Bende panik atakla basladi ve ilerledi .Evden cikamayacak duruma gelmistim.Her seyden korkuyordum, insanlarla konusmak istemiyordum .Cok zor seyler yasadim am cok sukur ilacsiz idare edecek hale geldim.Sizde de mi sosyal fobi anksiyete rahatsızlığı var. İlacsiz yaşamak istiyorum bende sadece 6 ay bıraktım ama daha beter halde geri döndüm
İlaç çok fayda ediyor ama zamanla bağımlılık yapıyor bilemiyorum ben yıllardır kullanıyorum bırakmaya kalktığım da da daha beter geri dönüyorum. Biraz kaygımı alıyor ama oda tam yetmiyor yani sosyal anksiyetem hemen hemen hep mevcut ama bunu geleceğe taşımiyorum zindan ederdim hayatı kendimi dipsiz kuyular da yapayalnız hissederdim . Ilac en azından seratonin salgıladığı için bir tık mutlu olabiliyorum. Dr lâ görüşmelisin uzman yardımı şartAynı ben .
Canım Bi zikir var bunla ilgili istersen paylaşabilirim rahatlatıyor bir kızınkini tamamen geçirmiş internetten gördüm.
İkinci olarak spor yapmanı öneririm .
Üçüncü olarak özgüven adlı bir kitap var patrick mc kay in
Bitki çayları rahatlatıyor ...
Eğer kitabı okumam diyorsan şunu yapabilirsin bir kağıt al ve iyi kötü tüm özelliklerini yaz . Ama hepsini sonra say bunları iyi özelliklerinin çok daha fazla olduğunu göreceksin .
Her şey kendini sevmekte ... Kendimizi sevmek ve telkin etmek zorundayız . Ve başlarda beklentimiz mucize olmayacak . Yavaş yavaş ... Kendine Zaman ayır bolca . Konuşmak istersen bana mesaj atabilirsin. Benim de anksiyetem var aşırı terleme yapıyor bende üstelik bunlar biraz azaltıyor gibi ... Doktora gitmeyi de düşünüyorum sen ilaçlar hakkında ne düşünüyorsun?
Bende panik atakla basladi ve ilerledi .Evden cikamayacak duruma gelmistim.Her seyden korkuyordum, insanlarla konusmak istemiyordum .Cok zor seyler yasadim am cok sukur ilacsiz idare edecek hale geldim.
Bende panik atakla basladi ve ilerledi .Evden cikamayacak duruma gelmistim.Her seyden korkuyordum, insanlarla konusmak istemiyordum .Cok zor seyler yasadim am cok sukur ilacsiz idare edecek hale geldim.
İlaç çok fayda ediyor ama zamanla bağımlılık yapıyor bilemiyorum ben yıllardır kullanıyorum bırakmaya kalktığım da da daha beter geri dönüyorum. Biraz kaygımı alıyor ama oda tam yetmiyor yani sosyal anksiyetem hemen hemen hep mevcut ama bunu geleceğe taşımiyorum zindan ederdim hayatı kendimi dipsiz kuyular da yapayalnız hissederdim . Ilac en azından seratonin salgıladığı için bir tık mutlu olabiliyorum. Dr lâ görüşmelisin uzman yardımı şart
O zikir ne?Psikoterapi düşünmeye başladım şu an kökten çözmek için. Size verdiğim tavsiyeler bana iyi geliyor . Öneririm ...
O zikir ne?
Ben 8 sene kullandim 5 sene once de ilaclari biraktim.Gecmiyor arada oluyor ama artik kendimi , dusuncelerimi kontrol edebiliyorum ilacsiz atlatiyorum.Cok zor biliyorum ben biraz kendimden kotusunu dusunerek sukrederek kendimi rahatlatiyorum.Korku anindada bir sey ola caksa zaten oluyor onune gecemezsin kendine gel diyorum .Yani kendimle konusup sakinlestirmeyi ogrendim.O an tevekkul ediyorum sakinlesiyorum .Ilk bir kac dakikayi atlattigimda zaten rahatlamaya basliyorum.Benimki panik atakla basliyor arkasindan korkular geliyor.Öncelikle geçmiş olsun. Bana da 2 ay önce bizzat babam tarafından yaygın "anksiyetik bozukluk" teşhisi konuldu.. babam nöroloji doktoru olduğu için beni aynı zamanda da aile dostumuz olan bir psikiyatra yönlendirdi ve evet o da ben de "yaygın anksiyetik bozukluk" olduğuna kanaat getirdi ve günde bir tane yatmadan önce içmem için antidepresan ilaç yazdı..
İlacı kullanmaya başladıktan sonra ilk 3-5 gün çok güzel uyudum gerçekten.. oh be tek ihtiyacım olan buymuş dememe kalmadı 2 gün sonra yine anksiyete krizi geçirdim :/
Yalnız benim anksiyete durumum sosyal fobi şeklinde değil.. aksine dışarı çıkmak, insanlarla vakit geçirmek bana çok iyi geliyor, anksiyeteme de.. bu yaz çok tatil yaptım mesela sırf bu yüzden..
Benim anksiyete şeklim; "birazdan kötü bir şey olacak kesin" şeklinde cereyan ediyor. Yani aslında saçma sapan olan bir ayrıntıyı kendime tehdit olarak görüyorum ve kafamda felaket senaryoları oluşuyor.. saçma sapan olduğunu biliyorum ama bununla baş edemiyorum.. bir de hastalık hastasıyım ben; başım ağrısa beyin kanaması mı geçiriyorum acaba diye düşünüp hemen MR çekin bana triplerine girip kendimi hastahanelere atıyorum ağlaya sızlaya.. spor yapıyorum omzum ağrıyor omzum çıktı kesin diyip kendimi fiziki tedavicilerin kapısında buluyorum.. yani inanın aldığım maaşın yarısını her ay hastanelere gömüyorum maddi açıdan da sıkıntı yaşıyorum zaman zaman ki 29 yaşımda uzun bir aradan sonra ilk kez geçen ay babamdan para istemek zorunda kaldım düşünün.. :/
Yani özetle kızlar; yaklaşık 2 ay önce konulan "anksiyetik bozukluk" teşhisi için verilen ilaç hiçbir işe yaramıyor çünkü ben yine ara ara yaşıyorum o sinir krizlerini.. özellikle regl dönemlerime yakın daha çok yaşıyorum hatta bu durumu. Bu ilaçları uzun süre kullanınca mı sonuç veriyor ki acaba???
yeni teşhis konulmuş biri olarak tecrübeli hastadaşlarımın tavsiyelerine açığım..
Bende babam vefat ettiginde aglayamamistim.Arkasindan hamileyken annemi kaybetmistim .Dogumdan sonrada ortaya cikti .Cok zor gunlerdi.Su an o zamana gore cok iyiyim.Bu ve benzeri hastaliklari tetikleyen bir durum olabilir birinden dinlemistim psikoterapide cikmis babasiydi sanirim vefat ettiginde aglayamamismi oyle birseydi iste sonra buna benzer hastaligin sebebinin bu oldugu anlasilmisti cok gecmis olsun ama bazi kitaplar var okuyabilirsiniz ayrica tevekkul edin birde vesveseyi bir arastirin derim
Ama ilaç ben de gerçekten işe yaramıyor ya.. yani ne aksiyete halimi geçiriyor ne beni sakinleştiriyor ne de uyutuyor.. Bugün öğleden sonra tekrar doktorla randevum var. İlacımı değiştirmesini isteyeceğim.. bakalım umarım sistematik bir tedaviyle kurtulabilirim şu sinir harbi ruh halimden.. neyse ki ara ara yaşıyoruz bu ruh halini, ya bir de sürekli olsaydı :/Ben 8 sene kullandim 5 sene once de ilaclari biraktim.Gecmiyor arada oluyor ama artik kendimi , dusuncelerimi kontrol edebiliyorum ilacsiz atlatiyorum.Cok zor biliyorum ben biraz kendimden kotusunu dusunerek sukrederek kendimi rahatlatiyorum.Korku anindada bir sey ola caksa zaten oluyor onune gecemezsin kendine gel diyorum .Yani kendimle konusup sakinlestirmeyi ogrendim.O an tevekkul ediyorum sakinlesiyorum .Ilk bir kac dakikayi atlattigimda zaten rahatlamaya basliyorum.Benimki panik atakla basliyor arkasindan korkular geliyor.
Ben yazicaktim siz soylemissinizAma ilaç ben de gerçekten işe yaramıyor ya.. yani ne aksiyete halimi geçiriyor ne beni sakinleştiriyor ne de uyutuyor.. Bugün öğleden sonra tekrar doktorla randevum var. İlacımı değiştirmesini isteyeceğim.. bakalım umarım sistematik bir tedaviyle kurtulabilirim şu sinir harbi ruh halimden.. neyse ki ara ara yaşıyoruz bu ruh halini, ya bir de sürekli olsaydı :/
Çok geçmiş olsun bu arada..
Öncelikle geçmiş olsun. Bana da 2 ay önce bizzat babam tarafından yaygın "anksiyetik bozukluk" teşhisi konuldu.. babam nöroloji doktoru olduğu için beni aynı zamanda da aile dostumuz olan bir psikiyatra yönlendirdi ve evet o da ben de "yaygın anksiyetik bozukluk" olduğuna kanaat getirdi ve günde bir tane yatmadan önce içmem için antidepresan ilaç yazdı..
İlacı kullanmaya başladıktan sonra ilk 3-5 gün çok güzel uyudum gerçekten.. oh be tek ihtiyacım olan buymuş dememe kalmadı 2 gün sonra yine anksiyete krizi geçirdim :/
Yalnız benim anksiyete durumum sosyal fobi şeklinde değil.. aksine dışarı çıkmak, insanlarla vakit geçirmek bana çok iyi geliyor, anksiyeteme de.. bu yaz çok tatil yaptım mesela sırf bu yüzden..
Benim anksiyete şeklim; "birazdan kötü bir şey olacak kesin" şeklinde cereyan ediyor. Yani aslında saçma sapan olan bir ayrıntıyı kendime tehdit olarak görüyorum ve kafamda felaket senaryoları oluşuyor.. saçma sapan olduğunu biliyorum ama bununla baş edemiyorum.. bir de hastalık hastasıyım ben; başım ağrısa beyin kanaması mı geçiriyorum acaba diye düşünüp hemen MR çekin bana triplerine girip kendimi hastahanelere atıyorum ağlaya sızlaya.. spor yapıyorum omzum ağrıyor omzum çıktı kesin diyip kendimi fiziki tedavicilerin kapısında buluyorum.. yani inanın aldığım maaşın yarısını her ay hastanelere gömüyorum maddi açıdan da sıkıntı yaşıyorum zaman zaman ki 29 yaşımda uzun bir aradan sonra ilk kez geçen ay babamdan para istemek zorunda kaldım düşünün.. :/
Yani özetle kızlar; yaklaşık 2 ay önce konulan "anksiyetik bozukluk" teşhisi için verilen ilaç hiçbir işe yaramıyor çünkü ben yine ara ara yaşıyorum o sinir krizlerini.. özellikle regl dönemlerime yakın daha çok yaşıyorum hatta bu durumu. Bu ilaçları uzun süre kullanınca mı sonuç veriyor ki acaba???
yeni teşhis konulmuş biri olarak tecrübeli hastadaşlarımın tavsiyelerine açığım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?