- 25 Ağustos 2014
- 8.558
- 12.752
- 248
ay çok sağol.çok iyi oldu bunları öğrenmem.89 yılında olduğunu şurdan hatırlıyorum. ozamanlar oğlumun ana okuluna gitmesi için,çalışan anne olması gerekiyordu,eşim beni sigortalı göstermişti.3 ay ödedi yalnızca.bankayı arayayıp,öğreneyim.yüklü bir miktarsa,eşime teklif ederim üzerini tamamlayıp,sgk ya yatırırız.çok sevindim.
Bu kadar şey yaparsanız sonuç bu olur düğünümde eşimin ailesinden bir bilezik geldi gerisi nevresim battaniye vs almış senede bir oğluma ve bana kıyafet alır bazan o da ev aldım ben ödüyorum araba aldım ben ödedim sizce bunlar nasıl objektif insan olarak ben de sizden yorum istiyorumevet kızlar sabahtan beri bunu sorguluyorum.mükemmel bir anne ve kayınvalide değilim galiba.
bazılarınız beni,gelin -kaynana konularına yaptığım,mümkün mertebe objektif yorumlarımdan biliyorlar.
bizde herşey süt liman,ama sabahtan beridir düşünüyorum ki,benim verdiğim tavizlerden ötürü öyle oluyormuş.
kısaca anlatayım;gelinim bu ay sonu işten çıkıyor,evlilik tazminatı alacakmış(bu işlerden hiç anlamam)bu parayı da babasının bazı borçları için ona verecekmiş.bunu benimle paylaştı.para senin ,karar senin dedim.koskoca iki insan,hesabınızı,kitabınızı yapmışsınızdır.buraya kadar hiç bir sorun yok.
bilenler bilir,biz oğlumun kirasını ödüyoruz.bir evimiz var.işyerlerine çok uzak olduğu için,orada oturmuyorlar.onu alıp,üstünü tamamlayıp kiralarını veriyoruz.bunda da bir sorun yok,içimizden gelerek yapıyoruz.
bu evin haricinde,bir evimiz daha var.onda şu anda eşim ve ben oturuyoruz.bu ev oğlumun üstüne alındı,bekarken.ama gerçekten,beş kuruşunu almadık.kayınpederden de bir gecekondu miras kaldı.bu evlerin tapusu da eşimin üstüne.benim bir dikili ağacım yok anlayacağınız.
bir de arabamız var,şu anda oğlum kullanıyor.onu da krediyle almıştık.arabanın yüzünü göremiyoruz.yaşlı annem babam var,onları ziyaret giderken,metro, metrobüs iki araç değiştirerek gidiyorum.(lazım olunca isteyin diyorlar ama çekiniyoruz istemeye)oğlum askerliğini bedelli yaptı,kredisini ben ödüyorum.çünkü maaaşı belli,ama arada freelance dediği bir iş yapınca,ekstra para kazanıyor ama ne kadar alıyor,inanın bilmiyorum.
eşim 59 yaşında,kendi işi var,şükür kazanıyor.kimseye muhtaç değiliz.ama gece yarılarına kadar çalışıyor,gerçi şikayetçi değil.seviyor çalışmayı.
eee sorun ne diyeceksiniz.şimdi onlara bir ev almak niyetimiz var.paramız yetmiyor.altınlarını,(28 000 tutuyormuş)teklif ettiler eşim kabul etmedi.kredi çekeceğiz.eşim benim kadar iyi niyetli düşünmüyor.çok safsın diyor bana.onların sorumsuzca,gezmelerine,yiyip içmelerine kızıyor.hala da öyleler,haftanın 4 günü dışarıdalar.hafta sonları mutlaka kahvaltıdan başlayıp,gece yarılarına kadar,sokaktalar.eşimi ikna etme çabalarım ve arada kalmalarım,beni bunalttı.
ben bunlara nasıl davranmalıyım,nasıl konuşmalıyım bilemiyorum.ya da aradan çekileyim.baba oğul,halletsinler diyorum,araları bozulursa çok üzülürüm.ayrıca yaşlandığımda onlara muhtaç olma fikri beni müthiş derecede üzüyor.
uzun oldu,kusura bakmayın.okumak istemeyene de saygı duyarım.
notğlum tek çocuk ve biraz şımartmış olabilirim.
Vay bee benim kayınvalidem de bir çöp almadı bana,kendi oğluna bile bir çeyrek takmadığı gibi oğluna geri almak şartıyla borç veriyorevet kızlar sabahtan beri bunu sorguluyorum.mükemmel bir anne ve kayınvalide değilim galiba.
bazılarınız beni,gelin -kaynana konularına yaptığım,mümkün mertebe objektif yorumlarımdan biliyorlar.
bizde herşey süt liman,ama sabahtan beridir düşünüyorum ki,benim verdiğim tavizlerden ötürü öyle oluyormuş.
kısaca anlatayım;gelinim bu ay sonu işten çıkıyor,evlilik tazminatı alacakmış(bu işlerden hiç anlamam)bu parayı da babasının bazı borçları için ona verecekmiş.bunu benimle paylaştı.para senin ,karar senin dedim.koskoca iki insan,hesabınızı,kitabınızı yapmışsınızdır.buraya kadar hiç bir sorun yok.
bilenler bilir,biz oğlumun kirasını ödüyoruz.bir evimiz var.işyerlerine çok uzak olduğu için,orada oturmuyorlar.onu alıp,üstünü tamamlayıp kiralarını veriyoruz.bunda da bir sorun yok,içimizden gelerek yapıyoruz.
bu evin haricinde,bir evimiz daha var.onda şu anda eşim ve ben oturuyoruz.bu ev oğlumun üstüne alındı,bekarken.ama gerçekten,beş kuruşunu almadık.kayınpederden de bir gecekondu miras kaldı.bu evlerin tapusu da eşimin üstüne.benim bir dikili ağacım yok anlayacağınız.
bir de arabamız var,şu anda oğlum kullanıyor.onu da krediyle almıştık.arabanın yüzünü göremiyoruz.yaşlı annem babam var,onları ziyaret giderken,metro, metrobüs iki araç değiştirerek gidiyorum.(lazım olunca isteyin diyorlar ama çekiniyoruz istemeye)oğlum askerliğini bedelli yaptı,kredisini ben ödüyorum.çünkü maaaşı belli,ama arada freelance dediği bir iş yapınca,ekstra para kazanıyor ama ne kadar alıyor,inanın bilmiyorum.
eşim 59 yaşında,kendi işi var,şükür kazanıyor.kimseye muhtaç değiliz.ama gece yarılarına kadar çalışıyor,gerçi şikayetçi değil.seviyor çalışmayı.
eee sorun ne diyeceksiniz.şimdi onlara bir ev almak niyetimiz var.paramız yetmiyor.altınlarını,(28 000 tutuyormuş)teklif ettiler eşim kabul etmedi.kredi çekeceğiz.eşim benim kadar iyi niyetli düşünmüyor.çok safsın diyor bana.onların sorumsuzca,gezmelerine,yiyip içmelerine kızıyor.hala da öyleler,haftanın 4 günü dışarıdalar.hafta sonları mutlaka kahvaltıdan başlayıp,gece yarılarına kadar,sokaktalar.eşimi ikna etme çabalarım ve arada kalmalarım,beni bunalttı.
ben bunlara nasıl davranmalıyım,nasıl konuşmalıyım bilemiyorum.ya da aradan çekileyim.baba oğul,halletsinler diyorum,araları bozulursa çok üzülürüm.ayrıca yaşlandığımda onlara muhtaç olma fikri beni müthiş derecede üzüyor.
uzun oldu,kusura bakmayın.okumak istemeyene de saygı duyarım.
notğlum tek çocuk ve biraz şımartmış olabilirim.
Vay bee benim kayınvalidem de bir çöp almadı bana,kendi oğluna bile bir çeyrek takmadığı gibi oğluna geri almak şartıyla borç veriyorsizin bu yaptığınızı benim ailem bize yapıyor,kirayı ödemiyorlar ama ihtiyac anında hep yardimci oluyorlar,ev almak istiyorduk,babam kendisi bize ev vereceğini söyledi altınlarınıza dokunmayin ihtiyacıniz olur dedi ama ben kabul etmedim,insan birazda karşı taraftan görmek istiyor..aileme tek taraflı yüklenmeyi ben sindiremiyorum.
Ne güzel..biz de hic oyle olmadı,annem herseyimle ilgilendi,o dönem cok yiprandi yalnız birakildi dünürleri tarafindan..babam bana kiyamadigi için bana söyledi ev ve benzeri ne olursa ben yanindayim dedi ama ben utandım bu durumdan,torun istiyorlar mesela ben su an bakamayacagim cocugu dogurmam dedim,bana sacmalama biz herseyiyle ilgileniriz,egitiminden,kiyafetine..cok ezici bi durum..kabul etmiyorum etmiycem de birazda onlar birseyler yapmali ama kendi kizlari evlenirken eminim herseyi yaparlar.o yuzden de gözümde hic bir onemleri yok..Bayramda kuzenime kız istemeye gittik.
Kız tarafı isteme sözünün sonunda kayınpeder neyapıcaksın dedi.
Eniştemde 1 ev alıcam dedi teyzemde kızınızın istediği gibi 8 bilezik takıcam bir set bir altın saat dedi.
Sonra eniştem kızın babasına sordu pırlanta gibi kızınızla oğlumuzun evlenmesi için biz bunları yapıyoruz siz bizim pırlanta gibi oğlumuza neyapacaksınız ?
Kızın babası hem şaşırdı hem utandı hiçbişey diyemedi verdim kızımı demekle yetindi.
Eşit ve adil olunmalı
eşin haklı...evet kızlar sabahtan beri bunu sorguluyorum.mükemmel bir anne ve kayınvalide değilim galiba.
bazılarınız beni,gelin -kaynana konularına yaptığım,mümkün mertebe objektif yorumlarımdan biliyorlar.
bizde herşey süt liman,ama sabahtan beridir düşünüyorum ki,benim verdiğim tavizlerden ötürü öyle oluyormuş.
kısaca anlatayım;gelinim bu ay sonu işten çıkıyor,evlilik tazminatı alacakmış(bu işlerden hiç anlamam)bu parayı da babasının bazı borçları için ona verecekmiş.bunu benimle paylaştı.para senin ,karar senin dedim.koskoca iki insan,hesabınızı,kitabınızı yapmışsınızdır.buraya kadar hiç bir sorun yok.
bilenler bilir,biz oğlumun kirasını ödüyoruz.bir evimiz var.işyerlerine çok uzak olduğu için,orada oturmuyorlar.onu alıp,üstünü tamamlayıp kiralarını veriyoruz.bunda da bir sorun yok,içimizden gelerek yapıyoruz.
bu evin haricinde,bir evimiz daha var.onda şu anda eşim ve ben oturuyoruz.bu ev oğlumun üstüne alındı,bekarken.ama gerçekten,beş kuruşunu almadık.kayınpederden de bir gecekondu miras kaldı.bu evlerin tapusu da eşimin üstüne.benim bir dikili ağacım yok anlayacağınız.
bir de arabamız var,şu anda oğlum kullanıyor.onu da krediyle almıştık.arabanın yüzünü göremiyoruz.yaşlı annem babam var,onları ziyaret giderken,metro, metrobüs iki araç değiştirerek gidiyorum.(lazım olunca isteyin diyorlar ama çekiniyoruz istemeye)oğlum askerliğini bedelli yaptı,kredisini ben ödüyorum.çünkü maaaşı belli,ama arada freelance dediği bir iş yapınca,ekstra para kazanıyor ama ne kadar alıyor,inanın bilmiyorum.
eşim 59 yaşında,kendi işi var,şükür kazanıyor.kimseye muhtaç değiliz.ama gece yarılarına kadar çalışıyor,gerçi şikayetçi değil.seviyor çalışmayı.
eee sorun ne diyeceksiniz.şimdi onlara bir ev almak niyetimiz var.paramız yetmiyor.altınlarını,(28 000 tutuyormuş)teklif ettiler eşim kabul etmedi.kredi çekeceğiz.eşim benim kadar iyi niyetli düşünmüyor.çok safsın diyor bana.onların sorumsuzca,gezmelerine,yiyip içmelerine kızıyor.hala da öyleler,haftanın 4 günü dışarıdalar.hafta sonları mutlaka kahvaltıdan başlayıp,gece yarılarına kadar,sokaktalar.eşimi ikna etme çabalarım ve arada kalmalarım,beni bunalttı.
ben bunlara nasıl davranmalıyım,nasıl konuşmalıyım bilemiyorum.ya da aradan çekileyim.baba oğul,halletsinler diyorum,araları bozulursa çok üzülürüm.ayrıca yaşlandığımda onlara muhtaç olma fikri beni müthiş derecede üzüyor.
uzun oldu,kusura bakmayın.okumak istemeyene de saygı duyarım.
notğlum tek çocuk ve biraz şımartmış olabilirim.
aslında paraları yok.biriktirmiyorlar ki.evleneli bir sene oldu.kenarda 100 liraları yok.bu süre zarfında gelinim de çalışıyordu.şimdi işten çıkıyor.bakalım ne yapacaklar.
evi almak zorunda hissediyor eşim,çünkü evlenmden önce,söz vermişti kızın babasına.
teşekkür ederim aynen öyle,15 yıl sonunda bu bayram tatile çıktık eşimle.o da bir pansiyon du.ve bir hafta sınırlı para harcamışızdır.onlar ise,beş yıldızlı otele gidiyorlar.
evet işte ben de kırgınım.onların sosyal medyada ki,gezip yiyip içme fotoğraflarını gördüğüm de kırılıyorum ve kendimi sorguluyorum,kıskanç kayınvalide miyim diye
Öğrencilikten evli adam rolüne direkt dalınca sorumluluklar karışmış sizde.Beni yanlış anlamayın ama zengin bir ailenin tek kızıyım 5000 maaşla çalışıyorum 35 yaşına geldim evlendim evleneli bir kere bile 5 yıldızlı otelde tatil yapmadım.Acıyorum paraya.Gelininizdeki lüks bende yok.Bişeye verilen değer onu kazanırken verilen emek kadardır.Hayat savaşına başlamamış sizin çocuklar.Sırtlarını dayamışlar size.Kıymeti olmayacak yaptıklarınızın.biz de devlet okullarında okuttuk,devlet üniversitesine gitti.aslında çok şımarık yetiştirmedik diye düşünüyorum.dersleri öncelikliydi bizim için.üniversitenin son senesinden beri çalışıyor,yaklaşık 8-9 yıldır.sadece evlenirken birşeyler oldu,birden evlenmek istedi.askerliğini yapmamıştı nişanlandı,askere gitmeye hazırlanırken bedelli çıktı.biraz da ben üzülüyorum diye,eşim bedelliyi kabul etti.o arada evlilik hazırlıklarına başlanmıştı.ne olduğunu anlamdık ki.
Öğrencilikten evli adam rolüne direkt dalınca sorumluluklar karışmış sizde.Beni yanlış anlamayın ama zengin bir ailenin tek kızıyım 5000 maaşla çalışıyorum 35 yaşına geldim evlendim evleneli bir kere bile 5 yıldızlı otelde tatil yapmadım.Acıyorum paraya.Gelininizdeki lüks bende yok.Bişeye verilen değer onu kazanırken verilen emek kadardır.Hayat savaşına başlamamış sizin çocuklar.Sırtlarını dayamışlar size.Kıymeti olmayacak yaptıklarınızın.
Kafadan oğlunuzun kredi çekip ev almanıza karşı çıkması gerekirdi.Altınları teklif edeceğine.
Sorumluluklarını alsınlar.En kötü ihtimal kiradaki evi satıp peşinat olarak verin.Krediyi kendileri ödesin. Ama oturduğunuz evi siz üzerinize almalısınız.Hayatın kime ne getireceği belli olmuyor.
O zaman sizin gelin evlenince hayat savaşı bitmiş demiş :)teşekkür ederim.aslında ne biz ne gelinimiz zengin ailelerden değiliz.bizim çok şükür birşeylerimiz,var ama öncesinde çok sıkıntılar çektik.gelinimin ailesi ise,orta halli.evleri kira baba emekli, 3 kız bir oğlan da liseyi bitirince çalışmaya başlamışlar.yani öyle bekarken ekmek elden su gölden yaşamamış.8 yıldır çalışıyormuş,çok yorulmuş,bu yüzden,geçerli hiç bir neden yokken işten çıktı.
işten çıkmadan önce eşim krediye yardım isteyecebileceğini söylüyordu. ki.5000 tl nin ,1000 tl sini pek ala kredi için bize verebilirlerdi.şimdi işten çıkınca,sadece oğlumun maaşı ve ek gelirleri kaldı.o da ayda en fazla 3000 civarı.faturalar,kredi kartları,bakalım nasıl yetişecekler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?