- 20 Haziran 2016
- 6.191
- 10.536
- 248
- Konu Sahibi kivircik2005
-
- #21
Arkadaşım 20 yaşındasın bu kadar bi haber olma ama kızıyorum ya gencecik insanlara ben. Devlet hastanesine randevu alıp gideceksin , kız çocuğusun evli değilsin babanın sigortasından bakılıyorsun. Sağlık ocağına nasıl gidiyorsan oraya da çıkıp gideceksin. Maddi sıkıntı varsa gir bir işe çalış market mağaza, açıktan üniversite sınavına çalışanların hepsi bir yandan çalışıyor. Yabancı dilim yok diyorsun, neden yok. Elinin altında internet var binbir bedava kaynak var.Var ama devlet bakmaz sana diyor . O nasıl oluyor bilgi verir misiniz. Babama soruyorum sürekli gecistiriyor beni .
Gülüm merhaba o rahatsızlık bende de var ben ilköğretim zamanlarında başladı ben atlatim onu hatta sen söyleyince aklıma geldi bir hüzünlendim ağlıyordum ben bu durum için hep uyanıyordum o derece çoktu bende gece 1 de uyuyordum 10 gib yatağın içine giriyordum saatlerce hayal kuruyordum ders çalışamıyordum ben şimdi bir kaç isim var yarın müsait olursam sana yazayımMerhaba . Ben galiba kafayı yedim. Bende hayal kurma hastalığı ve dikkat eksikliği var. Küçükken arkadaşlarım tarafından hep dışlandım. İlkokul ve ortaokul yıllarım böyle oldu. Hal böyle olunca bende sosyallesemez enerjimi atamazdim. Okuldan geldiğim zaman ilk işim ayna karşısına geçmek olurdu. Yatak odasında kocaman aynalar var bizim evde o aynanın karşısına geçer 2 3 saat annem babam eve gelene kadar kendi kendime konuşurdum sanki karşımda arkadaşım var gibi. Zamanla anne babama yakalanınca bende bu sefer hayaller kurmaya başladım. Ayna karşısında konuşma sıktığım azaldı ama devam ediyordu. Bu sefer de annemin telefonunu gizli gizli alırdım. Kulağıma yaklastirirdim müzik eşiğinde kendimi süper kahramanmış veya da çizgi filmdeki bir karaktermis gibi hayal edip saatlerce odada koşturur koltuktan koltuğa zıpladım. O zamanlar 11 12 yaslarindaydım şu an 20 yaşındayım ve bu huyumdan hala vazgeçemiyorum. Ya sabaha kadar ayna karşısında kendi kendime konuşuyorum ya da kulağıma kulaklık takıp avuç kadar odanın içinde transa geçmiş gibi bir o yana bir bu yana yürümeye başlıyorum .Yeniden üniversite sınavına hazırlanıyorum şu lanet psikolojim yüzünden. Ama dersin başına geçtikten 5dk sonra kulağımda kulaklık kendimi doktor, avukat veya da farklı meslekten biri gibi hayal edip kendi kendime sabaha kadar dönüyorum. Bunu farkettiğimde kendimden o kadar utanıyorum ki . Böyle yatağa çöküp cenin pozisyonu alıyorum ben napıyorum diye Dikkatim 0. 10 dk youtube videosu izleyemiyorum, odaklanamıyorum sürekli ayaklarımı sallıyorum veya da telefona bakıyorum.
Saç koparma huyum da var . Onu da annemden gördüm. O üzüldüğü zaman saclarini koparırdı. Bende ona baka baka aynısı oldum . Kafamı yastığa koyamıyorum saç diplerim acıyor.
Babama baba psikologa gitmek istiyorum dediğim zaman senin de derdin yok , işin gücün yok , elin boş kendine yeni dert arıyorsun diyor. 50 yasinda ama bir görseniz yeni yetme ergen gibi .O hayatı benden daha iyi biliyormuş, kazık kadar olmuş benimle sidik yarıştırıyor .
Annem tarafından ise çok zorbalandım. Ortaokulda ,okuldan gelince neden ev temizliği yapmadın diye süpürge sapıyla döverdi. Çok çirkinsin, yüzün sivilce dolu ,bacakların tavuk bacağı gibi , göğüslerin, burnun büyük diye sürekli zorbalandim . Bir gün arkadaşlarım bana doğum günü sürprizi yapmislar fotoğraf cektik .Anneme gösterdim ,sen pis mi kokuyordun da arkadaşların senin yanina yaklasmadilar uzak durdular dedi. Öylece kalakaldım cevap veremedim. Bütün keyfim kaçtı. Yine günlerden bir gün anneme hoşlandığım çocuğun fotosunu gösterdim basladi bana saydırmaya , sen kilolusun o cocuk zatif senin yüzün sivilce dolu sen şoylesin gene hevesimin içine etti . Beninle ne derdi var bilmiyorum , asla sarılmaz öpmez ateşlendiğimde ateşimi bile ölçmez .
Babam da bir gün karşıma geçip ben zayıfım annen zayıf sen niye bu kadar kilolusun dedi.
O zamanlar daha 13 14 yaşındayım bedenim daha yeni yeni oluşmaya başlıyordu beni sürekli böyle zorbaladilar bu da bana yeme bozukluğu olarak geri döndü.
Yaşıtlarım gezip tozarken Ben böyle saçma sapan şeylerle uğraşıyorum. Artık uykularım bile huzursuz , sınava az kalınca iyice arttı bu huylarım. Sanırım stres ve kaygıyla baş etme yöntemim bu .
Biraz uzun yazdım kusura bakmayın. Gece gece cok doldum
Teşekkür ederim zaman ayiracaginiz içinGülüm merhaba o rahatsızlık bende de var ben ilköğretim zamanlarında başladı ben atlatim onu hatta sen söyleyince aklıma geldi bir hüzünlendim ağlıyordum ben bu durum için hep uyanıyordum o derece çoktu bende gece 1 de uyuyordum 10 gib yatağın içine giriyordum saatlerce hayal kuruyordum ders çalışamıyordum ben şimdi bir kaç isim var yarın müsait olursam sana yazayım
Teşekkür ederim . Ben 20 yaşındayım şu anda ama 12 13 yaşımdan beri var bu semptom. Belki kurtulamam ama en aza indirgemek istiyorum . Ki 12. Sınıfta hem dershaneye hem okula gidiyordum bütün haftam doluydu ama ona rağmen ben gene böyle hayal kurup kendi kendime dönüyordum. Yani meşguliyet falan ise yaramıyor bende .ayaklarım üzerine basamiyordum ama dönmekten de kendimi alakoyamıyordumCanım benim, seni o kadar iyi anlıyorum ki.
Ben de aynı dertten muzdaribim. Araştırdığım kadarıyla bu rahatsızlığa teşhis konalı çok olmamış ve doktora başvuranlar dümdüz anksiyete ilaçlarıyla eve dönmüşler. Henüz meşguliyetten başka bir tedavisi yok diye biliyorum. İnsan gerçekten hayatı kaçırıyor böyle. Ama yalnız olmadığını bil. Ben bunu kimselere anlatamıyordum. Ne zaman ki benim gibilerin olduğunu gördüm o zaman bi oh çektim. Sen de yalnız değilsin. Herkesin bir kusuru derdi var bizimki de bu işte.
Bu konudan ben de açmayı düşünmüştüm benim yerime sen açmışsın. Yorumları takip edeceğim ben de.
Gerçek hayatta böyle bir anne baba varken hayal dünyasını tercih etmenize hiç şaşırmadım. Zor biliyorum ama hayatınızın dizginlerini elinize almanız lazım. Devlet hastanesinde bir psikiyatriste gidin, size yardımcı olurlar. Üniversite için de neresi tutarsa gidin ki biraz uzaklaşın şu ortamdan.Merhaba . Ben galiba kafayı yedim. Bende hayal kurma hastalığı ve dikkat eksikliği var. Küçükken arkadaşlarım tarafından hep dışlandım. İlkokul ve ortaokul yıllarım böyle oldu. Hal böyle olunca bende sosyallesemez enerjimi atamazdim. Okuldan geldiğim zaman ilk işim ayna karşısına geçmek olurdu. Yatak odasında kocaman aynalar var bizim evde o aynanın karşısına geçer 2 3 saat annem babam eve gelene kadar kendi kendime konuşurdum sanki karşımda arkadaşım var gibi. Zamanla anne babama yakalanınca bende bu sefer hayaller kurmaya başladım. Ayna karşısında konuşma sıktığım azaldı ama devam ediyordu. Bu sefer de annemin telefonunu gizli gizli alırdım. Kulağıma yaklastirirdim müzik eşiğinde kendimi süper kahramanmış veya da çizgi filmdeki bir karaktermis gibi hayal edip saatlerce odada koşturur koltuktan koltuğa zıpladım. O zamanlar 11 12 yaslarindaydım şu an 20 yaşındayım ve bu huyumdan hala vazgeçemiyorum. Ya sabaha kadar ayna karşısında kendi kendime konuşuyorum ya da kulağıma kulaklık takıp avuç kadar odanın içinde transa geçmiş gibi bir o yana bir bu yana yürümeye başlıyorum .Yeniden üniversite sınavına hazırlanıyorum şu lanet psikolojim yüzünden. Ama dersin başına geçtikten 5dk sonra kulağımda kulaklık kendimi doktor, avukat veya da farklı meslekten biri gibi hayal edip kendi kendime sabaha kadar dönüyorum. Bunu farkettiğimde kendimden o kadar utanıyorum ki . Böyle yatağa çöküp cenin pozisyonu alıyorum ben napıyorum diye Dikkatim 0. 10 dk youtube videosu izleyemiyorum, odaklanamıyorum sürekli ayaklarımı sallıyorum veya da telefona bakıyorum.
Saç koparma huyum da var . Onu da annemden gördüm. O üzüldüğü zaman saclarini koparırdı. Bende ona baka baka aynısı oldum . Kafamı yastığa koyamıyorum saç diplerim acıyor.
Babama baba psikologa gitmek istiyorum dediğim zaman senin de derdin yok , işin gücün yok , elin boş kendine yeni dert arıyorsun diyor. 50 yasinda ama bir görseniz yeni yetme ergen gibi .O hayatı benden daha iyi biliyormuş, kazık kadar olmuş benimle sidik yarıştırıyor .
Annem tarafından ise çok zorbalandım. Ortaokulda ,okuldan gelince neden ev temizliği yapmadın diye süpürge sapıyla döverdi. Çok çirkinsin, yüzün sivilce dolu ,bacakların tavuk bacağı gibi , göğüslerin, burnun büyük diye sürekli zorbalandim . Bir gün arkadaşlarım bana doğum günü sürprizi yapmislar fotoğraf cektik .Anneme gösterdim ,sen pis mi kokuyordun da arkadaşların senin yanina yaklasmadilar uzak durdular dedi. Öylece kalakaldım cevap veremedim. Bütün keyfim kaçtı. Yine günlerden bir gün anneme hoşlandığım çocuğun fotosunu gösterdim basladi bana saydırmaya , sen kilolusun o cocuk zatif senin yüzün sivilce dolu sen şoylesin gene hevesimin içine etti . Beninle ne derdi var bilmiyorum , asla sarılmaz öpmez ateşlendiğimde ateşimi bile ölçmez .
Babam da bir gün karşıma geçip ben zayıfım annen zayıf sen niye bu kadar kilolusun dedi.
O zamanlar daha 13 14 yaşındayım bedenim daha yeni yeni oluşmaya başlıyordu beni sürekli böyle zorbaladilar bu da bana yeme bozukluğu olarak geri döndü.
Yaşıtlarım gezip tozarken Ben böyle saçma sapan şeylerle uğraşıyorum. Artık uykularım bile huzursuz , sınava az kalınca iyice arttı bu huylarım. Sanırım stres ve kaygıyla baş etme yöntemim bu .
Biraz uzun yazdım kusura bakmayın. Gece gece cok doldum
Pzt günü randevu aldim . İnşallah yardımcı olurlar . Sorun babam. Bana ne diyor biliyor musunuz ? Bugün resmi tatil hastanelerin acil dışında biryeri çalışmaz. İşte randevu için arasan bile kimseyi bulamazsın diyor ama aradım randevu aldim . Baba en azından arar sorarım diyorum bu sefer de senin türkçen mi kit diyor. İşte inanmıyorum ona ya siniri bozuluyor kandıramadığı içinGerçek hayatta böyle bir anne baba varken hayal dünyasını tercih etmenize hiç şaşırmadım. Zor biliyorum ama hayatınızın dizginlerini elinize almanız lazım. Devlet hastanesinde bir psikiyatriste gidin, size yardımcı olurlar. Üniversite için de neresi tutarsa gidin ki biraz uzaklaşın şu ortamdan.
Senden para isterler diyor babam . Diyorum nasıl isteyecekler öyle olsa öderiz bir sekilde ne kadar pahalı olabilir diyorum gene saçma sapan konuşuyor ne dedigi belirsiz bir öyle bit böyle. Bana 400 lira sağlık sigorta bilmemnesi geldi bende ödemiyorum. Ödemedigim için hastane bana bakmazmis öyle birsey var mıArkadaşım 20 yaşındasın bu kadar bi haber olma ama kızıyorum ya gencecik insanlara ben. Devlet hastanesine randevu alıp gideceksin , kız çocuğusun evli değilsin babanın sigortasından bakılıyorsun. Sağlık ocağına nasıl gidiyorsan oraya da çıkıp gideceksin. Maddi sıkıntı varsa gir bir işe çalış market mağaza, açıktan üniversite sınavına çalışanların hepsi bir yandan çalışıyor. Yabancı dilim yok diyorsun, neden yok. Elinin altında internet var binbir bedava kaynak var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?