gelip geçiyor.Acılar ve üzüntüler de baki değil.
Şimdiden geçmiş olsun.
 
Amaan benim kv hastaneye geldi de naptı oturdu tv izledi. İstemem gelmesin kocam başımda dursun bi şekilde halledebiliriz her şeyi o yüzden kimseden birşey beklemiyorum artık. Bide öğrendim ki en ufak bi iyilik yaptığında başına kakılıyor benim gibi kv bulamazsın deniliyor bunları yazarken gülüyorum İnan ki. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin tek dileğim.
 
Canım bu işler karşılıklı hiç senin onlara yaptığın fedakarlıkları anlatmamışsın ama hep onlar şunu bunu yapmadı demişsin sen birşeyler yaptın mı da beklenti doğuruyorsun yanımda olmuyorlar diye

Elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Hiç saygısızlık yapmadım. Kv basit bir ishalinde acilde başında bekledim. Küçük kaynım sinirli bir tip sırf onun psikolojisi ve eltimle arası iyi olsun diye eşimle sık sık yanlarında oldum hiç müsait olmadığım zamanlarda bile onların evine gittim. Büyük kaynım babasıyla konuşmuyor ve sırf annesiyle görüşebilsin diye bizim evin bütün ailenin toplanma mekanı olmasına hiç itiraz etmedim ve onlara hizmet ettim. En son 2 ay kadar önce kv sırf evini beğenmiyor orda mutsuz diye 10 yıllık kredi çekerek kv otursun diye ev aldım. Hayatımın 10 yılını ipotek altına aldım.
 
Kredi çekip ev alma işi çok ağır olmuş. Bu kadın sana karşı hep böyleydi yani sonradan değişmediyse bence çok büyük hata etmişsin.
 
Çok şükür ki eşim farkında. O da olmasa iyice kafayı yerdim sanırım.
İşte ben eşime anlatamıyorum çünkü geldiginde hep bizdeler telefonuda hiç susmaz hep ararlar bak geliyolar arıyorlar der göz boyarlar midem bulanıyo artık onlardan eşim burdayken oglumu aramışlar yanlışlıkla babanı telefona ver demiş oda başka ilde okuyo evde degilim demiş ne gezeyin orda demiş ogluma okudugundan haberi bile yok düşünün sormazlarki söyleyelim çocuklar giti diye eşler bilmeyince daha zor sizin adınıza sevindim hep mutlu olursunuz inşallah
 
Oyle bi beklentiye girme bosver.Sen gelinden ote degilsin demek ki.Boyledir cogu zaman bu isler.Kendi annen, baban, kardesin degil hicbiri.
 
Kredi çekip ev alma işi çok ağır olmuş. Bu kadın sana karşı hep böyleydi yani sonradan değişmediyse bence çok büyük hata etmişsin.

Ben de eşşekler gibi pişmanım. Hep böyleydi ama ben salakça eşimi kıramadım. Ev bizim adımıza ama kv ölene kadar oturacak. Biz ondan önce ölmezsek tabi. Bir de utanmadan eşimin kardeşi iyi yatırım yaptınız dedi. İnsanoğlu çiğ süt emmiş.
 
Tam 3 kez kürtaj 2 kez histeroskopi ameliyatı oldum. Bedenen de psikolojik olarak da çok yıprandım. Herşeyle tek başıma başa çıkmak zorunda kaldım. Bakıma muhtaç annemden başka kimsem yok bu şehirde. Bana sıra geldiğinde kv ve görümce hep hastayız dediler. Eltim 2 çocuğum var diye tlf. geçmiş olsun dedi evime bile gelmedi. Unuttum sanıyordum ta ki bugün eşimin abisinin ameliyatına kadar. Benim zor zamanımda hasta olan kv, hep çok yoğun olan kayınbirader, 2 çocuklu elti hepsi koşa koşa hastaneye gelmişlerdi. Ben ameliyatlarımda gece tek yatarken hastanede onlar bu gece refakatçi kalmak için birbirleriyle kavga ediyorlardı. 1 ay sonra yeni bir ameliyat olmam gerekebilir bu kez eşimin onlara haber bile vermesine müsade etmeyeceğim. Bu davranışları hak etmedim ben. Çok üzgünüm. Sadece içimi dökmek istedim.

İnsanız sonuçta bazen bekliyoruz değil mi.. Bi ilgi, alaka istiyor insan az da olsa değerli bulmak istiyor kendini..
Ama güçlü olmak zorundasın neleri göğüslemişsin.. O gereksiz yapmacık insanlar seni zor gününde yanlız bırakmış vefasızlar.. şimdi gelseler bile senin için zaten değeri olmayacak..
Kimseye hakkından fazla değer verme..
Eşin destek oluyorsa sana yanındaysa ona sarıl bir olun beraber..
çocuk konusuna gelince herkese dediğim ve herkesten duyduğum inanmadığım şey: Oluruna bırak o zaman oluyor..
Ameliyatını ol hayatın tadını çıkarmaya çalış..
Kafa yerindeyse sağlam vücut orda..
Kendine güven anne duası al eşine sarıl..
Allah yar ve yardımcın olsun..
 
Canım ben de bir histereskopi bir de kürtaj oldum 2 düşük De evde yaptım. Maalesef kürtaja girdiğimi ailelere söylemek gafletinde bulundum herkes hastaneye doluştu , millet gözünü dikti bana bakıyor , ağlayanlar falan... serum bitmeden söküp çıkardım ben iyiyim çıkıyorum herkes evine gitsin tamam diye. Sonrasında hiçkimseye bişey söylemedim, gittim eşimle histereskopi oldum ayıldım yarım saat sonra çıkıp evimize geldik. Tüp bebek tedavisi gördüm yine bayıltılıp yumurta toplamaya falan girdim kimsenin haberi olmadı. Oldum çıktım eve geldim.

Senin operasyonlar daha ağırmış demek gece de yaptığına göre ama farketmez , kimseye söyleme , git eşinle ol tedavini çık evine gel. En temizi böylesi.

O psikoloji ile ben kimseyi görmek istemiyordum inan
 
Ya ben bu az beklenti olayını anlayamıyorum
İnsan en yakınlarından ne bekler ki
Gelsin beni beslesin harçlığımı versin evimi temizlesin el pençe divan dursun her işime koştur koştur gelsin elimi sıcak sudan soğuk suya sokmasın mı diyoruz

Hastaysam kimsem yoksa ameliyat olduysam tabiki gelcekler tabiki bakcaklar
Niye varlar
İnsan olmanın birlikte olmanın akraba hısım olmanın bi hakkı hukuku yok mu

Kimsesi olmayan zor durumdaki komşularımıza bile refakat ettik biz
Noldu eksikdik mi
Bal gibi de mecburduk insanlık vazifemizdi yaptık geçti gitti

İnsanım insana ihtiyacım var
Beklentilerim var yapmak zorunda olduklarım var
Allah mecburiyetleri gönül hoşluğuyla yapacak insanlardan etsin
 
Tüp bebek tedavim negatif sonuçlandı geçen ay.Yumurtalıklarım ilaçlara aşırı tepki verdi,karnım su topladı 6 7 aylık hamile karnı ağrılar sızılar.Kayınvalidem beni o halde oraya buraya sürükledi 500 km yol gittim sırf gönülleri olsun diye.Yumurtalarım topmanırken idrar torbam delindi, bir hafta yatmak zorunda kaldım ikinci hafta kv bize niye gelmiyosun diye sitem etti.(doğuda yaşıyoruz tedavi sürecinde memlekette kendi evim ile eşimin evi arasında mekik dokudum.)Karnımdaki suyu boşaltılar iyileştim.
3 ay sonra eşim gelince transfer oldum geliyoruz kv 2 saat öteye düğüne gitmek istedi.Sonraki gün kahvaltı,öteki gün gezinti derken transfer sonrası yatak yüzü görmedim.Totomda iğne morlukları,darmadağın ruh hali çektiğim acılar yanıma kar kaldı.Annemle sarıldık saatlerce ağladık.Diğer taraf bir gün sonra piknik yapıp çılgınlar gibi yakar top oynadı.Çok uzun ve kopuk oldu farkındayım ama deli gibi sevdiğim kocamın bile annenim yerini tutmayacağını 27 yaşında anladım.(Annemle çok düzgün bir ilişkimiz yoktu artık var.)
 
Ya tamam az beklenti fazla huzur da insan da gelinini hastanede bir basina birakmaz. Ne bileyim ya insanlik da olmus. Yeri geliyor hic tanimadiklarimiza ne fedakarliklar yapiyoruz.
 
Tam 3 kez kürtaj 2 kez histeroskopi ameliyatı oldum. Bedenen de psikolojik olarak da çok yıprandım. Herşeyle tek başıma başa çıkmak zorunda kaldım. Bakıma muhtaç annemden başka kimsem yok bu şehirde. Bana sıra geldiğinde kv ve görümce hep hastayız dediler. Eltim 2 çocuğum var diye tlf. geçmiş olsun dedi evime bile gelmedi. Unuttum sanıyordum ta ki bugün eşimin abisinin ameliyatına kadar. Benim zor zamanımda hasta olan kv, hep çok yoğun olan kayınbirader, 2 çocuklu elti hepsi koşa koşa hastaneye gelmişlerdi. Ben ameliyatlarımda gece tek yatarken hastanede onlar bu gece refakatçi kalmak için birbirleriyle kavga ediyorlardı. 1 ay sonra yeni bir ameliyat olmam gerekebilir bu kez eşimin onlara haber bile vermesine müsade etmeyeceğim. Bu davranışları hak etmedim ben. Çok üzgünüm. Sadece içimi dökmek istedim.
Bahsettiğin durumlar ameliyat değil, küçük operasyonlar. Bakıma ihyiacı olacak şeyler değil. Psikolojik olarak seni yoracak durumlar ancak hastaneden çıktıktan sonra günlük rutinine devam edebilirsin. Kayınının ameliyatı nedir okumadım henüz, ancak ameliyat ile bir tutup kendini yıpratma. Eşinin ailesinden değil tek beklentin eşinden olmalı. Ondan da yeteri kadar değer ve ilgi görğyorsan diğer şahısları abartıp kendini yıpratma. Ameliyat diye bahsettiğim şeyler ameliyat değil yanı bir iyileşmesi gereken bir sezeryan kesiği yok en azından
 
Elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Hiç saygısızlık yapmadım. Kv basit bir ishalinde acilde başında bekledim. Küçük kaynım sinirli bir tip sırf onun psikolojisi ve eltimle arası iyi olsun diye eşimle sık sık yanlarında oldum hiç müsait olmadığım zamanlarda bile onların evine gittim. Büyük kaynım babasıyla konuşmuyor ve sırf annesiyle görüşebilsin diye bizim evin bütün ailenin toplanma mekanı olmasına hiç itiraz etmedim ve onlara hizmet ettim. En son 2 ay kadar önce kv sırf evini beğenmiyor orda mutsuz diye 10 yıllık kredi çekerek kv otursun diye ev aldım. Hayatımın 10 yılını ipotek altına aldım.
Aferin de en son hareketi yapmayaydın iyiymiş. Krediyi kim ödüyor
 
Back
X