bence kaydınızı dondurun.. atamanız ne zaman nasipse o zaman olur. ama bebeğinizin bugünleri geri gelmez.
bütün uzmanlar 0-2 yaşın bebeğin hayatında çok önemli olduğunu söylüyor. onlar herşeyin farkındalar, sadece konuşamıyorlar.
ağzı dili olmayan bir bebeği bakıcıya bırakmayı ben doğru bulmuyorum.
"bana şöyle davrandı,şöyle yaptı" diyemez. derdini anlatamaz. siz kadına güveniyorsunuz ama gerçekler maalesef öyle olmuyor. evinizde kamera var mı?
anne kokusuna en muhtaç olduğu anlarda yanında olmamak, "anne" diye ağlarken başkasının kucağını bulmak; bir bebeğin başına gelebilecek en kötü şey.
bir bebeğe iyi gelecek sağlamak,bunu düşünmek babasının görevidir.
annenin öncelikli görevi ona kokusunu,şefkatini vermektir.
siz bebeğe iki baba vermişsiniz.
doğru birşey olsaydı vicdanınız da rahatsız olmazdı, hislerinize güvenin.. süt vermek şart değil ama ağladığında sizi bulması şart.
Benim iki aylık oğlum var emziremedim onu çok uğraştım ama az emzirebildim sütüm kesildi mamaya başladım yine emziriyorum ama boş çocuğum parçalayasıya emiyor ama hiç yutkunamıyor ancak mamayla doyuyor çok üzülüyorum.
İkincisi de okullar açılıyor ben öğrenciyim özel bir üniversitede yarı burslu öğretmenlik okuyorum 2.sınıftayım oğlumu bakıcıya bırakıp okula başlayacağım bakıcımız tanıdığımız ona güveniyorum ama oğlumu bırakıp gitmek burnumu sızlatıyor gece hiç uyumadım onu nasıl bırakacağım nasıl alışacağız bizhamileliğim bilerek oldu bu kadar zor olacağını bilemedim herkes bırakıyor diye düşündüm ama şimdi psikolojim bozuldu mutlu değilim okulu da bırakamam eşim çok emek harcadı benim için gece gündüz çalıştı aylardır okul paramı denkleştirdi mesleğin elinde olsun kimseye muhtaç olma artık daha güçlü olmalısın sen annesin diyor çok çaresizim bebeğini benim gibi bırakan var mı morale ihtiyacım var.
Lütfen acımasız eleştiri yapmayın herkes bebeğini koynun da büyüten doyasıya emziren anneler kadar şanslı olamıyor
öyle cümleler kurabilirsiniz sorun olmaz. çünkü evde oturmak daha yorucu.herkes istediğini düşünüp yazmakta özgürdür ama karşısındakini rencide edip suçlamadan. siz biz çalışan anneleri annelik görevlerini yapmamakla suçlayamazsınız. kimin iyi kimin kötü anne olduğu hiiiç belli olmaz, tamamen kişiye göre değişir. bende evde oturan kadınlarla ilgili "evde boş boş oturuyorsunuz" gibi saçma sapan cümleler kursam hoşunuza gitmez heralde.
Babamız bizim için gece gündüz çalışıyor ama şartlar tek maaşla bi çocuğa iyi yemek iyi giymek iyi eğitim gibi şeyleri sağlamaya yetmez hele büyüdüğü zaman ben bırakmayı istemiyorum çocuğumu ama eğer okumazsam mesleğim olmadığı için çok az maaşa çalışabilirim o da çocuğumu bırakmama değmez okulu dondursam daha zor olur oğlum için diye düşünüyorrum bana alışıcak bir yaşından sonra bırakmam daha zor olucak okula devam etmeye karar verdim buyüzden bana destek olanlara çok teşekkür ederim ALLAH hepimizin yardımcısı olsun.
Benim iki aylık oğlum var emziremedim onu çok uğraştım ama az emzirebildim sütüm kesildi mamaya başladım yine emziriyorum ama boş çocuğum parçalayasıya emiyor ama hiç yutkunamıyor ancak mamayla doyuyor çok üzülüyorum.
İkincisi de okullar açılıyor ben öğrenciyim özel bir üniversitede yarı burslu öğretmenlik okuyorum 2.sınıftayım oğlumu bakıcıya bırakıp okula başlayacağım bakıcımız tanıdığımız ona güveniyorum ama oğlumu bırakıp gitmek burnumu sızlatıyor gece hiç uyumadım onu nasıl bırakacağım nasıl alışacağız bizhamileliğim bilerek oldu bu kadar zor olacağını bilemedim herkes bırakıyor diye düşündüm ama şimdi psikolojim bozuldu mutlu değilim okulu da bırakamam eşim çok emek harcadı benim için gece gündüz çalıştı aylardır okul paramı denkleştirdi mesleğin elinde olsun kimseye muhtaç olma artık daha güçlü olmalısın sen annesin diyor çok çaresizim bebeğini benim gibi bırakan var mı morale ihtiyacım var.
Lütfen acımasız eleştiri yapmayın herkes bebeğini koynun da büyüten doyasıya emziren anneler kadar şanslı olamıyor
Arkadaşım gönlünü ferah tut çünkü ilerde bebeğin sana 'anne ben şundan istiyorum' dediğinde alamayız oğlum/kızım paramız yok yerine hadi gidip alalım dersin.O günleri düşün.Bende okulumu dondurdum bak şimdi ekimde başlıcam oglum 4 aylık anneme bırakıcam içim sızlasada mecburuz.Tek maaşla sadece zorunlu ıhtıyaçları karşılarsın.Ama kim istemez kenara para atmayı yada ailenle güzel bi tatile çıkmayı bunları evde oturarak başaramazsın.Artık kadını erkeği yok tek kişi bi eve yetemiyor malesef bu zamanda.
Üzme kendini benimde sütüm kesildi 1 ayda mamayla devam ediyoruz çok şükür kilosu normal sağlığı yerinde.
Bir üyenin dediği gibi bakıcıya dikkat! eve gizli bi kamera koymakta fayda var..
Allah bebeğinle eşinle sağlıklı günler nasip etsin size :))
tabi ki kendini çocuğuna adama, o birgün çıkıp gidecek..herkes bırakıyor diye düşünmüşsün ya yine öyle düşün.
bana da çok zor geldi oğlumdan ayrılıp işe başlamak. herkes bırakıyor dedim biraz kafam rahat.
napsaydım bunca sene emek verdiğim işimi kariyerimi bıraksa mıydım? kendimi tamamen çocuğuma adayıp kendi hayatımı hiçe mi saymalıyım? benim annelik anlayışım bu değil.
herkesin şartı farklıdır, fikri de farklıdır.
hiç moralini bozma, annelik her yaşta duygusal bişey. bebeğin büyüse askere gitse de aynı şekilde üzülceksin.
inş kısa zamanda alışırsınız.
sütün de artar inş.
çocuğun mutluluğunu "hadi gidip alalım" diyerek maddiyata bağlamışsınız bu düşünceniz çok yanlış.
her istediğini alanlar mutlu değil doyumsuz oluyor. bunun örneklerini görüyoruz, paranın satın alamadığı şeyler de vardır..
en fakir ülkelerdeki insanlar, en mutlu insanlardır; neden acaba?
siz biraz şanslısınız annenize bırakıyorsunuz, ama el alemin bakıcısına bırakmak ağzı dili olmayan bir bebeğe yapılacak en büyük kötülük!
Ya arkadaşım gerçekçi olalım lütfen ben dışarı cıktıgım zaman bi magazadan bebegime bişey begeniyorum ama fıyatı yuksekse alamıyorum yada uygun degılse.. ama içim sızlıyor cok heves ediyorum ogluma cok yakısacagını dusunuyorum ama alamadan cıkmak zorunda kalıyoruz.Oysaki benim cebimde param olsa çat diye alır giydiririm.Başka ülkelerin fakir ailelerindeki mutluluk burda bizim karnımızı doyurmuyor.Herkesin çocuğuna vereceği disiplin ve terbiye farklıdır bunun parayla bi alakası olduğunu düşünmüyorum.
Yeri gelecek elbette hayır diyeceksin ama lazım olan bişeyide almadan çıkmak insana koyuyor.Biz yeri geliyor daha ucuz bezlere bakıyoruz o ay imkanımız yoksa neden çünkü tek maaş giriyo o eve benimde katkım olsa en güzelini alırım bebeğime..
Çalışmak gibisi var mı ya bütün gün evde otur otur aynı duvarlara bak aynı işleri yap dur,benim yapacağım şey değil,1 sene evde oturdum kafayı yicek hale geldim ki şükür okulum açılıyor
ben de busmai ye katılıyorum.çalışan bir anneyim,çocuğuma 2 yıl boyunca kayınvalidemin gözetimde 2 farklı bakıcı baktı.ama size söyleyeyim anne kokusunun yerini hiçbirşey tutmuyor.bakıcılar ne kadar iyi olursa olsun çocuk anneyi arıyor.çocuğum ben yokken gelip yatağa gelip beni arıyormuş,ben gelene kadar pijamam elinde dolanıyo(kokumu alıyor heralde) ben kapıyı açınca ne olursa olsun (en eğlenceli şeyi bile yapıyor olsa)koşup yanıma geliyor.neyseki ben yarım gün çalışıyorum ve oğlumu görmediğim zamanların çoğu uykusunda geçiyor.işin özeti çalışıyorum ama kadınların yeri evidir diye düşünüyorum.hem ev işi yapıp,çocuklara bakıp hem de dışarı gidip çalışmayı "modern kölelik "olarak görüyorum.bu kadar şikayetçiysen neden işi bırakmıyorsun diyenler olabilir birincisi kendimi yeterince güvende hissetmiyorum ikincisi işim aşırı yoğun değil.ama bazen keşke okumasydım en başından ev hanımı olsaydım die düşünüyorum vs.sonuç olarak şöyle bir şey yapabilirisiniz:annenizin,kayınvalidenizin,teyzenizin vs gözetiminde bakılabilir (en azından bakıcı onların yanında daha dikkatli olur) veya bu kişiler gün içinde belli aralıklarla gelip bakıcıyı denetleyebilir.bunlar benim naçizane fikirlerim.
çocuğun mutluluğunu "hadi gidip alalım" diyerek maddiyata bağlamışsınız bu düşünceniz çok yanlış.
her istediğini alanlar mutlu değil doyumsuz oluyor. bunun örneklerini görüyoruz, paranın satın alamadığı şeyler de vardır..
en fakir ülkelerdeki insanlar, en mutlu insanlardır; neden acaba?
siz biraz şanslısınız annenize bırakıyorsunuz, ama el alemin bakıcısına bırakmak ağzı dili olmayan bir bebeğe yapılacak en büyük kötülük!
tabi ki kendini çocuğuna adama, o birgün çıkıp gidecek..
ama süt kuzusu diye tabir edilen 0-2 yaş bebekleri için konuşamadıkları, sadece duygularıyla hissettikleri bu dönem çok hassas ve kişilik gelişiminde önemli bir dönemdir.
bakıcıya teslim edilmemeli
Ben anne değilim ama çok istiyorum.Allah tüm isteyenlere ve bana da nasip etsin.Ben çalışan bir annenin çocuğu olarak yetiştim.Anahtarımı boynuma astılar.gün geldi kapıda kaldım.Soğukta bekledim.Filan fıstık bir sürü şey.Ama bunlar hiç aklıma gelmiyor.Annemle ilişkim hep çok iyi oldu.ona başarılı ve çalışian bir kadın olduğu için ayrıca saygı duydum ,örnek aldım.Asla okulu dondurma.arta kalan zamanlarda özenli vakit ayır.Biraz zorlanırsın ama pişman olmassın.İnan bana gelecekte seninle gurur duyacaktır.
Ömür boyu kocanız yada başkasımı bakacak size? Keşke öyle sonsuza dek birileri baksa bize dimi
ben de busmai ye katılıyorum.çalışan bir anneyim,çocuğuma 2 yıl boyunca kayınvalidemin gözetimde 2 farklı bakıcı baktı.ama size söyleyeyim anne kokusunun yerini hiçbirşey tutmuyor.bakıcılar ne kadar iyi olursa olsun çocuk anneyi arıyor.çocuğum ben yokken gelip yatağa gelip beni arıyormuş,ben gelene kadar pijamam elinde dolanıyo(kokumu alıyor heralde) ben kapıyı açınca ne olursa olsun (en eğlenceli şeyi bile yapıyor olsa)koşup yanıma geliyor.neyseki ben yarım gün çalışıyorum ve oğlumu görmediğim zamanların çoğu uykusunda geçiyor.işin özeti çalışıyorum ama kadınların yeri evidir diye düşünüyorum.hem ev işi yapıp,çocuklara bakıp hem de dışarı gidip çalışmayı "modern kölelik "olarak görüyorum.bu kadar şikayetçiysen neden işi bırakmıyorsun diyenler olabilir birincisi kendimi yeterince güvende hissetmiyorum ikincisi işim aşırı yoğun değil.ama bazen keşke okumasydım en başından ev hanımı olsaydım die düşünüyorum vs.sonuç olarak şöyle bir şey yapabilirisiniz:annenizin,kayınvalidenizin,teyzenizin vs gözetiminde bakılabilir (en azından bakıcı onların yanında daha dikkatli olur) veya bu kişiler gün içinde belli aralıklarla gelip bakıcıyı denetleyebilir.bunlar benim naçizane fikirlerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?