- 30 Temmuz 2015
- 25.788
- 73.561
- 598
- 35
- Konu Sahibi Pink_Butterfly92
-
- #21
Şahsen ben evliliğimden bir sene sonra hamile kaldım. Planlı değildi biraz kazara diyebilirim. En başta çok anaç hissetmedim aklımda hep acabalar vardı. Yapabilir miyim bakabilir miyim. Ya da borçlar vardı onu maddi sıkıntı çekerken doğurmak haksızlık değil mi ya da böyle acımasız bir dünyaya çocuk getirmek ona kötülük değil mi diye çok düşündüm günlerce :) sonra düşük tehlikesi geçirdim ve ona bişey olmaması için 10 gün sadece yattım. Sadece lavabo ve yemek yemek için ayağa kalktım. Dua ettim kaybetmemek için.Iyi aksamlar kizlar. Size bi konuda hem danisip hemde dusuncelerimi paylasmak istiyorum. 4 senelik evliyim normalde asla cocuk istemem ama esimin duygu dusunceleri sayesinde birden istemeye olmayinca delirmeye basladim. Cevremdeki herkesin cocugu var.. Çok anaç ama sabirsiz biriyim. Aciktan da universite okuyorum ilk senem. Esim hicbiseyime karişmaz. Kendi capimda mutluyum. Neyse 4 senedir bilen bilir cocuk istiyoruz olmadi. Ocakta da tup bebek yaptirmaya karar verdik. Verdik ama benim hala tereddutlerim var. Sonradan keske 1 sene daha yapmasaydim olmasaydi derim diye cok korkuyorum. Simdi bulmus bunuyorsun diceksiniz. Ama cevremin cok etkisi var bu konuda cocugu olan herkesi dikkatle inceliyorum cok yoruluyor cok bitkin kaliyor bazisi depresyona bile girmis o cok isteyen kadinlar bile dert yaniyor. Bu tabiki beni acaba ya surukluyor. Acaba hazirmiyim degilmiyim diye kendimi sorguluyorum. Dogal yoldan hamile kalsam boyle dusunurmuydum bilmiyorum birde beni tup bebek sureci cok korkutuyor acaba bu yuzden bu dusuncelerdeyim cok karisik ruh hali icindeyim suan. Evet 4 senedir istiyorum ama bunu icten isteyip istemedigimi ve hazir olup olmadigimi nasil anlarim ? Yoksa anne rahmine bebek dustugunde mi kendini hazir hissedersin ?
Sizde nasil oldu durumlar. Hic keske biraz daha yapmasaydim evet cok guzel bir duygu ama cok zor dediginiz oldumu
Allah mutlulugunuzu daim etsin :)
Çocuk istenmez mi yaa ilk evlenirken bende 2 sene istemiyorum dedim rahattim istedigim gibi cıkıp gezip tozuyordum ama nereye kadar 5 ay sonra hamile kaldım oglum dogup yüzüme gülmeye basladıgında keske daha önce evlenip daha önce evlenseydim dedim suan 1 kızım 1de oglum var evimizin neşeleri,onlar yokken biz ne yapıyormuşuz diyoruz simdi sana şunun garantisini vereyim ki neden bunca sene beklemişim diyeceksin her güzel seyin zor yanı var elbette ama onlarda tadı tuzu cevreniz gözünüzü cok korkutmus belli anlamıyorum cocugundan dert yanan anneleride evlat yaa evlat her baktıgımda rabbime surekli sükür ediyorum bence gec kalma benden tavsiye...
Belliki çok fazla araştırmamışsın internette soğan kürü gibi bir çok bilgi var bunlardan bir kacini deneyin ondan sonra tüpe başvurun derim! Sorun yok dediniz soğan kürlerinden hamile kalanlar çok fazla ( ben dahil)
Ilk hamileliğimi beklemiyordum.hamile oldugumdan haberim bile yoktu.agir ilaclarda kullanmıştım.5.ayda kalbi durdu.
Sonra bir gece ruyamda gordum hamileyim.reglime 10 gun kadar vardi ama test yaptim pozitif hemen kosup kan verdim pozitif. Muthis mutlu oldum.ki yine planlamamistim.
Ben anne olmaya hazirim yada evliligim super dedigim bir durumda olmadi yani.
Tuplerim acik , yumurtlamam duzenli her ay adetimin 10.gunu... adetlerim cok duzenlidir. Enfeksiyon yok. Esimin sperm tahlilleri cok iyi...
Asilama oldum o da olmadi. Tabiki arastiriyorum...
Bire bir aynı şeyleri yaşamış bir insan olarak yazayım dedim ; ben de 5 yıllık evliyim yaşınızı bilmiyorum ama ben 2 gün önce 26 oldum Ve 5 yıllık evliyim. Ben de ilk 8-9 ay kadar Doğum kontrol hapıyla korundum.Gerek yaşım gerek borçlardan dolayı istemedik.Hatta olursa olur şeklinde bırakıp bir dönem de dikkat ettik.Tabi bu süreçte ben çocuk aman aman istemediğimi sorumluluklar Ve sizin de saydığınız sebeplerden dolayı pek de sıcak değilim.Iyi aksamlar kizlar. Size bi konuda hem danisip hemde dusuncelerimi paylasmak istiyorum. 4 senelik evliyim normalde asla cocuk istemem ama esimin duygu dusunceleri sayesinde birden istemeye olmayinca delirmeye basladim. Cevremdeki herkesin cocugu var.. Çok anaç ama sabirsiz biriyim. Aciktan da universite okuyorum ilk senem. Esim hicbiseyime karişmaz. Kendi capimda mutluyum. Neyse 4 senedir bilen bilir cocuk istiyoruz olmadi. Ocakta da tup bebek yaptirmaya karar verdik. Verdik ama benim hala tereddutlerim var. Sonradan keske 1 sene daha yapmasaydim olmasaydi derim diye cok korkuyorum. Simdi bulmus bunuyorsun diceksiniz. Ama cevremin cok etkisi var bu konuda cocugu olan herkesi dikkatle inceliyorum cok yoruluyor cok bitkin kaliyor bazisi depresyona bile girmis o cok isteyen kadinlar bile dert yaniyor. Bu tabiki beni acaba ya surukluyor. Acaba hazirmiyim degilmiyim diye kendimi sorguluyorum. Dogal yoldan hamile kalsam boyle dusunurmuydum bilmiyorum birde beni tup bebek sureci cok korkutuyor acaba bu yuzden bu dusuncelerdeyim cok karisik ruh hali icindeyim suan. Evet 4 senedir istiyorum ama bunu icten isteyip istemedigimi ve hazir olup olmadigimi nasil anlarim ? Yoksa anne rahmine bebek dustugunde mi kendini hazir hissedersin ?
Sizde nasil oldu durumlar. Hic keske biraz daha yapmasaydim evet cok guzel bir duygu ama cok zor dediginiz oldumu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?