Hiç tahammül edemem
Marmarayda turnike sırasında bekliyorum. Hemen de akan bir sıra. Basıp geçiyorsun. 50 55 yaşlarında bir teyze, elinde zikirmatikle dualar okuya okuya geldi, tam sıra bendeyken önüme geçip şak diye akbilini okuttu.
Teyze elinde zikirmatik var, bir sürü dua ediyorsun ama hakkımı yedin ve ben sana hakkımı helal etmiyorum. Al bu kul hakkıyla naparsan yap dedim.
Şoka girdi, ben hızla uzaklaştım, peşimden geldi, bir süre beni aradı ama saklandım.
Uyuz olurum böyle göstermelik tiplere. Çeksin vicdanını şimdi, hiç umrumda olmaz.
Bir de sağlık ocağında çok kavga ederim. Şimdi polemik olmasın diye ayrıntılı betimlemeyeceğim ama hep aynı tipte insanlar sırayı umursamayıp doktorun kapısına gelip o kapıya yapışır.
Hepsinin de bahanesi aynıdır. Evde veya arabada bekleyen küçük çocuk vardır ve asla ama asla muayene olmayıp doktora sadece bir soru soracaklardır. Hiç şaşmaz.
Şimdiye kadar birine bile yerimi vermedim. Hep benle beraber içeri girdiler. Hemen oturdum, kalkmadım. Sıra benim dedim. Eşek gibi dışarı çıkıp sıraya girdiler.
Bir de pandemide şimdi sosyal mesafe gereği öndekiyle araya mesafe koyup sıra oluyoruz. İlk başta cahiller alışamadı buna. Önümdeki boşluğu görünce hemen aramıza girmeye kalktılar. Sonra da ay görmedim, ay sırada olduğunuzu anlamadım. Aptalsan anlamazsın. Hepimiz arka arkaya dizilmiş trencilik oynuyorduk zaten.
Bu sırada hak yeme kanayan yaramdır benim. Anlamsız bir sinirim var bu konu üzerinde.
bence kişiliğiyle alakalı kişinin biz cazgırız biraz galiba 
