Ben, beni unuttum

Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..

Ek:

size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.

Problem nedir ?

Deniz-yildizi2 .!.:

Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..

Genişletmek için tıkla...

Derdinizi anlamadım da mutsuz bir evliliği uzatmanın anlamsız olduğunu düşünüyorum.
Boşa vakit kaybı.
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah.

Siz siz yapan şeyler ne? Evliliğiz ne şekilde bunlara mani?

Neler degisti mesela hayatinizda. Sizden gittigini hissediginiz seyler neler.

birlikteliğinizi kurtarmak adına diyorum ki , seviyorsanız mağlup olun gitsin. Tabii eğer psikolojik/fiziksel şiddet ,hakaret vb.şeyler yoksa.

Anti Depresan .!.:

Problem nedir ?

Genişletmek için tıkla...

Samsonn .!.:

Siz siz yapan şeyler ne? Evliliğiz ne şekilde bunlara mani?

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Derdinizi anlamadım da mutsuz bir evliliği uzatmanın anlamsız olduğunu düşünüyorum.
Boşa vakit kaybı.
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Dilim dondugunce aklima gelenleri anlatayim. Nerden baslasam

-size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinim konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bi ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.

Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Burda okuyorum hanimlar fiziksel siddete maruz kaliyor bu adam benim ruhuma siddet uyguluyor.
Bosanmayi dusunuyorum.

Deniz-yildizi2 .!.:

Dilim dondugunce aklima gelenleri anlatayim. Nerden baslasam

-size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinim konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bi ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.

Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Burda okuyorum hanimlar fiziksel siddete maruz kaliyor bu adam benim ruhuma siddet uyguluyor.
Bosanmayi dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bunları açıkça tartışma çıkarmadan konuştunuz mu kendisiyle?

Deniz-yildizi2 .!.:

Dilim dondugunce aklima gelenleri anlatayim. Nerden baslasam

-size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinim konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bi ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.

Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Burda okuyorum hanimlar fiziksel siddete maruz kaliyor bu adam benim ruhuma siddet uyguluyor.
Bosanmayi dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

saydıkların boşanmak için oldukça geçerli sebepler. evini yuvanı bozma savaş diyenler çıkacaktır. ben tersini söyleyeceğim. o savaştan galip çıkabileceğinin garantisi yok. büyük ihtimalle bu süre içinde adamı uyardın konuştun fayda etmedi. neden kalan ömrünün bir kısmını savaşmakla geçiresin. hayata bir kere geliyoruz ve kimseyi çekmek gibi bir zaruretimiz yok.
peki sence eşinin olumlu tarafları var mı?

Deniz-yildizi2 .!.:

Dilim dondugunce aklima gelenleri anlatayim. Nerden baslasam

-size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinim konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bi ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.

Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Burda okuyorum hanimlar fiziksel siddete maruz kaliyor bu adam benim ruhuma siddet uyguluyor.
Bosanmayi dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sizin yasantiniza saygısı olmayan birisi.
Bence kendinizi bu adamla daha fazla yipratmayin derim

The Calender .!.:

Bunları açıkça tartışma çıkarmadan konuştunuz mu kendisiyle?

Genişletmek için tıkla...

Defalarca. Anliyorum benim yaptigim seyleri yapmak zorunda degil. Ama ben yapmak icin savasmaktan yoruldum. Ayda bir iki saati KENDIME ayirmam adama batiyor. Eve geliyorum kostura kostura mutfaga giriyorum. Sirf o mutlu olsun diye.
Bi aralik ders calismak istiyorum. Hemen beni yalniz biraktin skliyorum diyor. Cocuk musun sen ???? Ilk baslarda cocukca degerlendiriyordum. Maalesef simdi algim acildi. Benim basarili olmami istemiyor.

Anti Depresan .!.:

Sizin yasantiniza saygısı olmayan birisi.
Bence kendinizi bu adamla daha fazla yipratmayin derim

Genişletmek için tıkla...

Bana saygisi yok,bence sevgisi de yok.
Surekli elestirir. Kilo alirim neden aldin , veririm neden verdim. Spora baslasam sacma baslamasam uyusuk. Bosanmayi dusunuyorum. Haberi yok daha.

Kendinizi gayet güzel ifade etmişsiniz. Sizin için neyin doğru olduğunu da tartıp karar alabilirsiniz.

Eş müsveddesine iyi bir çıkışmalısınız. Ne yiyeceğinize, kimle ne kadar konuşacağınıza, hangi kitabı okuyup, hangi kültürel aktiviteye zaman ayıracağınıza onun karar veremeyeceğini, ondan öncesinde de sağlıklı bir birey olduğunuzu, onun sizi şekillendirmesine asla ihtiyaç duymadığını belirtin.

Ha madem her adımınızı eleştirecek kadar sizden memnunsuz, hiç bir başarınıza sevinmeyecek kadar sizi ailesi olarak görememiş,
kapı nerede biliyor olmalı. O kendi sığ kafasına göre birini bulsun, siz de yeniden huzurunuzu...

Adam sizi kıskanıyor yahu yani şöyle yüksek lisansı ondan önce bitirmeniz bile onun için ego zedelenmesi.
Mutsuzsanız ayrılın bu adam sizi sindirene kadar böyle devam eder.
Bu adamı ses çıkarmayan, fikri olmayan, sadece yemek ve ev işlerinden anlayan bir kadın mutlu eder çünkü zihniyeti bu...

Deniz-yildizi2 .!.:

Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..

Ek:

size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yazdiklarin hic komik gelmedi bana tam aksine dehsete dustum. Tam bir magara adami kocan. Klasik kadini kucuk goren megoloman bir karakter. Ayni zamanda sovanist. Seni eziyor ondan iyi olmana tahammul edemedigi icin. Sindirerek kendine bagimli hale getirmeye calisiyor. Ha cunku o kadar egoist ki senin onu birakip gidemeyecegini kivama gelecegini dusunuyor.
Yuksek lisans yapmis kadinsin. Belli ki akillisin. Kendini sindirme.
al karsina konus ya adam olacaksin ya bosaniyoruz de. Ama bu laf agzindan ciktiginda yapabileceksen konus. Blof yapma. Baska cikisin yok.

Deniz-yildizi2 .!.:

Defalarca. Anliyorum benim yaptigim seyleri yapmak zorunda degil. Ama ben yapmak icin savasmaktan yoruldum. Ayda bir iki saati KENDIME ayirmam adama batiyor. Eve geliyorum kostura kostura mutfaga giriyorum. Sirf o mutlu olsun diye.
Bi aralik ders calismak istiyorum. Hemen beni yalniz biraktin skliyorum diyor. Cocuk musun sen ???? Ilk baslarda cocukca degerlendiriyordum. Maalesef simdi algim acildi. Benim basarili olmami istemiyor.

Genişletmek için tıkla...

Oldukça kıskanç,ilgi kendinde olsun istiyor ama batırıyor...
Birçok evlilikte tabiri caizse ilk dönem sidik yarıştırılır ,anlayamadığım bunu tahsilli insanların daha fazla yapması.....
Kafası erkek egemen aile,ama uygulama eşitlik yanlısı ne tuhaf ikilem,öyleyse çalışmayan okumayan tahsili olmayan insanla evlenin değil mi?kaldıracak yürekte gerek işte tam bir zavallı......
Ben yerinizde olsam eğer artıları bir tık daha fazlaysa Aile terapistine gitmenizi bunun faydalı olabileceğini düşünüyorum.
Komplekslerinin farkına varması için 3. bir göz şart bir de kafasında ki derebeyliğini yıkması için:)

Aynı benim eşim biz olmayı beceremedi bi türlü sürekli sen ben onlar onlarda çocuklarımız oldu ama çocuklar babalarını çok sevdikleri için söküp atamıyorum lütfen boşa o adamı ben çok pişmanım senn yapma

Psikolojik siddet uyguluyor.

nefesalnefesver .!.:

saydıkların boşanmak için oldukça geçerli sebepler. evini yuvanı bozma savaş diyenler çıkacaktır. ben tersini söyleyeceğim. o savaştan galip çıkabileceğinin garantisi yok. büyük ihtimalle bu süre içinde adamı uyardın konuştun fayda etmedi. neden kalan ömrünün bir kısmını savaşmakla geçiresin. hayata bir kere geliyoruz ve kimseyi çekmek gibi bir zaruretimiz yok.
peki sence eşinin olumlu tarafları var mı?

Genişletmek için tıkla...

Inanin bi kendime bakiyorum, bi ona.
Kendi oyununu oynuyor, ailesiyle uzun uzun vakit geciriyor ki benim icin hic sorun degil ( ama benim vakit gecirmem problem tabii), kendi sporuna gidiyor, dil kursuna gidiyor.
Ben coktukce adam genclesiyor.
Olumlu tarafi ne bileyim, simdi siz sorunca dusunuyorum. Bulamiyorum. Etrafina cok nazik, sevecen. Bana gelince anlattigim gibi.