- 6 Şubat 2018
- 263
- 620
- 18
- Konu Sahibi Deniz-yildizi2
-
- #41
Seni anlıyorum benim eski sevgilim de böyleydi. Sanki rakipmişiz gibi davranırdı. Üstünlük savaşı vardı bizim ilişkimizde de.
Çekilecek gibi değil.
Tek sorum var neden çekiyorsun. Aşk falan yok belli ki. Sizin için söylemiyorum ama türk kadinlari evlenmek için evleniyor etraf için yani. Başta sevgi varsa yeter diyorlar ama evlendikten sonra da sevgi saygi paylasim devam etmeli. Yoksa ben neden eli ayağı tutan bir adamın çamaşırını yikayayim yemek yapayım ona emek vereyim. Neden yani. Sokaktan geçen bir adamı evinize alıp bunları yapar mısınız? sevdiğiniz ama sizi sevmeyen bir adama da yapilmaz bence. En azından bir süre emek verilir ama karşı taraf boşsa hiç gerek yok. Evliliği çekilir kılan birşey kalmamış sizde de.
Ben de bunu yeni farkederek yeni bitirdim ilişkimi. Ama sen de geç kalmış değilsin ki. Hala umut var.Ya sanki es degil de karsi takimlarda yarisan rakibiz. Ben surekli mucadeledeyim o saldiri da. Iyi ki sevgiliymissiniz evlilik asamasina gelmemissiniz. Keske ben de gorseydim.
Tamamen farkli alanlardayiz. Onun alani mekanik, teknik. Benim daha sosyal.
Basarisiz diyemem ama benim basarima tahammulu yok. Hatta gundem hakkinda yorumlarima bile. Biseyi bilmeme sinirlendigini hissediyorum. Ben cok uzgunum. Bunu arkadasim yapsa anlarim da esim ya esim.
.Keske zamaninda oyle biriyle evlenseydi. Hep boyleydim.ailede boyle buyutulmus oglum da oglum demisler. Kendi annesi babasinin kolesi olmus. Sesini cikaramiyor, bisey diyemiyor. Sanirim annesini rol model almis. Benim de oyle olmami bekliyor.
çok net bir şekilde seni kendinden ustun görüyor ve hazmedemiyor.surekli eleştirerek ezerek bunu gidermeye çalışıyorMerhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..
Ek:
size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.
Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.
Bir narsist daha. Uzak durulması gerekir. Psikolojik olarak çökersin yoksa. Resmen psikolojik şiddet uyguluyor.
Neden biri eşiyle problemlerini anlatınca çoğu üye çözüm aramak yerine boşan! Neden boşanmıyorsun! Neden çekiyorsun! Gibi saçma sapan cümleler yazıyor. Boşanmak istese boşanıp zaten onu akıl etmiştir herhalde ki boşanmak istemiyor sizden çözüm bekliyor ne yapmadı gerektiğini öğrenmek istiyor. Lütfen biraz daha çözüme odaklanalım
Madem basarili kadina tahammul edemiyor niye evlendi anlayamiyorum.
Sizi taniyordu sonucta bir de insan sevdigiyle yarisir mi herkesin iyi oldugu farkli alanlar vardir.
Bu surecte onu ovup biraz egosunu sisireyim de gonlu olsun tarzi bir uygulama yaptiniz mi??
Çünkü o senin eşin ve bunlar görevin. Ha sevmediği birine yapmak istemiyorsa severek biriyle evlenmeli insan. Ama severek evlenipte evlendikten sonra düşman olan insanlarda var onun için dikkatli seçmeli eşini. Kadının görevi evine ve eşine bakmak erkeğin görevinde kadına ve evine maddi olarak bakmakYoksa ben neden eli ayağı tutan bir adamın çamaşırını yikayayim yemek yapayım ona emek vereyim. Neden yani. Sokaktan geçen bir adamı evinize alıp bunları yapar mısınız?
Böyle bir adamla mutlu olman mümkün değil. Seni sindirmeye çalışıyor bu adam. Aynı zamanda da kıskanıyor. Hayatın boyunca neyi başarırsan başar bırak tebrik etmeyi hep küçümseyecek seni. Kendi başarısızlıklarından da hep seni sorumlu tutacak. Ha sorun çıkartmasını engelleyebilirsin ama bunun için hep kendinden feragat edeceksin. Mesela ikinizin de sınavı varsa sen bilerek düşük not alacaksın. Işyerinde terfi etmemek için uğraşacaksın. Tiyatroyu falan tamamen unutacaksın. Başka yolu yok. Daha yolun başındasın. Bence ne yapman gerektiğini biliyorsun.Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..
Ek:
size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.
Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.
Ben genel olarak söylüyorum sadece ona söylemedim. Belli ki sorun adam da. Başımdan sevmemiş sankisen cözüm odakli fikir ver o zaman ... kadin elinden geleni yapmis ama herseyi elestiriliyor, sence ne yapmasi lazim?
Ben genel olarak söylüyorum sadece ona söylemedim. Belli ki sorun adam da. Başımdan sevmemiş sanki
Ben genel olarak söylüyorum sadece ona söylemedim. Belli ki sorun adam da. Başımdan sevmemiş sanki
Böyle bir adamla mutlu olman mümkün değil. Seni sindirmeye çalışıyor bu adam. Aynı zamanda da kıskanıyor. Hayatın boyunca neyi başarırsan başar bırak tebrik etmeyi hep küçümseyecek seni. Kendi başarısızlıklarından da hep seni sorumlu tutacak. Ha sorun çıkartmasını engelleyebilirsin ama bunun için hep kendinden feragat edeceksin. Mesela ikinizin de sınavı varsa sen bilerek düşük not alacaksın. Işyerinde terfi etmemek için uğraşacaksın. Tiyatroyu falan tamamen unutacaksın. Başka yolu yok. Daha yolun başındasın. Bence ne yapman gerektiğini biliyorsun.
Ewet hakşısın eşine göre baya becerikli olduğu için kendini küçük görmüş olabilirgenel olarak ilk öneri bosan tabi ki olmamali, ama bu durumda bayanin ruh sagligi tehlikede...
Ekte yazan kısımda zaten kendin görmüşsün sorunları. Ama bence boşanmak en son aşama olmalı. Bunları eşinle konuştun mu kavga etmeden bu konuyu eşinle konuşmalısın neşer hissettiğini anlatmalısın. Ben sevdiğin şeyleri yapmaktan vazgeçme eşin onaylamak zorunda değil kimseden onay almak zorunda değilsin. Ortak hoşlandığınız seyler mutlaka olmalı omlarını geliştirebilirsinMerhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..
Ek:
size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.
Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?